'Persoonlijk hoop ik dat ik tot het eind mijn galgenhumor houd en omval als niemand het verwacht'

19 nov, 2024

Dag... Tot ziens... Houdoe... Laters... Zoveel manieren om te zeggen: 'Ik ga voor nu even weg, maar ik kom terug en dan zien we elkaar weer'. Maar wat als de situatie verandert? Als de zekerheid van elkaar terugzien, verandert in onzekerheid? Ga je dan überhaupt nog weg? Wat zeg je dan? Zuster Toos bespreekt het in deze blog.

Zeg je dan gewoon 'dag'? Goede reis? Het is een worsteling als je weet dat je afscheid neemt van iemand. Met mijn werk en na mijn stage in het hospice is dat wat je zegt nog steeds een worsteling. Ik doe maar wat goed voelt en weet uit ervaring dat niet de woorden tellen, maar het gevoel dat je achterlaat... Hoe goed bedoeld ook: veel woorden die worden gezegd, zijn toch nietszeggend.

Door mijn werk, stage en daar nog een Minor palliatieve zorg achteraan, is dood de laatste 30 weken wel heel erg met mijn leven verweven. Het zet je aan het denken. Hoe ziet mijn einde er ooit uit? Wat zou ik zelf zeggen? Persoonlijk hoop ik dat ik tot het eind mijn galgenhumor houd en omval als niemand het verwacht. Ik heb bij leven altijd al voor verrassingen gezorgd en daarvan genoten, dus kun je het me niet kwalijk nemen...

Toen ik de wens uitsprak dat ik 'Niet janken, ik had nu ook liever op het strand gelegen' op mijn grafsteen wilde laten zetten, stuitte dat op weerstand van mijn mannen. Dat mag niet van ze. Dus ga ik nu voor cremeren, maar dan wel begeleid door Henk Wijngaard: 'Met de vlam in de pijp'. Ik wacht nog op goedkeuring van de mannen.

Maar alle gekheid op een stokje... Wat zeg je? Of zeg je niks? Ik zeg als het zo ver is:

HOUDOE

Houdoe goed

Houdoe kop erbij

Houdoe goed vast aan mekaar

Houdoe herinnering aan mij een bietje leuk

Houdoe tranen voor belangrijke dingen want ik ben nie weg

En ik... Ik HOUDOE in de gatuh!!!

zuster-toos-blogger-carina-verpleegkundige

Dit is Zuster Toos:

Mijn naam is Carina (46), getrouwd en moeder van twee prachtige zoons. Ik ben al 28 jaar werkzaam in de zorg en na een aantal werkplekken te hebben gehad, weet ik dat mijn passie in de thuiszorg en wijkverpleging ligt. Elke dag stap ik met veel plezier in mijn autootje om te gaan zorgen voor ‘mijn’ cliënten. Je maakt een enorme diversiteit aan dingen mee, en bent aangewezen op je eigen kennis, kunde en inventiviteit. Na 26 jaar kan ik nog steeds met mijn hand op mijn hart zeggen dat ik het mooiste vak van de wereld heb. Mijn blogs, die ik deel via mijn Instagram-account @zustertooszorgt, zijn ontstaan doordat ik me soms erg kan storen aan het negatieve daglicht waarin de zorg soms wordt neergezet. Tuurlijk is het hard werken, maar er zijn zoveel onbetaalbare gouden momenten; als je ze maar wil zien. Daar kan voor mij geen topsalaris tegenop. Momenteel volg ik naast mijn baan een deeltijdstudie HBO-V, een pittige combinatie. Ontspannen doe ik in mijn tuin, wandelend met mijn hond, en door uitgebreid te koken voor mijn mannen, familie en vrienden. Kortom: ik ben een gelukkig mens.

Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar!