Nieuwe blogger Rianne: ‘De ouderenzorg, wat klinkt dat oubollig hè? Dat is het zeker niet’

In mijn allereerste blog wil ik jullie graag iets meer over mezelf vertellen. Met name over de reden waarom ik voor ‘het werken in de zorg’ heb gekozen en stappen die ik hierin heb gezet.

Intensive care

Het was 4 augustus 2005 toen ik met spoed werd opgenomen in het ziekenhuis. Met een bacteriële hersenvliesontsteking en bloedvergiftiging belandde ik als vijftien jarige op het intensive care. Het hele verhaal in een notendop heb ik destijds in een gedichtje beschreven. Dit wil ik jullie niet onthouden voordat ik mij verhaal vervolg:

Donderdagmorgen, de schrik voor ons allemaal.

Super veel slangetjes en prikken, het is echt abnormaal.

Met spoed werd ik opgenomen.

Helemaal bang, wat er nog allemaal zou komen.

Het was erop of eronder werd er gezegd,

Eén ding was heel zeker, alles was onterecht.

Een bacterie is mijn lichaam binnen gekomen.

Hersenvliesontsteking, ik mocht er niet aan ontkomen.

Toen was het zeker, de medicijnen sloegen aan,

mam, pap & Inge konden gerust naar huis toe gaan.

Na twee dagen op de Intensive Care te hebben gelegen,

deden ze me op afdeling Neurologie verder verplegen.

Ontelbare uren, het leek wel jarenlang,

maar ik had geen andere keus, het was van levensbelang.

Vechten zodat je in leven blijft,

met duizend en één draadjes aan je lijf.

Na vijftien dagen mocht ik naar huis,

eindelijk verlost van dat vreselijke ziekenhuis.

Eenmaal buiten, keek ik nog één keer om wanneer ik het ziekenhuis verlaat,

en met veel dank denk ik terug, ‘Gelukkig waren we net niet te laat’.

De zorg in

Omdat ik als tiener zelf heb ervaren hoe het is om afhankelijk te zijn van een ander, wist ik vanaf dat moment dat ik in de zorg wilde gaan werken. Het zorgen voor iemand die afhankelijk is van een ander, dat moest wel voldoening geven. Zo gezegd, zo gedaan.

Op naar de IC

Met mijn VMBO-diploma op zak ben ik gestart met de opleiding tot Verzorgende IG. Mijn doel was om  uiteindelijk op de IC te gaan werken, geïnspireerd door een 24-jarige IC-verpleegkundige die ik tijdens mijn opname leerde kennen.

Oubollig? Ben je gek!

Maar tijdens mijn allereerste stage maakte ik kennis met de ouderenzorg en ben ik daar meteen blijven plakken. De ouderenzorg, wat klinkt dat oubollig hè? Nou ik kan wel stellen: oubollig is het niet. Voor het werken in de ouderenzorg moet je tenslotte van goede huize komen.

Saamhorigheid

Het gaat over ver­bondenheid en eenheid; een wij­-gevoel. Saamhorigheid, gebaseerd op een stevige onderlinge band met bewoners en mantelzorgers. Je moet je goed kunnen verdiepen in dat wat de bewoner bezighoudt en de risico’s die hij/zij met zich mee brengt. Ook moet je secuur kunnen plannen en methodisch alles noteren in het zorgdossier.

Diploma na diploma

In de jaren die volgden heb ik mijn diploma’s Verzorgende IG en MBO-verpleegkundige mogen ontvangen. En terwijl ik in de veronderstelling was dat ik wel genoeg had geleerd, kreeg ik 7 jaar geleden de kans om de opleiding tot HBO-verpleegkundige gerontlogie en geriatie te gaan volgen. Deze heb ik met succes afgerond en ik ben nu werkzaam onder de titel HBO-verpleegkundige ouderenzorg.

Doorzetten

Telkens als ik het verhaal verwoord ben ik toch wel een beetje trots op mezelf. Zo zie je maar dat je er met een VMBO-diploma en een dosis ervaring ook kan komen. #alsjemaarwil