Operatieassistent Claudia over voorwerpen die ergens zijn weggehaald waar ze niet hoorden

Iedereen heeft ooit wel eens een smeuïg verhaal gehoord toch? Over voorwerpen die ergens zijn weggehaald waar ze niet hoorden. Waar de eigenaar ‘bovenop gevallen’ was… of zoiets. Ik zet er een paar op een rijtje. Disclaimer: veel van de verhalen heb ik van horen zeggen, ze gebeurden niet allemaal in mijn eigen ziekenhuis én ik heb om herleidbaarheid te voorkomen diverse cassussen met elkaar gemixt!

Vakantieliefde

Enige jaren geleden moest er in de dienst een uitgescheurde schaamlip van een jonge vrouw gehecht worden. Voor de verandering eens niet als gevolg van een bevalling. De dame in kwestie was met haar vriend een weekendje weg en dat werd klaarblijkelijk uitbundig gevierd. Tijdens de vrijpartij waren hun genitale piercings in elkaar blijven haken. Het tere weefsel werd gehecht met een dunne draad uit een doosje waarop stond: voor flapoorcorrectie...

Fruit niet altijd goed

Kleine voorwerpen kunnen meestal via de natuurlijke weg met de ontlasting de endeldarm wel weer verlaten. Te grote objecten passen echter niet door de kringspier. Daar had de man die drie mandarijnen inbracht kennelijk niet over nagedacht. Onder narcose en met behulp van veel gepeuter met lange instrumenten kregen het OK-personeel de mandarijnen partje voor partje te pakken. Terwijl die operatie langzaam maar gestaag vorderde vertelde de specialist over een Mariabeeldje wat hij ooit prachtig had zien oplichten op de röntgenfoto die preoperatief van zijn patiënt was gemaakt. De inwendige schade was enorm en het tere darmweefsel moest nog veel verder opengelegd worden om de heilige maagd uit haar benarde positie te bevrijden.

Shock

Stel je voor dat je allergisch voor appels bent. Bij het eten daarvan zwellen je lippen op en krijg je het benauwd. Wat bezielt je dan om tóch een appel in te zetten voor genotsdoeleinden en die vrucht rectaal in te brengen? ‘Hoeveel kwaad zou dat nu kunnen,’ moet de patiënt in kwestie hebben gedacht. Nou, naast dat het stuk fruit er niet uit zichzelf uitkwam kreeg de arme stakker ook een anafylactische shock op de allergenen. Door de grote dosis vrijgekomen histamine verwijden alle bloedvaten en gaat het vocht uit de bloedbaan naar de weefsels met als gevolg duizeligheid en/of flauwvallen, het opzwellen van alle slijmvliezen (met vernauwde luchtwegen als gevolg), jeuk, braken etc. Zoiets doe je vast geen tweede keer…

Elektriciteitsdraad

Ook de plasopening wordt weleens als ingang gebruikt. Ooit troffen troffen collega's van mij een meter aan elektriciteitsdraad opgerold in de blaas aan. Het uiteinde werd met veel precisie beetgepakt met een klemmetje tijdens een cystoscopie (met camera in de blaas kijken) en centimeter voor centimeter via de plasbuis weer naar buiten getrokken. De patiënt was naar OK gekomen om eens te onderzoeken waar die voortdurende blaasontstekingen toch door werden veroorzaakt. Ik verwacht zomaar dat die kwaal nadien verholpen was.

Bestek

Van een klasgenoot hoorde ik in mijn opleidingstijd over een casus van een psychiatrisch patiënt die elke lepel die ze te pakken kreeg in zijn geheel inslikte. In haar leven werd ze meerdere keren geopereerd en er werden tientallen lepels uit haar maag gehaald. Soms tot wel twintig per keer.

Een patiënt van hetzelfde kaliber had een ‘abonnement’ op chirurgisch ingrijpen omdat ze knoopcelbatterijen doorslikte. Het accuzuur is vreselijk slecht voor al je ingewanden, dus ook al zouden dergelijke kleine voorwerpen wel het maagdarmkanaal kunnen passeren, ze moeten toch écht zo snel mogelijk verwijderd worden. Soms lukte dat de MDL-arts via een gastroscopie (in de maag kijken), soms moest men de kleine batterijtjes operatief uit de darmen vissen.