Ambulanceverpleegkundige John - 'Wat een bijzonder moment van contact. Het raakt me'

Goedendag,

Ja, waarmee moet ik deze week beginnen. Tijdens een wandeling in het lentezonnetje lijkt er niets aan de hand. We weten wel beter.

Een humanitaire ramp is gaande. Angst, onzekerheid, verdriet, doden en gewonden. Woorden zijn ontoereikend voor deze tragedie in Oekraïne. Een ongekende tragedie.

In het zuiden van Nederland werd carnaval gevierd. Hossende vrolijke mensen in kleurrijke uitdossingen. Persoonlijk voelde ik het contrast tussen dit feest nu en wat er gebeurt in de wereld. Laat ik het formuleren dat ik mij er persoonlijk minder gemakkelijk bij voelde. Gun iedereen zijn feest en ontspanning.  

De mevrouw in mijn ambulance heeft dementie. Ik ken haar niet. Ze is op de spoedeisende hulp geweest voor een controle foto. Gelukkig is er geen fractuur.

Stil en in zichzelf, met de ogen gesloten ligt ze op de brancard. Eerder bij de begroeting op de SEH stelde ik me voor en pakte haar hand even vast. Ze reageerde er niet op.

Toch blijf ik aangeven wat er precies gebeurt. Je weet nooit wat er binnenkomt. Praat op een rustige geruststellende toon om vertrouwen te geven.

Aangekomen bij de instelling worden we door twee zorgcollega’s keurig ontvangen en begeleid naar de kamer van mw. Eén van hen komt naar mw. toe, pakt haar hand vast en noemt de voornaam van mw. en zegt: ‘wat fijn… dat je weer terug bent bij ons.’ Op het gezicht van mw. verschijnt een glimlach en zegt: ‘ja.’ Het enige woord.

Wat een bijzonder moment van contact. Het raakt me. 

Met een goed gevoel laten we mw. achter bij deze vertrouwde handen. Mijn oprechte waardering voor hun geweldige belangrijke werk.

De jongeman waar we naartoe onderweg zijn is 15 jaar en verminderd aanspreekbaar. Het is op een plaats waar een feest is. Politie en handhaving zijn ook ter plaatse.

Op plaatsen waar veel mensen zijn die alcohol genuttigd hebben, kun je als ambulancehulpverlener die hulp van politie en handhaving goed gebruiken. Ze zorgen ervoor dat er niemand in de ambulance komt en dat wij ons werk kunnen doen zonder dat er mensen ons aan de mouw trekken en er ook iets van moeten vinden.

Een medewerker van de EHBO-vereniging zit bij de jongeman.

Hij heeft alvast een folie deken op hem gelegd om afkoeling te voorkomen en heeft gezorgd voor zijligging zodat er bij braken geen voedsel in de luchtwegen komt. Tevens heeft hij de ademhaling steeds goed in de gaten gehouden. Prima gedaan.

Ik luister naar zijn overdracht en dan we leggen de jongeman op de brancard en gaan in de ambulance verder onderzoek doen. De ouders zijn er nu ook en ik laat één van hen ook plaatsnemen in de ambulance.

Net nadat de brancard in de ambulance is, begint de jongeman flink te braken. Helaas ben ik net te laat met wat hulpmiddelen en dat betekent achteraf extra poetsen. Ik zal je de details besparen.

Het onderzoek is als volgt:

De A is vrij in zijligging.

In de B is er beiderzijds goed inkomend ademgeruis, de saturatie is 98 procent. De ademfrequentie is ook binnen de norm. In de C is een sr van 70, de RR is 130/70 CRF kl 2 sec.

In de D: EMV-score (mate van bewustzijn) is de score 2-4-1

Op een flinke pijnprikkel zie ik links en rechts bewegen. Echter, hij spreekt niet en houdt zijn ogen dicht. De pupillen zijn beide licht reactief. Het glucosegehalte is 6,3 mmol/l. De pupilreflex is maar matig aanwezig. Dit i.c.m met de EMV-score geeft aan dat er sprake is van een ernstige alcohol intoxicatie. Er is tevens sprake van urine-incontinentie.

Ik breng een infuus in. Vochttoediening draagt bij aan het verminderen van de effecten van de alcohol. Tevens wordt het vocht aangevuld wat door het gebruik van alcohol extra aan urineproductie gegenereerd wordt.

Alcoholgebruik bij minderjarige en indien daar wij als hulpverlening bij komen, genereert automatisch een zorgmelding bij Veilig Thuis. Dit moet je zien als een nazorgtraject waarin ook de huisarts betrokken is om hulp te bieden. Ik bespreek dit ook altijd met de ouders.  Het is geen keuze om deze melding te doen, het is een landelijke verplichting. Meer hierover kun je online vinden onder de noemer meldcode.

Ook bij de overdracht op de SEH geven we deze melding door.

Patiënt wordt opgenomen.

Bedenk bij alcohol intoxicaties er altijd gevaren zijn zoals: onderkoeling, (hypothermie, hypoglycaemie en elektrolyten stoornis. En ook voor het brein is te veel alcohol niet gezond.

Bij een andere melding zag ik een jongeman die tijdens het draaien in bed zijn schouder luxeerde. De kop van de bovenarm (humerus) zit dan niet meer op de juiste plek. Een pijnlijke aangelegenheid. Hij heeft dit al eens eerder gehad. Omdat bij mobiliseren er telkens een collapsneiging was, werd onze hulp gevraagd.

Ter plaatse ligt hij op zijn buik op bed. Er is duidelijk sprake van een schouderluxatie. We laten hem voorzichtig omdraaien zodat we erbij kunnen.

Boven aan de schouder is de klassieke dulle zichtbaar. De indeuking waar de humeruskop behoort te zitten. De sensibiliteit en vascularisatie zijn in orde.

Omdat er sprake is van een niet traumatische luxatie en het om een recidiverende luxatie gaat, besluit ik deze schouder ter plaatse te reponeren. Gelukkig komt hier mijn jarenlange SEH-ervaring goed van pas. Daar heb ik altijd veel geleerd op het gebied van trauma en repositie.

We leggen een laken onder de oksel door zodat we als het ware een lus hebben waarmee we tractie kunnen uitoefenen. Ik pak zijn arm vast en mijn collega trekt aan de lus richting een bepaalde hoek waardoor er tractie komt.

Het belangrijkste is om de patiënt te laten ontspannen. Hiertoe praat ik op de patiënt in om zijn arm als het ware los te laten.

Binnen 30 seconden springt de humerus kop op zijn plaats.

Opluchting bij de jongen en de familie. De pijn is ook direct weg. Opnieuw controleer is de sensibiliteit en vasculariteit van de arm.

Alles is prima in orde. We geven nu een mitella zodat de arm rust krijgt. De jongen gaat de volgende dag met de poli orthopedie bellen waar hij bekend is. Tot die tijd adviseer ik de mitella om te houden tot de arts verder beleid gemaakt heeft.

En ja, dit zijn hulpvragen waarbij je direct resultaat kunt boeken en dat zijn zeker mooie hulpverleningen.

Indien er sprake is van een luxatie ten gevolge van een trauma, dan wordt er eerst een röntgenfoto gemaakt om een bijkomende fractuur uit te sluiten, (Conform Landelijk protocol Ambulancezorg). Blind, zonder foto reponeren is dan niet zonder risico.

Wil je geen blog missen, dan ben je van harte welkom op FB: Ambulanceverpleegkundige in praktijk.

Graag tot de volgende keer.

Take care,

John.