'Het blijft heel belangrijk om rustig te blijven'

Welkom bij weer een nieuwe blog.

Mag ik je weer meenemen in enkele geanonimiseerde casuïstieken uit de laatste tijd.

Het jaar 2024 is al hard op weg naar het einde. Korter daglicht en vroeg de lampjes aan. Dat zorgt voor de sfeer in donkere dagen.

En ook in die donkere dagen kan het figuurlijk donker worden. Afscheid nemen van een geliefde die euthanasie krijgt.

Zo ben ik in een hospice voor het plaatsen van een infuus, waar later de arts de middelen gaat geven om te komen overlijden.

Een moeder, omringd door haar kinderen. Ze gaat het leven loslaten. Het gaat niet meer. Altijd maak ik eerst contact met betrokkene. Neem de tijd om te luisteren. Sluit aan bij hoe het gesprek verloopt. Wat ze me toevertrouwt, blijft bij mij. Het maakt indruk op me. Sinds het overlijden van mijn eigen moeder lijken die gesprekken een andere dimensie gekregen te hebben. Kan me nog meer en beter inleven.

Mw. geeft aan er klaar voor te zijn. Ze strekt haar arm uit. Het naaldje is snel geplaatst. Rust zacht, lieve mevrouw, sterkte voor de nabestaanden.

Met spoed ben ik onderweg naar een onwel melding.

Een jongeman is onwel. Er zijn hoofdpijnklachten. Ook is er sprake van een taalbarrière in de melding. Dat betekent dat het de vraag is wat er overblijft van de hulpvraag in de melding. Soms is dan sprake van heel andere klacht of andere hulpvraag.

De man maakt zelf de deur open.

We volgen hem de woning in.

De man is fors aan het hyperventileren.

Voordat je een gesprek kunt voeren, zal eerst de ademhaling gecorrigeerd moeten worden. Ik laat de patiënt met mij mee ademen. Via de neus inademen en rustig als door een rietje via de mond. Hiermee lukt het de ademhaling rustiger te laten verlopen.

Dan komen we tot gesprek. Dhr. heeft alcohol en drugs gebruikt en die combinatie ging niet goed.

Hoewel het beeld past bij een paniekaanval, doorloop ik de ABCDE

De ademweg is vrij. In de B is er aanvankelijk hyperventilatie, die zich laat herstellen. Bedenk altijd dat hyperventilatie geen ziekte is, maar een uiting is een andere aandoening. Dat kan zowel psychogeen als wel op somatisch gebied zijn. In de C is er een regelmatig hartritme van 90. De bloeddruk is 123/70. De huid heeft een normaal aspect. Daarmee bedoel ik niet bleek en geen transpiratie. In de D is dhr. alert en de EMV-score is maximaal. Glucosegehalte is 7.2 mm/l.

Dhr. heeft alcohol gebruik en 3 MMC. Hij is gewend dit geregeld te gebruiken.

Bij gebruik van 3MMC maakt dat gebruikers zich euforisch en blij voelen.

Het middel heeft nogal wat bijwerkingen waaronder angst en wantrouwende gedachten. Ook misselijkheid, hoofdpijn en problemen met de bloeddruk worden beschreven. Hartklachten kunnen ook ontstaan.

De behandeling is altijd symptomatisch. Dat wil zeggen symptomen behandelen. Er is geen antidotum voor.

Bij deze meneer was er dus een paniekaanval met HVS ontstaan.

Nadat deze gecoupeerd was, herstelde de mentale balans. Na een observatie van 30 minuten blijft alles stabiel. We hebben een gesprek over de situatie van meneer en geven tips mocht hij hulp willen inzake de verslaving.

Vervolgzorg is derhalve niet nodig nu. Wel informeer ik de huisarts over deze episode.

Melding van een verkeersongeval. Een busje is tegen een vrachtwagen gereden. Bestuurder nog in het voertuig. De politie en brandweer zijn ook onderweg.

We arriveren na de politie. De bestuurder van het busje is goed aanspreekbaar. Hij zit met zijn rechteronderbeen bekneld onder het dashboard. ABCD BBBB gecontroleerd. Pijnklachten rechteronderbeen.

LO

A: vrij

B: normale ademhaling Sat 99

C: polsfrequentie is 100 De bloeddruk 157/90

D: alert de EMV-score is maximaal. Ik geef een infuus en pijnstilling in de vorm van fentanyl en paracetamol.

De brandweer is inmiddels ter plaatse. Ze maken een plan om ruimte te maken zodat de bestuurder eruit kan. Met een spreider wordt er ruimte gemaakt. De man kan zijn been er zelf uittrekken nu en eruit komen.

We hebben de brancard klaarstaan.

In de ambulance kunnen we een uitgebreide recheck doen.

De ABCD blijft goed. Het top-teen onderzoek laat met name letsel aan de knie zien. Deze is gezwollen en mogelijk zit er een breuk in deze regio.

Al met al heeft deze man nog veel geluk gehad als ik het voertuig bekijk.

Aandachtspunt bij ongevallen is altijd het afleidende letsel.

Daarmee bedoelen we dat indien bijvoorbeeld een botbreuk zoveel pijn veroorzaakt dat andere letsels niet waargenomen worden door het slachtoffer en pas later gevoeld worden. Zeker ook zodra het adrenalinegehalte wat gaat zakken.

Uiteraard wordt de man naar de SEH vervoerd.

Een melding van een 3-jarig meisje dat benauwd is en geen lucht krijgt.

Er wordt direct een tweede eenheid meegestuurd, omdat de toestand zorgelijk klinkt. Ter plaatse is de moeder met het meisje op de schoot in de woonkamer. Er is een hoorbare ademhaling in de vorm van een stridor bij inademen (ook wel inspiratoire stridor genaamd) en er is een blafhoest.

Het blijft heel belangrijk om rustig te blijven, alle onrust die een kind van volwassenen ervaart kan leiden tot toename van de klachten.

We starten direct met het vernevelen met budesonide. Dit is een corticosteroïd welke verneveld toegediend kan worden.

Nadat de situatie wat rustiger wordt sluiten we de saturatie aan. Deze is 99 procent. Verder gaan we niet onnodig prikkelen. De capillaire refill is kleiner dan 2 seconden, dus de circulatie is prima.

Het beeld past bij een infectie in de bovenste luchtwegen. Omdat de stridor bij inademing is wijst dit dat de ontsteking boven de stembanden zit.

Het meisje knapt redelijk goed op. Omdat er nog wat andere bijkomende zaken zijn, is er presentatie op de SEH.

Nog belangrijk om te weten dat indien er sprake is van een ontsteking van de epiglottis (strotklepje) dan kan dat leiden tot ernstige benauwdheid met dreigende afsluiting van de luchtweg. Deze kinderen presenteren zich als bleek, kwijlend en grote angstige ogen. Bij het vermoeden van dit ziektebeeld is de prehospitale fase van ambulancezorg kort

Oppakken en met spoed naar het ziekenhuis. Nooit keelinspectie doen. (Glottis kan helemaal verder opzwellen door prikkeling).

Aanrijdend zorgen we dan voor adequate opvang door een team, waaronder de anesthesist.

Tot zover weer.

Meer over ambulancezorg ook op mijn Instagramaccount: ambulanceverpl_in_praktijk

Tot volgende keer,

John.