Operatieassistent Claudia - Dringend gevraagd: operatieassistenten met 8 armen, 2 paar ogen en supersonisch gehoor!

In het begin kan het nogal overweldigend zijn om op de OK te werken. Zelf schreef ik daar ook al eens over. Iedereen op de OK lijkt exact te weten wát ze moeten doen, wáár ze moeten staan op wélk moment en waarom. Er wordt zonder woorden gecommuniceerd leek het wel. Wat voor superkrachten hadden deze collega’s allemaal? Dat vroeg ik mij oprecht af toen ik net op de OK kwam kijken.

Functiebeschrijving:

Toch heb ik nooit een vacature voorbij zien komen met de eis dat je als operatieassistenten minimaal acht armen, twee paar ogen, een supersonisch gehoor en voelsprieten met antennes moet hebben… Inmiddels weet ik ook dat het niet nodig is. Je leert namelijk functioneren als zo’n superheld! Met een ‘gewoon’ menselijk lichaam! Je moet kalm aan beginnen, steeds iets erbij leren en veel blijven oefenen. Niet heel anders dan hoe je andere dingen leert.

Begeleiding

Je krijgt op de OK gelukkig hele adequate ondersteuning bij dat leerproces. In het begin neemt een werkbegeleider je aan de hand, legt alles uit, laat alles zien, doet alles voor en pas na een tijdje neem jij als leerling kleine taken op je. Die taken worden steeds verder uitgebreid en daarna gecombineerd. Zie het als leren schrijven. Eerst schrijf je alle letters van het alfabet los van elkaar één voor één. Pas later ga je er woorden mee vormen. Simpele woorden en geleidelijk aan wordt je vocabulaire uitgebreider en leer je ook die woorden schrijven.

Geleidelijk complexer

Op de OK gaat het net zo. Je begint bij de laag complexe ingrepen, gaat dáár steeds meer zelfstandig doen. Eerst onder directe supervisie, later met supervisie op afstand en als je er bekwaam genoeg voor bent doe je het zelfstandig. Bij midden complexe ingrepen en hoog complexe ingrepen gaat het op dezelfde manier. In het huidige opleidingssysteem (waar wij in het Noorden mee werken) teken je telkens een bekwaamheid af in een EPA (entrusted professional activity). Waardoor je je eigen snelheid kunt bepalen.

Opleiding op maat

De ene leerling gaat wat sneller door het beginstukje, de ander maakt juist een eindsprint. Dat is het mooie van dit systeem. Ook de theorie is veel beter verspreid dan ‘vroeger’ toen ik in opleiding was (oma vertelt over de tijd lang, lang geleden in 2011). Zodoende is de opleiding makkelijker in je leven te integreren dan vroeger het geval was. Er wordt ook gewerkt met patiëntgebonden weken (waarin je op de OK staat en het vak in de praktijk leert) en patiëntvrije weken (waarin alle studieactiviteiten zijn ondergebracht, zowel de theoretische als de praktische vaardigheden die je moet leren).

Overal tegelijk

Natuurlijk voelt het nog wel eens overweldigend. Eén van de leerlingen die ik als praktijkbegeleider onder mijn hoede had zei ooit eens: ik heb het idee dat ik overal tegelijk moet zijn. Alsof ik als een octopus een jas kan dichtknopen, terwijl mijn andere armen aan de overkant van de operatietafel apparatuur in de laparoscopietoren pluggen en ik tegelijk ook de lampen bedien. Ik moest daar hartelijk om lachen. Omdat ik het voor me zag, zo’n octopus in de OK, maar ook omdat je vanzelf prioriteiten leert stellen en het niet meer nodig is om overal tegelijk te zijn (hoewel het me best handig lijkt...).

Kom je op de OK werken?

Er is een dringend personeelstekort. Dat weet iedereen. Ik wil dus aan alle lezers vragen: kom je op de OK werken? Dan kunnen we eens beginnen aan de ‘uitgestelde zorg’ waar iedereen zo druk mee is… Of je een zorgachtergrond hebt of niet maakt niet zoveel uit. We vragen wel havo of MBO4 met het liefst een gezondheidsprofiel en als je verpleegkundige bent heb je in de huidige opleiding soms een streepje voor. Je kunt dan sneller door allerlei stof en EPA’s heen. We vragen geen bovenmenselijke dingen en het is op de OK écht geen haantjescultuur meer zoals vroeger. Soms gaat het er even heet aan toe in spoedsituaties, maar dergelijke uitspattingen worden altijd nabesproken en verholpen.

Oproep voor scholen!

Hoe komt het dan dat we te weinig mankracht hebben? Iets met vergrijzing… Er gaan per jaar meer mensen weg dan we kunnen opleiden. Maar! Er is ook onvoldoende bekendheid. Op scholen wordt nauwelijks benoemd dat je ook ‘de OK op kan’ als je in de zorg gaat werken. Dus ik doe ook daar graag een oproepje voor! Er bestaan zulke leuke beroepen op de OK. Verdiep je eens in de mogelijkheden, vraag informatie aan. We zijn heel erg bereid om te komen vertellen over ons beroep en op YouTube is van alles te vinden. Flexibiliteit, stressbestendigheid, creativiteit en assertiviteit zijn wel nodig voor het werken op de OK, maar daar krijg je dan een uitdagende afwisselende baan voor terug waarbij je nooit uitgeleerd bent!