‘Ik wil nog niet weg, ik leef nog zo graag’ - Recensie van Anki Leenes (foto)boek Lang zal ik leven

In mijn boekenkast schittert een nieuwe aanwinst: het boek Lang zal ik leven van Anki Leene. De prachtige zwart-wit portretten van 66 99-jarigen en hun fascinerende levensverhalen maken dit een boek dat lastig weg te leggen is. Lees snel mijn review:

Over 100-jarigen horen we in de media genoeg. Zo komt elke maandag het programma 100 jaar jong op tv, waarin Gordon vitale 100-plussers interviewt. Maar hoe zit het met de mensen die deze mijlpaal nog nét niet behaald hebben? Daar horen we veel minder over. Tijd om daar verandering in te brengen, dacht fotograaf Anki Leene. Daarom portretteerde ze 66 99-jarigen.  

Diversiteit

De 99-jarigen in het boek zijn heel verschillend: van de praatgrage Willem tot de bedachtzame Lies, die niet zoveel kwijt wil. De meesten zitten, ondanks hun hoge leeftijd, nog boordevol levenslust. Zo ook de positieve Aleida, die met haar dochters op een oude Twentse boerderij woont. ‘Ik wil nog niet weg’, zegt ze. ‘Ik leef nog zo graag.’

Verloren liefde

Zo zijn er talloze verhalen. Er staat zelfs een verhaal in over een verloren liefde. Liza was in haar jeugd tot over haar oren verliefd op haar vriend. Hij verhuisde echter naar een dorp ver weg en Liza mocht van haar moeder niet mee. Uiteindelijk is ze met een andere man getrouwd, maar nog steeds staat het dienblad dat haar jeugdliefde voor haar maakte bij Liza in de kast. Ze is hem nooit vergeten.

Indruk van de afgelopen eeuw

De mensen in dit boek zijn allemaal tijdens of kort na de Eerste Wereldoorlog geboren. De impact die de Tweede Wereldoorlog maakte komt vaak terug in de verhalen. Zo heeft Henny het bombardement op Rotterdam in levende lijve meegemaakt en zaten bij Jan thuis verzetsleden ondergedoken. De meeste 99-jarigen ontbreekt het, na alles wat ze hebben meegemaakt, niet aan veerkracht en relativeringsvermogen. Al deze bijzondere verhalen vormen samen een indruk van de afgelopen eeuw en zijn een ode aan het leven.

Oog voor detail

Wat ik zo knap vind, is dat de gezichtsuitdrukkingen van de mensen op de foto’s precies bij hun verhalen passen. Zo heeft Anki de stille Lies gefotografeerd op het moment dat zij een geheimzinnige glimlach op haar gezicht heeft. De praatgrage Willem staat er juist breeduit lachend op. Anki heeft er talent voor om precies op het juiste moment een plaatje te schieten. Volgens mij komt dat doordat ze heel goed naar mensen kijkt en luistert. Ze heeft oog voor detail. Anki is niet alleen fotograaf, ze werkt ook al dertig jaar bij de politie. Daar leer je natuurlijk het één en ander over observeren...

Aanwinst

Lang zal ik leven is een heerlijk boek om in te bladeren met een kopje koffie erbij of tijdens je ontbijt. Ikzelf heb het bekeken tijdens een rustige nachtdienst. Zeker als je niet van lange lappen tekst houdt, is dit een heel fijn boek, want er staan zo veel foto’s in voor de afwisseling. Daarom is het een mooie aanwinst voor je boekenkast. Ik heb ervan genoten!

Psst… Ik mag een exemplaar van Lang zal ik leven weggeven! Kijk snel op mijn Facebook-pagina hoe je kunt winnen.