Ambulanceverpleegkundige John - 'De condities zijn gedurende het vervoer niet veranderd'

Beste lezers, 

Inmiddels meer dan 3500 volgers op de FB-pagina. Wow, laten we zeggen dat er iets goed gaat. Dankjewel.

Afgelopen week een podcast opgenomen. De podcast gaat natuurlijk over mijn vak als ambulanceverpleegkundige. Leuk om naast te schrijven, ook te praten over mijn vak. De verwachting is dat hij te beluisteren is over enkele weken. De link zal ik hier t.z.t uiteraard ook delen.

Daarnaast ontvang ik geregeld uitnodigingen om een les te komen verzorgen over het vak. Aanbiedingen uit diverse delen van het land. Ook dat lijkt me leuk om te doen, echter mijn agenda laat dat niet toe. Naast werk is tijd voor privé uiteraard heel belangrijk. Die afschakeling in de zorg hebben we allemaal nodig.  Tijd voor je gezin, jezelf of in welke setting dan ook maakt dat je de accu weer kunt opladen. Neemt niet weg dat ik een ontzettend mooi vak mag beoefenen en waarin ik jullie af en toe mag meenemen.

Disclaimer altijd van toepassing: Zie info. Ambulanceverpleegkundige in praktijk.

Dus stap in op weg naar de volgende hulpvraag.

De meldkamer vraagt ons te gaan kijken bij een meneer op leeftijd met hartkloppingen en benauwdheid. Kan momenteel geen volzinnen spreken. (Een goede graadmeter om een idee te krijgen van de ernst van benauwdheid). Dhr. is niet alleen.

Ter plaatse staat de voordeur al open. De dochter van dhr. is ter plaatse. Dhr. zit op een stoel. Hij heeft een versnelde ademhaling. PAT: Zittend, ademfrequentie 25-30, kleur: ietwat bleek. Er is sprake van een forse kyfose (bolling van de borstwervels).

Anamnese:

Sinds een dag toenemende dyspnoe en gevoel van hartkloppingen (palpitaties). Geen pijn of druk op de borst. Recent is de medicatie aangepast. Kan niet aangeven welke medicijnen. Ervaart een opgejaagd gevoel en er is sprake van polyurie (vaak urineren). Een gevolg van een verhoogde doorbloeding in de nieren.

Onderzoek:

A: vrij

B: Tachypnoeisch, ademfrequentie 25-30 min. Bij auscultatie is er beiderzijds normaal ademgeruis. Geen crepitaties (vochtuittreding uit de longblaasjes). Geen gebruik van hulpademhalingsspieren en geen cyanose. De perifere saturatie is 98 procent met een goede curve.

C: De monitor laat een snel hartritme zien, het zijn smalle complexen, een aanwijzing dat de ritmestoornis zich bevindt op het niveau van de hartboezems (atria). De frequentie zit rond de 200. Een 12-afleidingen ECG laat eenzelfde beeld zien. De RR is 105/54 De huid laat een normaal aspect zien. Voelt droog.

D: Dhr. is alert. De EMV-score is maximaal. Glucosebepaling niet relevant nu. 

E: Temperatuur 35.9 graden

Allergie: -

Med: Antihypertensiva, antistolling, statine en pulmicort.

P: St. na hartinfarct, nierfunctiestoornissen, kyfose.

E: recidief hartritmestoornis.

Bij een small complex tachycardie geeft het protocol LPA 9 een richtlijn hoe te handelen. Indien er sprake is van een inadequate circulatie en het ziekenhuis niet binnen 30 minuten te bereiken is of indien de toestand van de patiënt verslechterd kan in geval van een smal complex tachycardie de Modified Vasalva Manoevre (VSM) toegepast worden. Evt. gevolgd door medicatie indien geen resultaat.

Bij VSM wordt de patiënt gevraagd in zittende houding de stamper van een 10 cc spuitje weg te blazen gedurende 15 seconden, waardoor er een hoge druk in de borstkas opgebouwd wordt. Er treedt een vertraging van het hartritme op. Na 15 seconden wordt de patiënt plat gelegd met de benen omhoog. Vaak zie je dan een herstel van het hartritme naar normaal.

VSM wordt niet toegepast bij elke smal complex tachycardie.

Wat gaan we nu doen:

Het protocol is een richtlijn. Altijd moet je goed overdenken wanneer je iets doet wat de gevolgen kunnen zijn en hoe je daar weer op kunt anticiperen. Meneer is op leeftijd en heeft een forse kyfose. Rugligging zal niet comfortabel zijn, zeker niet i.c.m. zijn benauwdheid. Daarnaast kun je andere ritmeproblemen krijgen, waaronder zelfs ventrikelfibrilleren. Zeker ook gezien het gebruik van diuretica kan er disbalans zijn in de Natrium kalium concentraties, welke ritmestoornissen gemakkelijker kunnen uitlokken. Dus je kunt in een reanimatie setting komen. En dat wil je uiteraard niet. Alles afwegende besluit ik het voor nu zo te accepteren en meneer naar de eerste harthulp van het ziekenhuis te brengen. De RR is voor nu voldoende, hetzij wat krapper, maar alleszins acceptabel. 

Wel zorg ik voor een intraveneuze toegangsweg.

Voor de benauwdheid, welke niet primair door een longaandoening wordt veroorzaakt, geef ik geen extra zuurstof. Ik bewaak de saturatie en gezien het feit dat die maximaal is (99%) met een goed plethysmogram (curve) heeft extra zuurstof nu geen toegevoegde waarde.

We bereiken het ziekenhuis en brengen dhr. naar de eerste harthulp. De condities zijn gedurende het vervoer niet veranderd. Uiteraard is er de gehele weg nauwlettende monitoring.

Op de eerste harthulp wordt eerst laboratoriumonderzoek ingezet en wordt dhr. medicamenteus behandeld, hetgeen enige tijd later tot herstel van het hartritme leidde.

Concluderend:

Het Landelijk ambulance protocol geeft richtlijnen voor therapie. Echter, voor toepassing blijf je preklinisch redeneren en afwegingen maken en onderbouwen. En soms kan niet ingrijpen en iets accepteren onder voorwaarden de beste optie zijn.

Tot zover, graag tot de volgende keer. Wil je niets missen, volg me dan op FB Ambulanceverpleegkundige in praktijk.