Blogger Claudia - 'Ik dacht in al mijn onschuld dat een wondinfectie niet veel verder kon gaan dan de zichtbare wond'

Toen ik net op de OK begon, had ik nog nooit van de afkorting POWI gehoord. Ik had destijds geen zorgachtergrond. In mijn voormalige beroep als dierenartsassistente kwam ik wel regelmatig in aanraking met vieze operatiewondjes, als een hond of kat daaraan had lopen likken. Dik, rood, soms wat pussig… Spuitje antibiotica erin en een kuurtje mee naar huis was dan de gangbare oplossing. De grootste ellende (voor het dier wel te verstaan) was zo’n grote plastic kraag dragen, of een paar dagen zo’n beschermend rompertje aan.

Veterinair versus humaan

'Hoe komt het toch dat er in de humane zorg zoveel meer aandacht is voor steriliteit?', vroeg een vriendin mij laatst. Zij heeft ooit eens mee mogen kijken bij de operatie van haar hond en het viel haar op dat de aanwezigen in hun gewone kloffie liepen. Steriele handschoenen aan en gaan. Soms wordt er een plastic schort voorgebonden, maar dat is veelal om de eigen kleding tegen vuil te beschermen.

Op de OK komt er zoveel meer bij kijken: gefilterde lucht uit een plenum boven het operatiegebied waaruit de lucht in kolommen verticaal naar beneden wordt geblazen, een team in steriele kleding, zo min mogelijk beweging tijdens de ingreep in verband met luchtwervelingen, een strikt deurbeleid om de overdruk in de OK te handhaven en ga zo maar door.

Weerstand

Zelf denk ik dat dieren deels minder vatbaar zijn voor van alles doordat zij een goede weerstand hebben. Honden wroeten het liefst met hun neus in de paardenstront en je kat vreet muizen, vogels en kikkers met huid en haar. Dan kom je wel eens een bacterie tegen, denk ik zo… Hun immuunsysteem staat altijd paraat en tackelt een ziekteverwekker binnen no-time. Zo zie ik het tenminste voor me. Deze stelling is niet wetenschappelijk onderbouwd. In elk geval maakt het in veel gevallen weinig uit hoe antiseptisch je werkt, wanneer de patiënt - zodra hij de kans krijgt - in een vieze stal gaat liggen. De castratie van paarden, geitjes en ander kleinvee gebeurt veelal ook gewoon in de box. Je kunt zoveel mest scheppen als je wilt, maar bacterievrij krijg je het nooit.

Terug naar de OK

Bovenstaande tekst geeft een beeld van mijn relatieve onnozelheid. Ik dacht in al mijn onschuld dat een wondinfectie niet veel verder kon gaan dan de zichtbare wond: dat sneetje in de huid wat je ziet na een operatieve ingreep. Eenmaal op de humane OK kwam ik erachter dat er in de diepte veel meer verstopt leed kan spelen; in het operatiegebied ergens ver binnen in het lichaam. Alle kosten die worden gemaakt voor de bouw van humane operatiecomplexen zijn dus geen verspilling. De dingen die we uit voorzorg doen om POWI’s te bestrijden, zijn werkelijk noodzakelijk. Maar over wat ik op de OK tegenkom, vertel ik in mijn volgende blog…?