Operatieassistent Claudia - Even lachen om bloopers op de OK

De leukste verhalen hoor je altijd in de koffiekamer, of je staat er natuurlijk zelf met je neus bovenop… Maar ik moet ook eerlijk bekennen dat ik steeds meer leuke anekdotes van collega’s krijg toegestuurd naar aanleiding van mijn blogs voor dit platform. Laat ik eerst eens beginnen met een fout van mijzelf. ?

Warmbloedig

Vóór onze verbouwing hadden we voelers bij elke deur, zodat je contactloos kon wapperen om de deur te openen. Als je na het wassen en desinfecteren van de handen niks meer hoeft aan te raken, kun je tenslotte zo in de steriele jas duiken en dat was ‘vroeger’ gemeengoed.

Nu hebben jullie al eerder kunnen lezen dat ik nogal een warmbloedig type ben en kennelijk straal ik dat meetbaar uit, want ik moest altijd met een boogje om die voelers heen. Bij (met name) de orthopedie/prothesiologie heerst er een zeer strikt nul-deurenbeleid. Ik zag er voor een leek vast debiel uit, zoals ik door de gangen slalomde terwijl ik een kar of een grote apparatuurtoren voor me uit duwde en dan op bepaalde plekken anderhalve meter opzij dook.

Dat was veruit aan te bevelen boven de schaamte van een spontane deurbeweging. Echt, de eerste keer (natuurlijk als leerling zijnde) kreeg ik vijf paar bliksemende ogen in mijn richting en riep de dokter dat “die verdraaide deur niet open mag!”. Zoiets blijft je lang bij… Toch bleef het helaas niet bij die ene keer, alleen alle volgende keren kon ik me bukkend en rennend uit de voeten te maken voor ik ‘gesnapt’ werd. Die eerste keer bleef ik als een hertje in de koplampen staren.

Verkeerde deur

De meeste specialisten hebben een vaste operatiekamer. Bepaalde ingrepen vinden praktisch altijd op OK 1 plaats, andere ingrepen op 4 of 7. Zo gebeurt het nog wel eens dat iemand een verkeerde ruimte binnenwandelt. Het grappigste is het als een specialist volledig op de automatische piloot ‘zijn’ eigen OK binnenstapt, een team aantreft dat al bijna gereed is om te gaan afdekken en dan de armen heeft uitgespreid om in de steriele jas te worden geholpen. De instrumenterende staarde hem aan en vroeg: “Wat doet u hier?” Het resultaat was een bevroren dokter, die twee keer knipperde en toen riep: “Shit, ik moet op OK zeven zijn.”

Nat en plakkerig

Vroeger deed men de hysteroscopie (in de baarmoeder kijken) met een starre kijker die voor het oog van de gynaecoloog werd gehouden. Tegenwoordig hebben we natuurlijk prachtige camerasystemen, en ik denk dat ik weet waarom die dingen ontwikkeld zijn... Stel je voor: Een bomvolle OK, overal apparatuur en slangen, een handmatige drukzak met glucoseoplossing – de vloeistof die in de baarmoeder werd gepompt om goed zicht te hebben – maar niet genoeg zicht.

Ik stel me voor dat de arts (destijds nog echt op een voetstuk "ja dokter, nee dokter… u heeft gelijk dokter") bromde dat de druk hoger moest. Dan kneep je in een ballonnetje en werd de manchet om de infuuszak strakker opgeblazen. “Nog meer druk zuster” en weer een paar pompjes erbij. Als zo’n zak leegloopt, moet je ook steeds wat ‘bij blazen’. De gynaecoloog zat vast voorovergebogen door die kijker te turen toen ineens de zak vol plakkerige vloeistof uiteen spatte, vol over de arts heen en het merendeel ervan in zijn gezicht. De (inmiddels gepensioneerd) collega die dit verhaal aan me vertelde, kreeg destijds zo de slappe lach dat ze niet eens in actie kon komen. “En dat kon toen écht niet", kreeg ik (met een berg lachende emoticons) van haar toegestuurd.

Lancering

Lange ingrepen zijn niet altijd enerverend. Voor de omloop niet, maar als de patiënt stabiel is ook niet voor de anesthesiemedewerker. Heb je zelf wel eens een balpen vastgehouden als je je verveelt? Klik-in, klik-uit, klik-in, klik-uit… Klinkt vast bekend. De betreffende anesthesiemedewerker zat zo aan het hoofdeind van de patiënt, veilig achter de steriele doeken. Tot bij de honderdduizendste klik de dop van de pen vloog en met een boog over de doeken werd gelanceerd om precies in de open buik te landden.

Mijn hemel. Dat is nog wel een graad of twintig erger dan wanneer je (lees)bril in het steriele gebied valt!