'Stiekem kijk ik even voor hem omhoog met een schietgebed dat hij zo snel mogelijk herstellen mag'

2 mei, 2024

Vandaag deelt geriatrieverpleegkundige Bianca een verhaal over een cliënt die lijdt aan een neurologische aandoening, waardoor zijn romp gekanteld is en hij veel pijn ervaart. Na een ingreep lijkt het even beter te gaan, maar dan slaat de situatie plotseling om...

Laatste strohalm

"Maar wat als de operatie niet slaagt en ik zoveel pijn blijft houden?"

Door een neurologische aandoening heeft meneer een gekantelde romp waar hij veel pijnklachten door ervaart.

Hiervoor heeft hij de laatste tijd meerdere ziekenhuizen bezocht en heeft na bezoek aan de laatste neurochirurg besloten dat hij het behandelvoorstel zal volgen. Dit is de enige mogelijkheid om van de chronische pijn, die meneer iedere dag weer overvalt, af te geraken.

"Dat kunnen wij nu niet voorzien", geeft de arts aan, waarop meneer laat weten dat we dan maar moeten afwachten en het beste moeten hopen. Hierop kijkt hij naar boven. "Het is aan Hem", zegt hij vol vertrouwen.

Als meneer na de ingreep terugkomt, zit hij rechtop in zijn stoel. De pijn is minimaal en hij is blij dat hij weer terug is in zijn appartement. De dagen erna lijkt het steeds beter te gaan en loopt meneer onder begeleiding van twee medewerkers. Niet sloffend als voorheen, maar stap voor stap. Totdat het opstaan ineens moeizaam gaat en de pijnklachten toenemen. Meneer wil niet van houding wisselen op de momenten dat hij hierin gestimuleerd wordt door de pijn die hij daarbij ervaart. De dag erop loopt zijn temperatuur op. De chirurgische wond oogt zichtbaar, waardoor het niet meteen duidelijk is wat de oorzaak van deze achteruitgang is.

Een dag later ligt het vermoeden toch bij een wondinfectie en wordt besloten dat meneer ingestuurd zal gaan worden voor behandeling met antibiotica via infuus. Als de ambulance aankomt, ligt meneer trillend in bed en is hij niet goed aanspreekbaar. Hij wordt nog een keer gedraaid zodat de wond beoordeeld kan worden en dat draaien doet hem verschrikkelijk veel pijn. Zijn gil gaat door merg en been en ik krijg de tranen in mijn ogen nu ik hem zo zie. Door zijn kinderen is zijn tas met zorg gepakt. Kleding, toiletspulletjes en zijn Bijbel. Het Boek waar hij zoveel hoop uit put. Als meneer wordt meegenomen, wens ik hem het beste. Stiekem kijk ik even voor hem omhoog met een schietgebed dat hij zo snel mogelijk herstellen mag.

Hoop doet leven.

Dit is Bianca:

Mijn naam is Bianca van Dalfsen en ik ben verpleegkundige in een woonzorgcentrum in Heemskerk. Sinds mijn 26e heb ik als zij-instromer het onderwijs verlaten en ben ik gaan werken in de zorg. Eerst in de verstandelijk gehandicaptenzorg en ik ben nu ruim 16 jaar werkzaam in de ouderenzorg.

In coronatijd ben ik even vastgelopen en heb ik een lange periode getwijfeld of de zorg nog wel bij mij past. In deze periode heb ik een switch gemaakt naar een andere locatie. Daar heb ik mijn vertrouwen terug mogen winnen. De reden dat ik begonnen ben met schrijven is dat ik met regelmaat negatieve berichten tegenkwam in de media over de VVT-sector. Ik besloot om de positieve en bijzondere dingen die ik in mijn werk tegenkwam te gaan delen met anderen.

Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar!