De Zeeuwse Zuster - 'Daar sta je dan met een onderbeen in je hand'

Op het verkeerde been gezet.

Het was aanpoten vandaag, maar dat is helemaal niet erg. Het norovirus doet z’n ronde en dat brengt toch wat extra werk met zich mee. De tijd vliegt snel voorbij zonder dat je het in de gaten hebt. Vandaag werk ik een late dienst tot half elf. Het laatste anderhalf uur ben je alleen aan het werk op de afdeling en dan is er meestal wel even tijd om nog een poosje tijd door te brengen met de bewoners.

Ik kijk samen met een meneer naar het programma Maestro. Prachtige klassieke muziek en een stukje spanning in één programma. We zijn allebei muziekliefhebber en zouden zo plaats kunnen nemen in de jury. Meneer geeft een acht voor het muzikale hoogstandje en ik een dikke negen. We moeten er om lachen. Voor ik het weet is het al bij tienen. Oeps, ik moet gauw nog een wasje ophangen in de spoelkeuken aan de andere kant van de afdeling.

Alles is donker aan deze kant van de woning, iedereen ligt al onder de wol. Ik kan gelukkig prima m’n weg vinden op de gang, want het schemerlicht van de buitenverlichting valt precies op de vloer. In m’n hoofd loop ik ondertussen alle dingen na die ik nog moet doen voordat ik afsluit. Was ophangen, laatste controlerondje bij de bewoners, kasten op slot, diensttelefoon op de lader enzovoorts. Inmiddels heb ik de houten klos van de sleutel gevonden in de zak van mijn werkjasje. Hup, de deur open van de spoelkeuken, mijn hand gaat vlotjes richting de lichtschakelaar. En toen…

Toen kreeg ik bijna een hartverzakking. Er steekt een blote voet vanonder de droger! In een split seconde flitsen er allerlei doemscenario’s door m’n hoofd. ‘Wie van de bewoners loopt wel eens de spoelkeuken in?’ en, ‘Hoelang was de deur al op slot?’, maar ook ‘Hè, da’s ook een rare manier om te vallen?!...

Enfin, ik was al gauw uit m’n moment van verstandsverbijstering toen het licht eenmaal aan was. Aan het been zat geen bewoner vast. Hélemaal niet bij nagedacht dat de prothese van één van de bewoners moest drogen na een accidentele schoonmaakbeurt. Daar sta je dan met een onderbeen in je hand. Ik heb ‘m netjes recht gezet tegen de muur.

Al zou ik het ook kunnen laten liggen voor de lieve zusters van de nachtdienst… kunnen ze vast om lachen.

Zeeuwse Zuster

Sidenote: Dit tafereeltje speelde zich een aantal weken geleden af. We zijn inmiddels gelukkig van het norovirus af.