'Tot 20 minuten daarna zijn laatste zucht aangeeft dat de strijd ten einde is'

Kippenvel kreeg ik van deze blog van Zuster Toos. Op een mooie, zonnige dag gaat ze zorg verlenen bij een echtpaar. Het gaat niet goed met meneer en er lijkt een eind aan het onafscheidelijk stel te komen. 'Ik verzorg hem onder het wakend oog van zijn grote liefde. Ik zie zijn ogen langs mij heen naar haar zoeken.'
Zo'n dag met een groot contrast. Ik stap de voordeur binnen. Sinds een paar dagen kom ik hier. Hier woont een twee-eenheid waardoor je vertrouwen blijft houden dat echte liefde toch echt bestaat. Tot nu hebben ze het prima, met veel liefde gered samen en met hulp van hun gezin.
Maar het eind van hun twee-eenheid komt helaas in zicht. Er staat een hoog-laagbed in de kamer en onze hulp is ingeroepen omdat het niet meer gaat. Ik hoor de reutelende ademhaling die veel erger is dan gisteren.
Ik verzorg hem onder het wakend oog van zijn grote liefde. Ik zie zijn ogen langs mij heen naar haar zoeken. Ik voel me bijna een indringer. Zoals ik een paar dagen eerder met hem had afgesproken, mag hij tot het laatst zijn eigen regie behouden. Ik vraag wat hij wel en niet wil. Antwoorden gaat zeer moeizaam, maar hij doet enorm zijn best. Na de zorg zie ik de benauwdheid toenemen. Ik overleg met de huisarts wat we kunnen doen.
Ik geef hem de voorgeschreven medicatie in de hoop dat de benauwdheid wat minder wordt. Ik zet een stoel naast het bed zodat mevrouw bij hem kan zitten. 'Zo', zeg ik tegen meneer, 'het allerbelangrijkste heeft u heel dichtbij nu.' Hij knikt en samen zitten ze hand in hand. Tot 20 minuten daarna zijn laatste zucht aangeeft dat de strijd ten einde is. Een twee-eenheid verbroken. Een serene van stilte in huis die af en toe onderbroken wordt door liefdevolle anekdotes, een aai over zijn wang en zachte tranen. Een intieme stilte vol liefde.
Als de huisarts is geweest en ook ik verder niets meer kan doen, stap ik de deur weer uit. Een contrasterende wereld in. Wapperende vlaggen en wimpels. Felle zon. Luide muziek, lachende en drinkende mensen in het park. Ik neem het waar onderweg naar kantoor.
Jules Verne deed een reis om de wereld in 80 dagen. Deze zuster deed vandaag 2 werelden in 3 minuten...

Dit is Zuster Toos:
Mijn naam is Carina (46), getrouwd en moeder van twee prachtige zoons. Ik ben al 28 jaar werkzaam in de zorg en na een aantal werkplekken te hebben gehad, weet ik dat mijn passie in de thuiszorg en wijkverpleging ligt. Elke dag stap ik met veel plezier in mijn autootje om te gaan zorgen voor ‘mijn’ cliënten. Je maakt een enorme diversiteit aan dingen mee, en bent aangewezen op je eigen kennis, kunde en inventiviteit. Na 26 jaar kan ik nog steeds met mijn hand op mijn hart zeggen dat ik het mooiste vak van de wereld heb. Mijn blogs, die ik deel via mijn Instagram-account @zustertooszorgt, zijn ontstaan doordat ik me soms erg kan storen aan het negatieve daglicht waarin de zorg soms wordt neergezet. Tuurlijk is het hard werken, maar er zijn zoveel onbetaalbare gouden momenten; als je ze maar wil zien. Daar kan voor mij geen topsalaris tegenop. Momenteel volg ik naast mijn baan een deeltijdstudie HBO-V, een pittige combinatie. Ontspannen doe ik in mijn tuin, wandelend met mijn hond, en door uitgebreid te koken voor mijn mannen, familie en vrienden. Kortom: ik ben een gelukkig mens.
Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar!
Reageren op dit bericht?
Om te kunnen reageren op dit bericht moet je ingelogd zijn. Klik hier om in te loggen.