Claudia blogt: Strijd tussen de OK-disciplines

Zoals in mijn vorige blog vluchtig aan bod kwam, bestaan er wat verschillen tussen de anesthesiemedewerkers en de operatieassistenten. Op allerlei locaties (gelukkig niet bij mij in het ziekenhuis) komt dit zelfs tot uiting in gescheiden koffiepauzes. De anesthesiemedewerkers zitten links, de operatieassistenten rechts. Een nieuwkomer die onnozel genoeg is om aan ‘de verkeerde tafel’ te gaan zitten krijgt niet alleen de handen, maar ook de oren gewassen.

Wij-gevoel

Ik ben er trots op dat wij bij ons gewoon lekker gehusseld in de koffiekamer huizen. Slechts aan de spatbril is te zien bij welke groep je hoort (die dragen operatieassistenten). Op de OK is dat een ander verhaal. Behalve de fysieke scheiding door middel van de steriele doeken – die sommige anesthesiemedewerkers het liefste tot het plafond aan toe optrekken – is er op allerlei momenten ook een scheiding van belangen.

Patiënt op één

Natuurlijk zijn we er allemaal voor de patiënt, maar wel op verschillende manieren. De anesthesiemedewerker wil de temperatuur in de OK het liefste zo hoog mogelijk, om afkoeling van de patiënt te voorkomen. Het operatieteam wil de temperatuur lager.

Volledig afgedekt

De orthopedische teams zien de temperatuur het liefst rond het vriespunt (17 graden Celsius). Zij staan immers in een dubbele laag synthetisch materiaal (OK-pak én steriele waterafstotende jas), met felle lampen in hun nek, de hals bedekt door een ‘burka-muts’, een spatscherm voor de ogen en een mondlapje voor de neus en mond. Geen millimeter huid is open om te luchten.

Complete work-out

Daarbij is orthopedie bedrijven een sportieve aangelegenheid. Er wordt geboord, gezaagd en enthousiast gehamerd. Om te voorkomen dat er zweet in het operatieveld drupt, is een lagere omgevingstemperatuur dus een must! En de omloop moet geregeld ‘even deppen’, het voorhoofd van de dokter dus, met een klein gaasje…

Knuffelen

Gelukkig weet iedereen dat ‘beestjes’ (lees bacteriën) erg van warmte houden. En dus wint ‘de chirurgiekant’ déze wedloop. De anesthesiemedewerker houdt de patiënt lekker warm door middel van Bearhuggers (een blazer met warme lucht die helaas behalve de patiënt ook vaak het steriele team knuffelt en verwarmt) en/of elektrische warmte dekens.

De ‘volwassen' vorm van welles/nietes

Wanneer er iets niet helemaal loopt zoals gepland (wanneer een arts moet wachten bijvoorbeeld), krijgt in principe altijd ‘de anesthesie’ de schuld. Andersom kaatst ‘de anesthesie’ die bal gewoon terug als de patiënt hoge ademdrukken krijgt of er hartritmestoornissen op de ECG verschijnen. ‘De chirurgie gebruikt te hoge druk bij laparoscopische operaties’ of ‘gebruikt de diathermie teveel’. Ook ‘de student’ krijgt vaak de schuld ergens van, al of niet met een knipoog geuit.

Over de bijzondere rol van ‘leren in de praktijk’ zal ik in mijn volgende blog vertellen!

Meer blogs van Claudia lezen? Check de links hieronder:

Beleef de koffiekamer van de OK: grapefruitpellers en taartplunderaars!

Wie doet wat op de OK? Claudia vertelt je er alles over

Een normale dag op de OK: van blauwe plekken in de kleedkamer tot botte artsen

Eerste blog van Claudia: Dit gebeurt er ECHT op de OK