Verpleegkundige Carolien werkt in een gespecialiseerde kliniek: ‘Soms hebben mensen jaren voor een ingreep gespaard’

‘Onze groep cliënten is veel gevarieerder dan mensen in mijn omgeving nogal eens denken. Die zien alleen facelifts en borstvergrotingen voor zich.’ Carolien Rooijackers werkt als recovery verpleegkundige bij een grote organisatie (Equipe Zorgbedrijven) met vestigingen door heel Nederland. Op het OK-centrum in Eindhoven doet ze met haar collega’s de voorbereiding en nazorg voor alle patiënten vanuit drie gespecialiseerde klinieken. ‘We doen cosmetische operaties, maar ook hand- en polsoperaties en spataderen en anale aandoeningen.’

Hechtingen verwijderen

Voordat mensen naar de OK gaan, bereiden Carolien en haar collega’s hen voor op de ingreep. De meeste patiënten zijn gezonde mensen zonder comorbiditeit, dat is een verschil met patiënten in een ziekenhuis. ‘Die actie en spanning van het ziekenhuis mis ik weleens, maar hier heb je meer contact met de patiënt en mogen we meer doen’, zegt Carolien. ‘We assisteren bijvoorbeeld bij de verdovende injectie in de oksel (plexusanesthesie) als iemand aan zijn hand of pols wordt geopereerd. Super leuk is ook dat we bij veel ingrepen de hechtingen mogen verwijderen en je de mensen na een week weer terugziet.’

Veel emoties

Hoewel in een gespecialiseerde kliniek natuurlijk ook doorgewerkt moet worden, is er wat meer tijd voor service en een praatje. Carolien: ‘Het is meer servicegericht. Je mag bijvoorbeeld nog wat langer blijven liggen na de ingreep als je dat wilt en kunt kiezen voor een eigen recoverykamer. Als verpleegkundigen hebben we genoeg tijd voor onze patiënten. Ze willen meestal hun verhaal kwijt en dan hoor je hoe belangrijk zo’n ingreep voor iemand is. Soms heb je na vijftien minuten hun hele levensverhaal al gehoord. Ze kijken er lang naar uit en na afloop zie je de ontlading. Met tranen die ik weleens vergelijk met kraamtranen.’

Vooroordelen

Ze merkt dat vrienden en familie nog weleens vooroordelen hebben over haar werk. Alsof ze alleen mensen opereren die er als een verbouwde Barbiepop uit willen zien. De werkelijkheid is volgens Carolien heel anders. ‘Vrouwen komen bijvoorbeeld voor een borstoperatie wanneer er van hun borsten na drie kinderen weinig is overgebleven. Dat kan grote gevolgen hebben. Ze willen bijvoorbeeld niet dat hun partner hen nog aanraakt en in de slaapkamer moet het licht altijd uit. Sommigen zijn doodongelukkig. Het komt nogal eens voor dat ze jaren voor een operatie hebben gespaard. Ook bij buikwandcorrecties, het rechtzetten van oren en neuscorrecties zie je een grote invloed op het leven van mensen.’

Belgische roots

Carolien komt oorspronkelijk uit België. De liefde bracht haar naar Nederland. In België is het ziekenhuis anders georganiseerd dan bij ons. Als verpleegkundige op de operatiezaal mag je alle taken uitvoeren die in Nederland verdeeld zijn onder OK-assistenten, anesthesiemedewerkers en recoveryverpleegkundigen. Toch moest ze in Nederland nog een jaar de vervolgopleiding Recovery Verpleegkunde volgen. Toen haar jongste kind naar de basisschool ging, wilde ze weer aan de slag en koos ze bewust voor een baan in de buurt met regelmatige diensten.

Combineren met gezin

In een gespecialiseerde kliniek komen de meeste patiënten voor een dagopname. Dat betekent dat je bijna geen avond-, nacht- en weekenddiensten hoeft te draaien. ‘Alleen bij een buikwandcorrectie, dat is best een grote ingreep, blijven mensen een nachtje slapen’, licht Carolien toe. ‘Omdat onze chirurgen ook vaak op vakantie gaan tijdens de schoolvakanties, kan ik vakanties meestal gemakkelijk plannen. Voor mij is het een groot voordeel dat ik deze baan zo goed kan combineren met mijn gezin.’

Gevolgen corona

‘Op dit moment draaien we trouwens wel extra lange dagen. Dat komt omdat we extra operaties doen om de door corona opgelopen achterstand in te halen. Tijdens de lockdown hebben we tijdelijk onze zorg afgeschaald. In deze periode hebben we spoedingrepen overgenomen van ziekenhuizen in Eindhoven om hen te ontlasten. Inmiddels draaien we weer volop. Gelukkig maar, want ik weet uit ervaring hoe belangrijk ook onze zorg voor mensen is.’