Ambulanceverpleegkundige John - 'Tunnelvisie is altijd een slechte raadgever'

Welkom bij een nieuwe blog. 

Sinds kort vind je Ambulanceverpleegkundige in praktijk ook op insta: ambulanceverpl_in_praktijk. Welkom ook daar. Meer blogs op FB Ambulanceverpleegkundige in praktijk.

Op het moment dat ik vorige week de winkel uitstap, zie ik een mw. op de grond zitten. Enkele jongeren staan erbij. Aanvankelijk ben ik al bij mijn fiets maar besluit toch even te vragen wat er aan de hand is. Mw. is gevallen over een stoeprandje. Ik zie een klein schaafwondje aan de kin. Ze reageert helder en adequaat. Benoem niet mijn achtergrond. Ben hier nu privé, maar stel wel vragen. Niet buiten bewustzijn geweest, geen cervicale wervelkolom letsel, kan kaken normaal gebruiken en geen pijnklachten elders. ‘Zal ik u dan helpen met opstaan?’ ‘Ja, ik wil wel opstaan, maar ben een beetje bang voor mijn knieprothese. Ik ben er wel niet op gevallen, maar ik ben altijd heel voorzichtig.’  De knie staat anatomisch. Met een omstander zet ik mw. overeind.  Zo dat is beter. Stukje laten lopen, dat gaat prima. Uit de winkel komt een medewerker die de ambulance wil bellen. Dat is gelukkig niet nodig. Ik ga verder, mw. bedankt ons. Geen controles, geen ritformulier etc. Gewoon even iemand helpen en gezond boerenverstand gebruiken. Dan komen we vaak ook al een heel eind.  

Disclaimer: zie info FB Ambulanceverpleegkundige in praktijk.

Eerder in 2021:

De meldkamer vraagt me te gaan kijken bij iemand die mogelijk een collaps heeft gehad. Het adres blijkt een winkelpand te zijn. De opvang is prima geregeld. In een kantoortje zijn moeder en dochter. Moeder heeft de collaps niet gezien, omdat de dochter even in een andere rij was. Op het moment dat de dochter werd aangetroffen, was ze nog niet goed aanspreekbaar.

Het valt me op dat de jongedame nogal bleek ziet. 

Ze reageert verder normaal adequaat. Ze voelde zich niet lekker worden (duizelig en zwart voor de ogen) en werd op de grond wakker.  Met toestemming doe ik het onderzoek.

Het onderzoek levert het volgende op:

A: vrij

B: Normale ademhaling, geen bijgeluiden, li en re geen verschil sat 99%

C: RR 100/60 scope: sinusritme 70 per minuut (normaal) Huid nog wat bleek, transpireert niet.

D: Alert max EMV-score. De pupillen zijn pearrl (pupils equal and round and reactive to light). Glucose 3.9. Er is geen krachtsverlies. De FAST-test is negatief. Geen tongbeet en geen urine-incontinentie. De vinger-neusproef is ongestoord.

Er zijn geen buikklachten en de laatste menses (ongesteldheid) was twee weken geleden met een normaal beloop.

Gezien er sprake is van een collaps/val doe ik ook een top-teen onderzoek. Dit levert geen bijzonderheden/letsel op. Gezien het glucosegehalte laat ik haar wat eten, wat haar zichtbaar goed doet. Ze had vanmorgen nog niet gegeten. Mogelijk dat dit een trigger is geweest.

Mijn gedachten gaan steeds meer naar een syncope o.b.v. vasovagale prikkeling (niet gegeten en warmte in winkel) met volledig herstel zonder rest verschijnselen. Omdat ik nu geen alarmsignalen heb, denk ik eraan om haar met moeder naar huis te laten gaan. Dan bedenk ik ineens dat het voorval wellicht door de bewakingscamera’s is vastgelegd.

Met toestemming van betrokkenen en winkel mag ik het stukje waar het over gaat terugzien. 

Op de beelden zie ik een ander beeld als wat ik voor ogen had.

Ik zie de collaps, de val en wat er daarna gebeurt. Het lichaam schiet in een kramp en daarna zie ik een duidelijk insult. Het duurt minder dan een minuut. 

Ik ga mijn bedachte beleid bijstellen. Ze is niet bekend met epilepsie. Dit is een eerste insult. Dus altijd vervoer en overdracht volgens LPA 8.1

Het bericht wat ik moet mededelen is niet prettig natuurlijk. In het ziekenhuis draag ik over wat ik gezien heb. Vaak wordt tijdens het SEH bezoek een CT-scan gemaakt om te zien of er zaken zijn die acuut aandacht behoeven. 

Deze casus leert weer dat niet alles is wat het lijkt. Soms ben je te veel gefocust op iets en de valkuil is dat je daar bijpassende argumenten bij zoekt om dit te staven. In dit geval was er geen tongbeet en geen urine-incontinentie. Ook de hartslag was rustig. Vaak zie je na een insult een periode van sufheid die bijtrekt, incontinentie, tongbeet en hoge hartfrequentie. Deze componenten kunnen dus niet, wel of deels aanwezig zijn. 

