Een artikel uit Persoonlijk
Medisch fotograaf Anouk: ‘Door mij zag ze haar zoon in plaats van een doodgeboren kindje’
Van de schoonmaker op de OK tot de medewerker van de technische dienst. In de nieuwe rubriek Verborgen Helden lees je portretten van zorgmedewerkers die niet zo bekend of zichtbaar zijn, maar wel heel belangrijk. Deel 1: medisch fotograaf Anouk. ‘Ik fotografeer mensen op hun kwetsbaarste moment.’
Beroep
Medisch fotograaf
Naam
Anouk André de la Porte
Sinds
12 jaar
Waar
Reinier de Graaf Ziekenhuis in Delft
Je werkt alweer 12 jaar als medisch fotograaf. Wat moet ik me daar bij voorstellen?
‘Ik maak foto’s voor artsen zodat zij nog beter een diagnose kunnen stellen, zodat ze het verloop en het vervolg van een ingreep nog beter kunnen volgen. Medische fotografie heeft een eigen poli en valt onder het takje radiologie. Ik werk met twee collega’s en twee oproepkrachten. Ik heb er zelf geen speciale opleiding voor gevolgd, maar tegenwoordig is die er wel.’
Wat voor foto’s maak je en van wie?
‘Meestal komen de patiënten via (plastische) chirurgie, dermatologie, KNO of oncologie bij ons terecht. Het zijn vooral een soort voor-en-na-foto’s, die ik volgens een vast protocol schiet. Van een ooglid-, buikwand-, of neuscorrectie bijvoorbeeld. Maar ook van een borstbesparende operatie of een borstreconstructie. Ik maak ook portretfoto’s van medewerkers. En voor de afdeling verloskunde maak ik foto’s van stilgeboren baby’s.’
Dat lijkt me best heftig…
‘Dat is het ook. Maar het is ook heel mooi werk. Ik maak voor ouders van wie een kindje is overleden een herinnering, iets om naar terug te kijken. Vaak zijn ze daar achteraf heel blij mee. Voordat ik medisch fotograaf werd, werkte ik als kinderverpleegkundige. Daarom weet ik hoe ik een bepaalde afstand te bewaren en weet ik wat ik moet doen.’
Welk verhaal is je het meest bijgebleven?
‘Er was een keer een moeder met een jongetje dat met 25 weken stil ter wereld kwam. Toen ik bij haar kwam, merkte ik dat de moeder niets van het jongetje wilde weten. Heel voorzichtig begon ik foto’s te maken van het jongetje, van zijn voetjes, zijn handjes. Terwijl ik bezig was, zei ik tegen haar, trek anders je operatiehesje anders uit en kam je haar even. Langzaam werd ze weer een beetje mens. Omdat ik zo met haar zoontje bezig was, kwam zij er uiteindelijk ook bij zitten en nam ze haar zoontje in haar armen. Later schreef ze me een brief waarin ze me bedankte. Ze zei: “Je hebt me mijn kindje teruggegeven. Door jou zag ik mijn zoon in plaats van alleen een doodgeboren kindje.” Dat vond ik heel bijzonder om te horen.’
Wat vind je het leukst aan je werk?
‘Het contact met de mensen. Ik vind het heel belangrijk om de tijd voor iemand te nemen en naar zijn of haar verhaal te luisteren. Ik fotografeer mensen op hun kwetsbaarste moment, soms van top tot teen, in het meest onflatteuze licht. Daar ben ik me erg van bewust. In mijn hart ben ik nog steeds die verpleegkundige die mensen wil verzorgen. De grootste uitdaging vind ik om baby’s of kleine kindjes goed op de foto te krijgen. Die zitten natuurlijk nooit stil, en als het dan toch lukt, ben ik best trots.’
Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar!
Reageren op dit bericht?
Om te kunnen reageren op dit bericht moet je ingelogd zijn. Klik hier om in te loggen.