Blogger Liesje - Samen oud worden is niet altijd even gemakkelijk…

Mijn collega probeerde contact te krijgen, maar mevrouw reageerde zo boos dat er geen contact te krijgen was... Een paar dagen later belde mevrouw terug naar de beldienst van Veilig Thuis, nog steeds boos, maar gaande het gesprek werd mevrouw steeds kalmer. Mijn collega liet weten dat ik mevrouw even terug zou bellen om rustig verder te praten en uit te leggen wat er ging gebeuren. 

Ik belde mevrouw terug en ik merkte dat mevrouw het heel spannend vond, wat logisch is, maar ook hoorde ik het verdriet en de onmacht die zij ervoer in de thuissituatie. En dan ook nog eens Veilig Thuis over de vloer… Na even gepraat te hebben met mevrouw vertelde ik haar dat ik graag met een collega langs wilde komen om met hen in gesprek te gaan. Mevrouw reageerde heel alert en vroeg mij of ik soms bang was om alleen te komen. Ik legde uit dat dat standaard was, om met een collega op huisbezoek te gaan. Wij weten immers nooit in wat voor situatie wij terecht komen, dus doen we dit standaard. Gelukkig begreep de mevrouw dat en hadden we al snel een afspraak ingepland. Vaak door te vertellen waarom bepaalde dingen zijn zoals ze zijn en uit te leggen wat de bedoeling is, ontstaat er een samenwerking. En dat is wat nodig is om de thuissituatie weer veilig te maken. 

Tijdens het huisbezoek was ook meneer aanwezig. Meneer was erg vergeetachtig en soms ook echt in de war, mevrouw gaf aan dat zij hem verzorgde. Tijdens het gesprek liep meneer verschillende keren naar de keuken om iets te pakken. Regelmatig vergat meneer zijn rollator mee te nemen, die hij juist nodig had om niet te vallen. Mevrouw vertelde dat dat de reden was dat meneer regelmatig toch nog viel.  Daar hadden ze in het ziekenhuis al vragen over gesteld. Meneer heeft af en toe boze buien en kan dan best lelijk doen. Dat was ook tijdens de melding het geval. In het gesprek kwam vooral naar voren dat deze mevrouw zo lang mogelijk probeert om voor haar man te zorgen en dat deze meneer ook het liefst zo lang mogelijk bij zijn vrouw wil blijven. Daarbij waren ook wat negatieve ervaringen wanneer mevrouw de zorg uit handen had gegeven, waardoor mevrouw het moeilijk vond om meneer aan iemand anders over te dragen. 

Door de corona was er ook nog eenzaamheid bij gekomen, ze stonden er alleen voor en dat maakte het extra zwaar... Meneer was vroeger altijd een ondernemende man, maar nu zat hij continue binnen... Gevangen, zoals hij dat zelf noemde, en dat is voor niemand goed. En ook mevrouw kon daardoor weinig weg om even te ontspannen van de zorg die zij had. Meneer had volledige toezicht nodig. Meneer was al een aantal keer gevallen dus daardoor was er ook de angst voor een volgende val bijgekomen. 

Samen hebben we zitten puzzelen wat hen zou helpen om deze zorg vol te houden, zonder dat het zo zou gaan escaleren als toen de melding werd gedaan bij Veilig Thuis. Door met elkaar in gesprek te gaan kon ik gericht kijken wat zij nodig hadden om de zorg vol te houden. Doordat het oudere echtpaar zich gehoord en begrepen voelde, stonden zij open voor hulp en kon ik ook een klein beetje met hen in de toekomst kijken. Die toekomst hadden zij ver weggestopt... daar durfden zij niet naar te kijken... Want beter zou het niet worden met meneer...en beide zijn al op leeftijd. Maar de eerste stap was gezet, en dat was een goed gesprek met daaruit voortkomend de bereidheid om te zoeken naar hulp die bij hen past. Maatwerk, dat is het.

↑ Klik hier ↑ om de vacature te bekijken!