Ambulanceverpleegkundige John - ‘Goede reis mw. en let van hierboven op uw dierbaren’

Ambulanceverpleegkundige John deelt in deze blog drie casussen. John plaatst een infuusnaald bij een mevrouw voor euthanasie. Dezelfde dag wordt John gevraagd om bij een verkeersongeval te gaan kijken, waarbij de gemoederen flink verhit zijn en vertelt hij dat bij een aanhouding, de verdachte het dak is opgegaan en naar beneden is gevallen.
Welkom bij een nieuwe blog.
25 juni 2022
Ambulancezorg, een dynamisch vak met elke dienst nieuwe uitdagingen.
De echtgenoot laat me binnen. Loopt maar door naar de kamer.
De weg wijst zich vanzelf en sta ik in de woonkamer. Op de bank zit mevrouw. 'O, je komt me heel bekend voor.' Zelf herken ik mw. niet. Alhoewel haar stem me vertrouwt klinkt. ‘Ga even zitten’, en ze maakt een handgebaar naar de stoel naast haar. Ik neem plaats. Wil je een bakje koffie? Normaal zou ik het afslaan, drink nooit iets bij patiënten thuis, maar hoor mezelf al ja zeggen. De echtgenoot gaat naar de keuken om koffie te zetten. Op de tafel en kast branden kaarsjes. Er hangt een serene sfeer. ‘Ik ben er klaar voor’, zegt mw. 'Wil zelf de regie houden.' Pas zes weken geleden was er de diagnose. Een zeer agressieve tumor die direct ook vitale delen bedreigde, waarvan de gevolgen al duidelijk zichtbaar zijn. ‘Geen therapeutische behandelingen meer mogelijk en dus heb ik alles geregeld, dit wil ik zo niet meer. Ben er klaar voor’, zegt ze, terwijl ze ook aan de koffie drinkt. Ik knik instemmend. Begrijp de situatie. Het je echt kunnen voorstellen is iets anders. Ik vraag of ze nog vragen heeft over hoe het gaat. ‘Nee, ik weet alles.’ De infuusnaald is in een minuut geplaatst. Voorzichtig en met geduld, want het moet direct goed gaan. En dat lukt. De arts zal er over een uur zijn voor de euthanasie. Neem afscheid en leg mijn hand op haar hand. ‘Goede reis mw. en let van hierboven op uw dierbaren.’ ‘Ik zal er altijd zijn’, zegt ze en glimlacht. En met haar andere hand bedekt ze de mijne. En zo vervolg ik mijn weg.
Soms wordt het woord uitbehandeld gebruikt. Het suggereert dat er niets meer kan. Een term die niet past. Tot het laatst toe zijn er mogelijkheden om comfort te bieden. Denk aan de palliatieve zorg(behandeling). En nee, genezing van de ziekte ligt niet meer in bereik.
Dezelfde dag word ik gevraagd om bij een verkeersongeval te gaan kijken. Ter plaatste zijn de gemoederen verhit. Ik controleer een s.o.
Behoudens een kneuzing, zijn er geen letsels. In de politieauto zie ik een jong meisje zitten. Handen op de rug. Ze is geboeid. Een agent legt uit aan de familie wat de reden van aanhouding is. Ze heeft tot tweemaal toe zijn collega uitgemaakt voor… k*nkerho*r. Ik wil het volledige woord niet herhalen. Een regelrechte zware belediging aan een jonge agente, die kwam om te helpen. Er komt versterking, steeds meer raken de gemoederen verhit. Hoewel mijn werk ter plaatse erop zit, wacht ik nog even op afstand. Nadien loop ik nog even naar de agente en vraag hoe het met haar gaat.
‘Het gaat goed’, zegt ze, enigszins bedrukt, we tolereren deze bewuste beledigingen niet. En dat ondersteun ik van harte en realiseer me hoe de wereld verhardt en dat respect soms ver te zoeken is. De vraag hoe het komt tot zulke beledigingen. Opvoeding of het ontbreken daarvan, groepsgedrag, stoer doen, wie kan het zeggen. Wat ik wel kan zeggen is dat kinderen grenzen nodig hebben. En door het handhaven van die grenzen zal het effect uiteindelijk het groots zijn.
Een ander moment:
Op de achtergrond hoor ik het tv-programma Jachtseizoen.
Mensen worden opgejaagd om uit handen van de jagers te blijven.
Echter met moderne hulpmiddelen, want de kans om gepakt te worden moet wel reëel blijven. Het opgejaagde gevoel, de rush, is wat het programma wil overbrengen, daarbij ondersteund door opzwepende muziek. De hartfrequentie van menige kijker zal omhooggaan. Het is vermaak en heb er geen oordeel over. De gedachte kwam bij me of het een vergelijkbaar gevoel is wat mensen ervaren die op de vlucht zijn voor oorlog en geweld. Die het gevoel hebben gepakt te kunnen worden. Die bij elke controle het hart in de keel voelen. Diepe angst voelen voor wat er mogelijk gaat gebeuren, marteling, verkrachting, moord, je leven niet zeker zijn. En is dat gevoel, het opgejaagd worden, nu verworden tot een commercieel spelprogramma? Zodat elke emotie een product geworden is wat je naar believen kunt consumeren.
De melding dat iemand door het dak gevallen is, ziet er ter plaatse iets anders uit dan verwacht. Het blijkt een verdachte te zijn die door de politie is aangehouden i.v.m de verdenking van een strafbaar feit.
