‘Meneer, u vergeet Japie te wassen!’

25 feb, 2024

‘Een goede verpleegkundige heeft een professionele beroepshouding’. Tja, dat schoot er even bij in toen Esther (nu hospiceverpleegkundige) als leerling een thuiszorgcliënt aan het douchen was. Per ongeluk noemde ze zijn geslachtsdeel ‘Japie’. Maar ook dit nadeel had z’n voordeel: Esther had er weer een leerdoel bij.

Ik kom al twee jaar bij meneer A. over de vloer voor zijn ADL. Hij is 73 jaar en zit in een rolstoel na een beenamputatie. Het is altijd gezellig en ik krijg er een warm welkom. Gezellig kletsend gaan we aan de slag.

Lekker douchen

Ik bewonder meneer altijd voor zijn aangeleerde vaardigheden. Handig springt hij van zijn rolstoel op de douchestoel. Hij geniet van het douchen. We praten over koetjes en kalfjes terwijl hij zichzelf wast. Als hij klaar is doe ik zoals altijd zijn been en zijn rug. Al babbelend overhandigt hij mij de washand. En voor ik het weet flapt het eruit: ‘Meneer, u vergeet JAPIE te wassen!’

Niet in het woordenboek

Ik verschiet van kleur. Japie… Hoe onprofessioneel kun je zijn. Dat staat natuurlijk niet in het medische woordenboek. Maar hij zei het iedere keer als ik bij hem was: ‘Even Japie nog wassen.’ Drie keer per week, twaalf keer per maand, 144 keer per jaar, 288 in twee jaar. Ik schaam me diep, maar o, o wat moeten we er samen om lachen.

Nieuw leerdoel

Na dit voorval wordt mijn nieuwe leerdoel: professionele communicatie met de zorgvrager. Actie: op mijn woorden letten, niet betrokken raken. Nu nog een reflectieverslag… Ik zie mezelf al aankomen. Verpleegkundige noemt het geslachtsdeel van een man ‘Japie’...

Dit is Esther:

Ik ben Esther en werk na 18 jaar in de wijk sinds 2019 als hospiceverpleegkundige bij Careyn DWO/NWN. Het werken in een hospice brengt mij veel ervaringen, bijzondere momenten, inzichten en emoties. Schrijven helpt me om te verwerken wat ik allemaal meemaak. Met het delen van mijn verhalen wil ik graag het taboe rond de laatste fase van het leven doorbreken. Want we praten er niet graag over, weten er niet veel van en willen er al helemaal niet aan denken. De laatste levensfase is echter niet alleen verdriet, maar net zoals in het ‘normale’ leven is er ook lachen, genieten, huilen, sarcasme, lol, boosheid en ja, zelfs feesten. Ik schrijf verhalen en gedichten om deze fase van het leven in het licht te zetten. Meer verhalen lezen? Klik hier voor mijn Facebookgroep: ‘De laatste bladzijde -hospice verhalen en gedichten-.'

Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar!