'Zuster, hoelang nog?'

Zuster Toos vertelt vandaag over een veelgestelde vraag die ze vaak van familieleden hoort bij een terminaal ziekbed. "Je kan geen schatting maken. Want ik kan je vertellen dat ik al heel wat onverwachte situaties heb meegemaakt."
"Zuster, hoelang nog?..." Het is een steeds terugkerende vraag. Bij elk terminaal ziekbed wordt hij minimaal een keer gesteld. Een echtgenoot of echtgenote die het vraagt, kinderen die het vragen. Ik kan dat allemaal handelen. Ik zeg eerlijk dat ik het niet weet. Je kan geen schatting maken. Want ik kan je vertellen dat ik al heel wat onverwachte situaties heb meegemaakt.
Mijn cliënt die tegen me zat te praten, en middenin haar zin ineens een diepe zucht slaakte en overleed. Of de patiënt die al vijf nachtdiensten op sterven lag. Vijf dagen en nachten zonder eten en drinken. Ik was na mijn nachtdiensten negen dagen vrij. Dus nam ik afscheid van hem en familie, omdat ik er vast van overtuigd was ze over negen dagen niet meer te zien. Na negen vrije dagen, hoorde ik dat hij er nog was en familie nog steeds zat te waken. En weer kwam de vraag: "Zuster, hoe lang nog?" Uiteindelijk overleed hij vier dagen later.
Een jonge vrouw, onbehandelbare pijn. Een monsterlijk gevecht wat ze tergend langzaam verloor. Met wanhoop en radeloosheid in haar ogen kwam de vraag: "Zuster, hoelang nog?"
Ik weet het niet. De dood komt altijd onverwacht, zelfs als er op gewacht word. Tijd is een relatief begrip. Overlijden duurt bijna altijd te lang, maar gaat tegelijkertijd ook veel te snel. Afscheid nemen wil je uitstellen, maar tegelijkertijd wil je er niet te laat voor zijn.
Waarom stelt dan toch bijna iedereen dezelfde vraag: "Zuster, hoelang nog" Ik denk dat het de vraag is die het zoeken naar houvast verwoord tijdens het loslaten...

Dit is Zuster Toos:
Mijn naam is Carina (46), getrouwd en moeder van twee prachtige zoons. Ik ben al 28 jaar werkzaam in de zorg en na een aantal werkplekken te hebben gehad, weet ik dat mijn passie in de thuiszorg en wijkverpleging ligt. Elke dag stap ik met veel plezier in mijn autootje om te gaan zorgen voor ‘mijn’ cliënten. Je maakt een enorme diversiteit aan dingen mee, en bent aangewezen op je eigen kennis, kunde en inventiviteit. Na 26 jaar kan ik nog steeds met mijn hand op mijn hart zeggen dat ik het mooiste vak van de wereld heb. Mijn blogs, die ik deel via mijn Instagram-account @zustertooszorgt, zijn ontstaan doordat ik me soms erg kan storen aan het negatieve daglicht waarin de zorg soms wordt neergezet. Tuurlijk is het hard werken, maar er zijn zoveel onbetaalbare gouden momenten; als je ze maar wil zien. Daar kan voor mij geen topsalaris tegenop. Momenteel volg ik naast mijn baan een deeltijdstudie HBO-V, een pittige combinatie. Ontspannen doe ik in mijn tuin, wandelend met mijn hond, en door uitgebreid te koken voor mijn mannen, familie en vrienden. Kortom: ik ben een gelukkig mens.
Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar!
Reageren op dit bericht?
Om te kunnen reageren op dit bericht moet je ingelogd zijn. Klik hier om in te loggen.