Bij die aanhouding is verdachte het dak opgegaan en gemist dat er een oude lichtkoepel niet bestand was tegen zijn lichaamsgewicht. En is daardoor verticaal naar beneden gevallen.
Patiënt is goed aanspreekbaar, Ik schat de hoogte van de val op drie meter. Hij heeft veel pijn in beide voeten.
Ter plaatse doe ik eerst een Trauma ABC BBBB.
A: vrij, CWK niet verdacht
B: iets versnelde ademhaling, thorax komt links- en rechts goed op, geen compressie pijn of sternale pijn.
C: polsslag snel 120, krachtig. Buik stabiel Bekken stabiel Extremiteiten verdacht voor fracturen met name in de onderste extremiteiten. Er is geen zichtbaar uitwendig bloedverlies.
Voor nu geen scope and run scenario. Een term die trouwens in de nieuwe protocollen niet meer terugkomt, maar anders gedefinieerd gaat worden.
Heroriëntatie:
A: vrij (pat open de mond op verzoek)
B: ademfrequentie daalt naar acceptabel niveau. De saturatie is 99% Beiderzijds is er goed inkomend ademgeruis, geen aanwijzingen voor thorax trauma.
C: scope: ST 110/min RR 145/70 Huid: normaal aspect.
D alert, max EMV-score.
E: val van drie meter hoogte
Allergie: -
Medicatie: -
Past Illness: -
E: geen bijzonderheden.
Top-teen onderzoek:
Geen schedeldak haematoom. Geen cervicale wervelklachten.
Thorax: Geen pijnklachten bij compressie. Geen drukpijn sternum.
Linker-en rechterarm geen bewegingsbeperking, behoudens wat schaafwonden. Buik: soepel, geen druk of loslaatpijn. Bekken: Geen pijnklachten bij compressie. Indien spontaan pijn aangegeven wordt, doen we geen compressie meer geven, maar is een bekkenband mogelijk geïndiceerd. Rechter -en linker bovenbeen geen afwijkingen. Er zijn links en rechts t.h.v hielbeen (calcaneus) forse zwellingen zichtbaar en genereert forse pijnklachten. Ook zit er een zwelling boven de enkel, welke een distale cruris fractuur zou kunnen betekenen.
Bij het onderzoek van de wervelkolom is er een drukpijnlijke plek ter hoogte van de lumbaal regio.
Het is bekend dat bij een verticaal trauma waarbij het slachtoffer op beide voeten beland de kans op een wervel fractuur zeer aanzienlijk is. De pijn in de voeten leidt af van het mogelijke letsel aan de wervelkolom. Pijn die patiënt eerder nog niet bemerkt heeft. Bij palperen van de wervels is er drukpijn op het wervellichaam t.h.v lumbaal 4-5. Suspect voor fractuur.
De vascularisatie en sensibiliteit in beide benen is goed. Geen aanwijzingen voor neurologische uitval. Een uitgebreid top teen onderzoek zal op de SEH herhaald worden, waarbij het lichaam ontkleed is en visuele inspectie mogelijk is.
Beleid:
Na top-teen reassessment ABCD. Dit blijft stabiel.
Wat gaan we doen:
Pijnstilling middels intraveneuze toegang
Fentanyl i.v 0.01 mg/kg lichaamsgewicht
PCM 1000 mg i.v
Esketamine 20 mg i.v (getitreerd toegediend)
Spalken van beide benen. Hierdoor neemt de pijn af en blijven de extremiteiten in lijn.
Middels de log-roll draaien we de patiënt op de zijde. Omdat de schepbrancard niet ideaal is leggen we een tilzeil onder de patiënt. Op die manier kunnen we de patiënt direct op de vacuüm matras leggen zodat tijdens het vervoer de wervels gestabiliseerd liggen. Na de transfer doe ik opnieuw de neurologische controles. Deze blijven conform eerdere bevindingen.
Patiënt wordt op de spoedeisende hulp overgedragen na de eerste telefonische vooraanmelding.
Er is sprake van een stabiele L4 wervelfractuur en een cruris fractuur. Dit is een dubbele beenbreuk. Ook het hielbeen links en rechts is gebroken. Dit zijn ernstige fracturen, afhankelijk van de stand zal er vaak een operatie nodig zijn. De mobiliteit is volledig afwezig voor langere tijd. De vraag die ik wel eens krijg is hoe kijk je er tegenaan dat het om een verdachte gaat. Dit maakt voor mij geen verschil. Met mijn collega’s ben ik er om medische zorg te geven, ongeacht wat eraan voorafging. Alleen op die manier kan de patiënt professionele zorg krijgen en ga je geen zaken missen in het onderzoek.
Tot zover weer,
John.
Meer lezen: FB Ambulanceverpleegkundige in praktijk
Insta: ambulanceverpl_in_praktijk

Dit is John:
Mijn naam is John Joosten. Werkzaam als Ambulanceverpleegkundige en Rapid Responder, praktijkbegeleider bij Ambulancezorg Limburg Noord en social media Ambulancezorg. Geregeld neem ik je in mijn blogs mee in de wereld van Ambulancezorg. Mijn visie: Behandel je patiënt en naaste zoals jezelf ook behandeld zou willen worden. Volg mij op Facebook: Ambulanceverpleegkundige in praktijk en op LinkedIn.
↑ Klik Hier ↑ om de vacature te bekijken!
Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar!
Reageren op dit bericht?
Om te kunnen reageren op dit bericht moet je ingelogd zijn. Klik hier om in te loggen.