Blogger Liesje - 'Van alles weten op je oude werkplek tot bijna niets weten op je nieuwe werkplek'

Een nieuw begin.

Daar ging ik, op weg naar mijn nieuwe baan.

Gek genoeg was ik er helemaal klaar voor! Er is in mijn hoofd al zo een proces geweest dat ik voor mijn gevoel mijn oude werk goed heb kunnen afsluiten. Het gaat natuurlijk nooit zo mooi als dat je zelf zou willen maar ik heb geprobeerd het zo goed als mogelijk te doen. Het was moeilijk om de dingen los te laten die je normaal gesproken op zou pakken. In het begin wist ik niet waar ik beginnen moest met overdragen maar uiteindelijk werd het lijstje steeds korter. Het idee dat je daarna nooit meer in het systeem van de organisatie kan kijken of je iets vergeten bent... of dat mensen jou niet meer kunnen bellen of mailen… dat is zo raar.... dat voelt zo eindig. Een paar weken vakantie hielp mij ook om los te komen van mijn werk. En uiteindelijk moet je gewoon ook bedenken dat het leven daarna ook gewoon doorgaat.

Wat ik wel heel mooi vond waren de berichten en de verwennerij van mijn collega's. Dan besef je pas echt hoe mensen jou ervaren als collega. En cliënten die je nog wat tips meegeven, zo waar want de reacties waren niet allemaal even positief als ik vertelde dat ik bij Veilig Thuis ging werken. Logisch want veel gezinnen, waar ik in werkte, hebben met Veilig Thuis te maken gehad. Eén moeder, van een gezin waar altijd veel speelde, gaf me een mooie tip: ‘Blijf jezelf zoals je bent en zorg dat wat je doet dat dat goed voelt zodat je jezelf altijd recht aan kan blijven kijken in de spiegel.’ Deze tip neem ik mee, die vind ik zo mooi... en waar.

Met alle mooie ervaringen, tips en mijn mooie werktas, die ik had gekregen van mijn collega's, ging ik op pad naar mijn nieuwe werkplek. Ik startte met nog drie andere nieuwe medewerkers in een instroomteam. Dat is een mooi proces want in dit team worden alle nieuwe medewerkers ingewerkt en leer je de protocollen en werkwijze met elkaar. Met ook nog een aantal coaches die je in elke stap volgen en meelopen. Dit proces duurt tussen de drie tot negen maanden en dan stroom je door naar een vast team. Ik weet dat ik tijdens mijn sollicitatie nog dacht dat het wel erg mooi klonk en dat ik dat eerst wilde zien en dan pas geloven. Ik kan nu zeggen, na twee maanden ervaring, dat het klopt! Het is ook wel heel belangrijk want als onderzoeker neem je beslissingen die behoorlijke gevolgen kunnen hebben in iemands leven. Dat besef ik mij heel goed.

Ik moest wel flink op de remmen voor mijn gevoel. Van alles weten op je oude werkplek tot bijna niets weten op je nieuwe werkplek. Maar dat was ook wel goed om te kunnen schakelen in de rol van hulpverlener naar mijn nieuwe rol als maatschappelijk werker/ onderzoeker. En het grappige was, dat ik het superspannend vond om mijn eerste contact te leggen met de mensen waarover de melding ging. Terwijl ik daarvoor 24 jaar lang door heel wat deuren naar binnen ben gegaan... Vaak niet wetende wat de situatie achter die deur was en nu vond ik dat weer opnieuw spannend. Wat was ik dat gevoel vergeten. Langzaam begin ik mijn draai te vinden en merk ik dat ik ook in dit werk weer mijn ervaring aan het opbouwen ben en mijn mooie rugzak vol ervaring uit mijn vorige werk supergoed kan gebruiken.