Maar goed, je neemt je beslissing altijd op basis van je waarnemingen en de informatie waarover je kunt beschikken.

En soms blijkt dan dat zaken toch anders kunnen liggen.

Zolang je maar zo breed mogelijk blijft kijken en je beleid blijft bijstellen als de situatie daarom vraag. Tunnelvisie is altijd een slechte raadgever.

Ik ben samen met een ALS-team onderweg naar een ongeval. De melding is al dusdanig dat de meldkamer heeft opgeschaald en ook het MMT heeft aangevraagd. Het betreft een ongeval fietser/auto. Er is veel paniek in de melding geeft de meldkamer door.  Dit kan al duiden op een indrukwekkende scene ter plaatse.

Aanrijdend bespreken we plan van aanpak. Indien slachtoffer reanimatie behoeftig is dan starten we met het HOTT-protocol.

HOTT staat voor hypovolaemie, Oxygenatie, Tension (spanningspneumothorax), Tamponade. 

Eerst worden deze oorzaken zoveel mogelijk aangepakt om een traumatisch reanimatie überhaupt kans van slagen te geven.

Ik zal e.e.a kort toelichten: Hypovolaemie, Een tekort aan zuurstof transporterend vermogen door bloedingen, in of uitwendig. Zichtbare bloedingen worden gestelpt, middels tourniquet of druk ter plaatse. Inwendige grote bloedingen zoals berucht bij bekkenfracturen worden middels bekkencompressie d.m.v een bekkenband gestabiliseerd. Daarbij worden de voeten naar binnen gedraaid en gefixeerd. (Bloedtoediening kan volgen zodra MMT ter plaatse is.)

Oxygenatie: Vrijmaken van de luchtweg, masker ballon beademing met 100 procent zuurstof. Het nog aanwezige zuurstof transporterend volume (rode bloedcellen) maximaal ondersteunen.

Tension pneumothorax: Door het trauma kan de borstkast dusdanig letsel hebben dat er een pneumothorax(klaplong) kan ontstaan waarin door ventiel werking een enorme hoge druk kan ontstaan die de structuren in de borstkast verplaatst en grote bloedvaten dichtdrukt, hetgeen zonder ingrijpen direct fataal wordt. Door het plaatsen van twee grote naalden hoog op de borstkast kan de tijd tot definitieve plaatsing van een drain overbrugd worden. Deze naalden zorgen al voor het ontlastten van de grote druk. Vaak is er een spanning pneumothorax zonder klassieke verschijnselen.

Tamponade: Hiermee wordt bedoeld dat er bloed in het hartzakje is gekomen waardoor het hart niet of niet voldoende meer kan samentrekken. Dit heeft ook direct ernstige gevolgen. Een tamponade kan behandeld worden door het MMT.

Al deze componenten zorgen ervoor dat het aanbod van bloed aan het hart en dus zuurstof aan het lichaam ernstig belemmerd worden. Door deze te behandelende oorzaken weg te nemen, is de kans op slagen groter. 

Het zijn inzichten die de laatste jaren steeds meer ingeburgerd zijn in de ambulancezorg. Blijft het feit dat de uitkomsten ook vaak somber zijn en dat het toepassen geen garantie geeft. Echter, je kunt maar één keer beginnen. 

Terug naar het ongeval; 

Er zijn geen levenstekenen. Geen ademhaling en geen circulatie,

Zie dat hier het HOTT-protocol ook geen uitkomst meer gaat bieden. Het protocol wordt niet opgestart als er sprake is van dusdanig letsel wat niet met het leven verenigbaar is of als er al een circulatoir arrest is van 15 minuten of langer. De structuren van het lichaam zijn in een niet anatomische positie en er is weefsel zichtbaar wat besloten hoort te zitten.

De aanblik is indrukwekkend. De collega’s en politie zijn inmiddels ook ter plaatse. We moeten vanwege het onderzoek alles laten zoals het is. Met een laken dekken we het lichaam toe. 

De bestuurder van de auto is volledig overstuur. We ontfermen ons over hem, totdat de politie dit overneemt. Slachtofferhulp wordt ingeschakeld. Hun werk is zeer belangrijk en niet te onderschatten.

Zo’n ongeval maakt ook op ons indruk. Verdriet kunnen we niet overnemen. We blijven professioneel, maar zijn ook gewoon mens. De debriefing helpt ons om zaken op een rij te krijgen. De meldkamer geeft bericht aan het bedrijfsopvangteam. (BOT).

Zij kijken mee of en welke nazorg er voor ons als hulpverleners nodig is.

Deze casussen zijn ook onderdeel van ons werk. En nee, soms loopt het niet goed af voor de patiënt. Dat weten we. We blijven we naast mensen staan, en tonen we respect naar een overledene. 

Tot zover weer,

Graag tot volgende keer.

John.

 ↑ Klik Hier ↑ om de vacature te bekijken!