Broeder Sjuul - (Ge)valletje valgevaar

Muizen, spinnen, pluisjes, lakens en ga zo maar door. Het is een trigger voor die enkelhoge herrieschoppers om mij te laten lopen. Maar volgens mij worden die dingen te pas en te onpas ingezet. Ik ben niet van het 'laat ze hun kunstgebit maar in het linoleum boren'. Maar bij iedereen een sensor neerzetten werkt niet. 

Welkom in de wereld van de VVT waar iedereen een sensor krijgt wanneer het de dagdienst uitkomt. Wake-up call, de nachten op de PG zijn niet heel leuk en ik vrees dat de meeste collega's weglopen omdat de nachten zo druk zijn dat het niet meer werkbaar is. Sinds ik zzp'er ben, heb ik de keuze gemaakt dat ik er voor de patiënten ben, maar niet meer voor het huishoudelijke. Als ik geen tijd heb, laat ik het staan en dan is dat heel jammer voor de dagdienst. Geloof me het zal niet de eerste keer zijn dat ik een slechte beoordeling binnen krijg omdat ik een vaatwasser niet uit heb geruimd.

Ik merk sowieso dat de aardigheid voor elkaar als collega's aardig is afgenomen. Man, wat kom ik soms een stelletje zure collega's tegen en geloof me het is niet leuk om dit zo te zeggen, maar het is wel de keiharde waarheid zonder dat er een laag vol politiek correct geneuzel overheen is gestort.

Terug naar de sensor

Mijn hoofdbezigheid? Van boven naar beneden rennen omdat iedere kamer een sensor heeft. Alsjeblieft, je maakt mij niet wijs dat die mensen allemaal valrisico hebben. Alhoewel, omdat er geen goede graadmeter is en dus 'dat we maar wat doen', bewijst wel dat iedereen te pas en te onpas als valgevaarlijk wordt aangemerkt. Eigenlijk als ik de richtlijn: 'Preventie van valincidenten bij ouderen' mag geloven, zijn de enige die niet valgevaarlijk zijn de immobiele patiënten. Dus de mensen die ik 's nachts alleen hoef te draaien in verband met decubitus. Bij iedereen die een teen naast het bed zet, daar hebben we een sensor staan. Geen probleem natuurlijk als je 1 op 8 werkt. De kleinschalige woonvoorzieningen waar je 1 op 8 loopt, dus één zorgverlener op 8 patiënten, dan is dat goed te doen.

Echter, is de praktijk ietsjes anders. Aan de hand van het zorgzwaartepakket dat er is, loop je 1 op 30, 1 op 50 of 1 op 75. Ik kan je uit ervaring vertellen dat die sensoren niet ten goede komen op het humeur en de zorg van een zorgverlener. Maar goed, dan komen we aan de centen kwestie, want de taken die een je tijdens een gemiddelde nachtdienst doet, dat is best een hoop.

Laat ik als voorbeeld een huis nemen van 150 kamers. Het is een uit de kluiten gewassen verpleeghuis. Laten we zeggen dat we 25 mensen hebben die niet zelfstandig meer uit bed kunnen. Hier hoeft geen sensor ingezet te worden. Daarnaast hebben we 75 mensen die 'niet' valgevaarlijk zijn. Dan houden we 50 kamers over. Maar je kunt je misschien voorstellen dat 150 kamers niet op dezelfde verdieping gebouwd zijn. Dus als we zeggen drie personeelsleden op 150 die van de ene kamer naar de andere moeten per trap, want de lift mag je 's nachts niet gebruiken, dan kunnen we als er vijf mensen van die 50 wakker worden spreken van: 'Houston we have a problem.' Maar goed laten we zeggen dat twee van de vijf bellen die we krijgen onnodig zijn omdat er een dekbed langs dat ding gaat, of er vliegt een vlieg. En mijn collega moet van verdieping vijf naar verdieping twee en weer terug naar vijf, waar op dat moment al iemand is gevallen, want ze moest eerst naar twee moest voor een wapperend laken.

Ik loop zeker op grote gebouwen soms tot 12 kilometer op een nacht

Die sensoren zijn zeker goed voor je beweging, maar in combinatie met huishoudelijke taken, die veel organisaties doorschuiven naar de nacht, wordt het haast onwerkbaar. Ik ben ook een voorstander van hardwerken, geen probleem. Maar doordat het leven steeds langer gerekt kan worden, sta ik met regelmaat naast een COPD-patiënt met ademtekort of iemand met decompensatio cordis of iemand met een delier en dan mis je al gauw een collega die langer dan vijftien minuten bezig is met een zorgvraag. Hierdoor lopen de collega's vijf stappen harder om ook jouw bellen op te vangen.

Tijd voor een nieuw systeem

Dwalers? Zet een bedleave in, een voorbeeld van zo'n systeem is die van Sensotiss. Je kunt deze namelijk gewoon instellen dat als iemand vijf minuten uit bed is, tien minuten of een kwartier, dan gaat het ding af. Iemand kan dan zelf uit bed om te gaan plassen en daarna weer in bed. Pas als iemand te lang uit bed blijft, gaat de bel af.

Is iemand valgevaarlijk? Dan gaat het matras af op het moment dat iemand zijn billen van het bed af haalt. Als je dan ook zorgt dat je een bed hebt met een dubbel hek, zodat je het bovenste hek omhoog kan doen? Dan komt de druk van de sensor af en gaat hij zelfs al af wanneer iemand rechtop komt zitten. Dat reduceert de 'valse' bellen al en dan hoeft de nachtdienst zich niet steeds het schompes te lopen.

Mensen kunnen gewoon veel zelf, ook op de PG. Maar omdat we steeds blijven overnemen en steeds weer alles uit handen nemen, hospitaliseren we de patiënten. Dat merk ik ontzettend als ik in het verpleeghuis kom, niemand kan meer iets... Ik begrijp dat als ik sommige collega's zie werken.