Verpleegkundige Eva - 'Uit haar hele verhaal proef ik de onmacht, maar vooral de wanhoop om niet te kunnen leveren wat ze zo graag zou willen'

19 nov, 2021

Als verpleegkundige Eva op haar vrije dag haar werktelefoon aanzet ontploft de telefoon met berichten. Ze antwoord op de berichten en dan ziet ze dat ze drie gemiste oproepen heeft van een huisarts waarmee ze wel eens nauw contact heeft gehad... 'Ze vertelt mij een schrijnende casus van een echtpaar waarbij de vrouw palliatief is en de stervensfase steeds dichterbij komt.'

Na een dag vrij zet ik ‘s middags even mijn werktelefoon aan om te kijken wat mij morgen te wachten staat. Zoals wel vaker ontploft de telefoon weer eens van de berichten.

Ik scrol door de appjes heen uit de werkapp en beantwoord de berichtjes waar nodig. Ook zie ik drie gemiste oproepen van een van de huisartsen waar ik in een eerdere casus nauw contact mee heb gehad.

Even twijfel ik of ik haar terug zal bellen op mijn vrije middag. Maar mijn nieuwsgierigheid of misschien wel mijn drang om te helpen waar nodig besluiten mij om toch de telefoon te pakken.

Hij gaat een keer over als ik gelijk de vraag ontvang: ‘Ga jij mij blij maken?’ Uhm? Dat weet ik niet, wat is er aan de hand? Ze vertelt mij een schrijnende casus van een echtpaar waarbij de vrouw palliatief is en de stervensfase steeds dichterbij komt. Haar echtgenoot is overbelast, hij heeft lang voor zijn vrouw gezorgd, maar kan door zijn chronische ziekte de zorg niet meer dragen. Een leven lang zijn ze samen geweest en ze willen zeker nu op het einde niet uit elkaar.

Uit haar hele verhaal proef ik de onmacht, maar vooral de wanhoop om niet te kunnen leveren wat ze zo graag zou willen. Ze heeft alle zorgaanbieders in de buurt en ruim daarbuiten al gehad. ‘Kan jij iets voor mij betekenen?’ ‘Sorry... ik kan helaas ook geen 24-uurs zorg bieden’, moet ik haar antwoorden.

Meer dan een aantal tips kan ik haar niet geven, de lijst met vrijwillige nachtzorg bestaat alleen uit collega’s die op dit moment op de werkvloer al alle gaten opvullen waar ze kunnen... Meer geven dan ze al doen gaat ten koste van hun zelf.

‘Sorry voor mijn frustratie’, zegt ze terwijl ze een diepe zucht slaakt aan de andere kant van de telefoon. ‘Geeft niets, ik begrijp je heel goed’, zeg ik wel gemeend. ‘Ik hoop dat ik je bel tijdens werktijd? ‘Nee, maar dat geeft niet. Jij bent vast ook niet aan het werk nu?’, vraag ik terwijl ik het antwoord al weet en haar dochtertje hoor roepen op de achtergrond. ‘Nee, er is niets zo bijzonder als het laatste stukje, maar er is niets zo frustrerend als je niet alles kunt geven’

Beide hangen we lichtelijk gefrustreerd op, niet teleurgesteld in elkaar, maar teleurgesteld omdat het faalt in het kunnen geven van goede zorg…

Dit is Eva:

Mijn naam is Eva, verpleegkundige, ondertussen ruim tien jaar werkzaam in de zorg. Toen ik als 16-jarig meisje in de ouderenzorg begon, ben ik ook begonnen met schrijven. Dit deed ik vooral om alle heftige gebeurtenissen een plekje te geven. Sinds een jaartje of twee ben ik deze verhalen ook gaan delen op een pagina, genaamd: ‘De wereld door de ogen van een zuster’. Ik ben werkzaam op de PG en in de specialistische thuiszorg. Door deze combi is mijn werk dan ook heel afwisselend en kom ik de meest uiteenlopende situaties tegen. Deze deel ik graag met jullie!

Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar!