Beroepsdeformatie (deel 2): Smetvrees, ‘kwaal’ onder OK-assistenten

Ging je als volledig ‘normale’ huisvrouw de opleiding tot operatieassistent in, kom je er een paar jaar na je diplomeren achter dat je toch een vorm van smetvrees hebt ontwikkeld. Het overkomt veel van mijn collega’s (en ja, ik heb er zelf ook - een beetje - last van).

Beestjes

Dat komt vooral doordat er op het werk zoveel nadruk ligt op de ‘beestjes’ overal. Je bent je er voortdurend van bewust hoeveel bacteriën en andere ziekteverwekkers er rondzwerven. We reinigen en desinfecteren ons suf, waken als haviken over de steriliteit, schrobben onszelf met borsteltjes en smeren de handen minimaal vijftig keer per dag in met sterilium.

Weetje

Wist je dat je aan de mate van schrobben en de hoogte van het ‘wassen’ kunt zien hoe lang iemand al gediplomeerd is? ‘Vroeger’ moest je écht boenen, schrobben met een nagelborstel tot je huid er rood van zag, wassen tot over de elleboog en de handen hoog houden zodat het water omlaag drupte en niet weer over je schone armen stroomde, voor élke ingreep! Later bleek dat al dat borstelen juist je huid beschadigde. Wat huisvesting geeft voor bacteriën en daarmee een slechte vorm van handhygiëne is.

Steeds minder hoog

Toen er werd overgegaan op stevigere steriele jassen (eerst nog van stof en nu volledig disposable) kon er tot steeds minder hoog worden gewassen. Tot net voorbij de pols is nu de norm, en alleen schrobben bij zichtbare verontreiniging. Anders is het voldoende om één keer per dag 90 seconden te wassen met bactolin, een waslotion. Alleen herhalen als je van de afdeling bent geweest, hebt gegeten of naar het toilet bent geweest. Verder volstaat 90 seconden ‘in de sterilium’ gaan én – heel belangrijk voor je eigen huid – blijven wrijven totdat het droog is.

Beroepsdeformatie

Je kunt het niet voorkomen. Dit beroep neem je mee naar huis. Je wordt er extra alert door op ziektekiemen en de verspreiding ervan. In mijn keuken lap ik structureel en stelselmatig alles af wat ik als ‘vies’ beschouw. Ik heb een sprayflacon met allesreiniger mengsel gereed staan en reinig zichtbaar vuil met keukenpapier; direct weggooien! Andere verontreiniging verwijder ik met een schoon DROOG vaatdoekje, want je wilt niet wéten wat zich in zo’n natte lap verzamelt… Na het koken hup in de kookwas met dat ding. Hiernaast heb ik ook een matige OCD (Obsessive Compulsive Disorder) ontwikkeld: de dwang om alles op zijn rechtmatige plekje te leggen. Wie van mijn beroepsgenoten herkent dat?

Soort zoekt soort

Voor het geval jullie nu denken dat we allemaal van lotje getikt zijn op de OK… Tja, wie weet is dat wel zo. Maar in het kader van soort zoekt soort zitten we lekker met zijn allen op hetzelfde gekke eilandje en hebben we het daar flink naar onze zin.