Blogger Liesje - ‘Nou, ik moest stoppen omdat ik niet verder meer kon lezen vanwege de tranen die over mijn wangen stroomde...’

Waar een spontaan gesprek toe kan leiden. 

Jongeren met een lichte verstandelijke beperking... Het is een onzichtbare beperking en wordt vaak pas laat herkend... met veel opgelopen schade als gevolg door het laat herkennen en daardoor continu overvragen. Het zijn kwetsbare jongeren die zich vaak, door zichzelf te overschreeuwen, proberen staande te houden in deze maatschappij. Aan de buitenkant zie je niets en verbaal zijn deze jongeren vaak sterk, terwijl het begrijpen van dingen vaak een probleem is. En dat zorgt vaak voor problemen in de communicatie en de verwachting bij de ander. Dat maakt het moeilijk om voor hulpverleners of school aan te sluiten bij deze jongeren, waardoor de hulp die aangeboden wordt niet of moeizaam werkt. Wat weer voor teleurstelling zorgt bij deze jongeren en daardoor minder vertrouwen in de medemens. 

In mijn vorige baan als ambulant gezinsbegeleider had ik al veel met deze jongeren (of met ouders met een lichte verstandelijke beperking) te maken gehad. En nu vanuit mijn werk bij Veilig Thuis heb ik ook vaak met deze doelgroep te maken. Een aantal jaar terug, tijdens mijn opleiding HBO Sociaal Pedagogische Hulpverlening, heb ik mijn eindscriptie geschreven over jongeren met een licht verstandelijke beperking. Ik ging op zoek naar wat zij nodig hebben in de begeleiding om in de juiste beweging te komen. Deze jongeren zijn kwetsbaar en glijden gemakkelijk af in de criminaliteit omdat ze bereid zijn om meer te doen voor een ander dan een jongere zonder een lichte verstandelijke beperking. De jongeren met een lichte verstandelijke beperking wil graag, net als iedere jongere, bij de groep horen. En omdat het vaak voor hen moeilijk is om in een groep aan te sluiten, omdat ze net niet goed mee kunnen komen in de groep, willen ze daar meer voor doen. En als ze dan de verkeerde persoon tegen komen zou dat zomaar verkeerd kunnen uitpakken. Criminelen hebben een neus voor deze jongeren. Met alle gevolgen van dien... 

Zo hoorde ik een moeder vertellen over haar zoon... Met alle ellende die ze had meegemaakt, alle ‘stickers’ die hij opgeplakt had gekregen. Het agressieve gedrag wat hij liet zien en de wanhoop die ze als moeder had ervaren. Het was een moeder die ik in mijn privésituatie tegenkwam en zij had geen idee van mijn achtergrond. Ik luisterde naar haar verhaal en vooral het stukje dat niemand haar begreep over haar zoon, bracht mij in gedachte terug bij mijn onderzoek tijdens het schrijven van mijn scriptie. Ik bedacht mij of deze moeder het raar zou vinden als ik haar mijn scriptie aanbood. Daar zou ze mogelijk vele antwoorden vinden. Ik vertelde wel over mijn onderzoek en benoemde dat het veel gebeurt. Na een tijdje moest ik er weer vandoor dus ik beëindigde het gesprek met deze moeder. Ze gaf aan dat ze het fijn vond om er even met mij over te hebben gesproken. Ik stapte mijn auto weer in en reed naar huis. Ik dacht weer na of het raar zou zijn als ik haar mijn scriptie aan zou bieden. Eenmaal thuis appte ik haar en stelde haar gewoon de vraag. Ze reageerde gelijk dat ze dat wel wilde. Ik stuurde haar mijn scriptie toe met de boodschap dat het wel veel leeswerk was en als ze vragen had dat ze me kon bellen. 

De volgende dag belde deze moeder mij op. Ze vertelde dat ze was begonnen met lezen, maar dat ze na een tijdje was gestopt. ‘O’, was het niks?’, zei ik. ‘Nou, ik moest stoppen omdat ik niet verder meer kon lezen vanwege de tranen die over mijn wangen stroomde...’, zei de moeder. Ze vertelde dat ze echt even een potje heeft zitten janken omdat ze eindelijk een duidelijke uitleg had die ze aan andere mensen kon geven om uit te leggen wat er met haar zoon aan de hand was! Het was in een heldere taal uitgelegd en daardoor ook makkelijk te begrijpen. Mijn scriptie was het verhaal van haar zoon. 

Ik was onder de indruk dat het haar als moeder zoveel deed en dat zij er zoveel uit kon halen om te gebruiken. Ze zei dat ze zeker verder ging lezen, met af en toe een pauze om even bij te  komen van de emoties. En ik was vooral blij, blij dat ik iemand uitleg en handvatten kon geven om haar kind te begrijpen en dat ze het ook nog eens kon uitleggen naar haar omgeving. Waardoor hopelijk meer begrip voor deze jongen waardoor hij positieve ervaringen op kan gaan doen in zijn leven.

↑ Klik hier ↑ om de vacature te bekijken!