'Op de dag dat jij jarig bent, kwam eenieder bij elkaar om je naar je laatste rustplek te brengen'

Ik wil slapen

Als ik samen met onze Specialist Ouderengeneeskunde jouw appartement betreedt, doet één van jouw dochters open. De afgelopen dagen zijn enerverend geweest. Je raakte in een delier vanwege een urineweginfectie. Je zag veel beangstigende hallucinaties waardoor je in paniek jouw appartement verlaten hebt. Op de balustrade keek je naar beneden en daar gooide je van alles naartoe. Als die enge mannen met baard maar weg zouden gaan, maar dat deden ze niet.

Nadat je toch door een verpleegkundige was gekalmeerd en jouw dochters langskwamen om al die enge mannen uit jouw appartement weg te sturen, ga je gestaag met ze mee. Het geeft even rust, maar met regelmaat heb je sussende woorden nodig, want de angst zit hoog. Later op de avond, wanneer je alleen was, ben je ten val gekomen met een heupfractuur tot gevolg. 

En nu sta ik daar met onze arts en jouw dochters bij je bed. Je hebt even een helder moment en lijkt te beseffen dat je een heup gebroken hebt. "Dan moet ik hier maar blijven liggen", zeg je met je schouders ophalend. Tijdens het gesprek valt je bewustzijn even weg of draai jij jouw hoofd en plukt met je handen in de lucht omdat je iets waarneemt wat er niet is. Afgelopen nacht hebben jouw dochters bij je overnacht. Er was geen tijd om te slapen, want met regelmaat deed je pogingen om uit bed op te staan. 

De hele dag is het al een komen en gaan van mensen die je lief zijn. Over een paar dagen vier jij jouw verjaardag en je geniet er zichtbaar van. Later op de middag als de pijn toch weer toeneemt, geef je aan toch te willen gaan slapen. Het is genoeg geweest. Je krijgt de medicatie subcutaan toegediend omdat je nog zo plukkerig bent. Anderhalve dag later mocht je in alle rust gaan. Op de dag dat jij jarig bent, kwam eenieder bij elkaar om je naar je laatste rustplek te brengen.