Met dwarslaesie op vakantie. Wat is er zoal lastig?

Claudia-reizen dwarslaesie

Blogger Claudia woont al acht jaar samen met haar vriend met dwarslaesie. Salvador is vanaf zijn navel verlamd en rolstoelgebonden. Nu kun je denken dat de leuke dingen in het leven dan ophouden en dat op vakantie gaan er al helemaal niet in zit, maar Claudia gaf in haar afgelopen blogs mooie inkijkjes om te laten zien dat het wél kan. Deze keer een opsomming van de zaken die anders zijn wanneer je met een dwarslaesie op reis gaat.

De afgelopen tijd kon je meelezen met de belevenissen van Salvador en mij tijdens onze meest recente Amerika reis (westkust najaar 2022). Daarvoor gingen we ook al vaker op reis. Onder andere naar Australië (twee maanden touren met een niet aangepaste camper), Mexico, de oostkust van Amerika, Kaapverdië en nog allerlei Europese landen. Je kunt ons dus wel doorgewinterde reizigers noemen, al gaan we eigenlijk altijd naar zonnige en vooral warme bestemmingen.

Onderstaande opsomming deel ik met je omdat ik denk dat het wel interessant is om eens achter de schermen te kijken. Welke ongemakken en bijzonderheden komen we zoal tegen? 

Nou:

Gevaarlijk hoge bedden

Hoge bedden in resorts, die ca. 20 cm hoger zijn dan de zitting van de gemiddelde rolstoel, waardoor je jezelf tegen de zwaartekracht in moet worstelen. Zonder papegaai zoals thuis. Af en toe is dat best even spannend.

Uitdagend douchen

Douchen is altijd een uitdaging. Soms zijn er geen beugels, soms is er een gammel stoeltje (al dan niet aan de muur). Geregeld is er helemaal niks aanwezig om op te zitten in de badkamer. We verbazen ons daar altijd over... Hoezo heb je een rolstoelkamer, zonder faciliteit om onder de douche te kunnen zitten?! We gebruiken dan maar een plastic tuinstoel, of iets anders dat voorhanden is. In Australië was zo’n plastic stoeltje de enige aangeboden faciliteit in een hotel (geen noodgreep van ons dus, zo stond het klaar). Het enige probleem was dat er een scheur in zat, waardoor bij de eerste douchebeurt de poten uit elkaar gleden, zoals bij Bambi op het ijs. Zie dan maar eens terug omhoog te komen! Als alles - vloer, stoel, jijzelf - nat en glibberig is.

Onbereikbare plekken

De badkamer is soms krap qua draaicirkel. Een (plexi)glaswand van de douchecabine fungeert vaak als obstakel (bonk, bonk, bij elke draai) en in Zuidelijke landen is om de één of andere reden besloten dat deuren naar de badkamer maar vijftig of zestig centimeter breed hoeven te zijn (in plaats van de bij ons gebruikelijke tachtig centimeter), waardoor je altijd een aangepaste kamer moet reserveren. Ook als je geen beugels nodig hebt en je wel één nachtje zonder douche kunt. Anders kom je niet bij de toiletpot.

Tandenpoetsen bij een te hoge wasbak is ook altijd een creatieve bezigheid. Zeker als je er niet onder kunt rollen, omdat er een kastje of plank in de weg zit. Probeer dan maar eens je mond onder de kraan te krijgen om uit te spoelen. Bekertjes bieden dan soelaas, maar het blijft een knoeiboel. Recent ontdekte mijn vriend een handigheidje. Volgende vakantie gaat hij zo’n siliconen opzetstuk proberen...

In een keuken heb je hetzelfde probleem met onbereikbare kranen, hoge kastjes en deurtjes of lades die de doorgang blokkeren.

Tijdrovend

Alles kost wat meer tijd dan thuis, waardoor je als reisgenoot soms 'opgesloten' zit op de hotelkamer, of zelfs samen in een mindervalidentoilet om assistentie te verlenen. Thuis lukt alles zelfstandig, dus dat geeft een wezenlijk andere onderlinge verhouding. Net als de gemoedstoestand van de partner die ineens te lijden heeft onder hulpbehoevendheid.

Onstabiel loungen

Vaak kan je geen gebruik maken van loungespullen omdat die opvouwbaar (lees onstabiel) zijn. Of er is een hangmat (waar je misschien inkomt met verlamde ledematen, maar nooit meer uit) waardoor het comfort om van houding te wisselen ontbreekt. Dat is een nadeel, zeker met een stellage in je rug, waardoor er standaard al altijd pijn is. De ontdekte oplossing van mijn vriend: een wheelie met je rug tegen de muur of een boom. Dat geeft steun, een andere houding in je heupen en dus welverdiende rust (zeker als je een paar keer heuvelop en af bent geweest en dat als Nederlander niet gewend bent).

Bezienswaardigheid

Aangestaard worden op straat in exotische landen waar ze niet aan rollers gewend zijn. Lokale gehandicapten worden 'thuisgehouden' uit schaamte. Met als gevolg dat jij je een bezienswaardigheid voelt.

Smalle tafels

In restaurants zijn de tafels vaak te smal om er tussen te passen. Zeker bij 'tweetjes', dus kom je vaak aan 'een viertje' te zitten.

Zwembadstress

De toegang tot zwembaden is vaak lastig, soms onmogelijk. Wat ideaal is om erin te komen: een hoge rand om op over te stappen. Na de transfer duikt mijn vriend voorover het water in (ik vind dat altijd een spannend moment en vanuit het 'publiek' hoor je ook nog wel eens een 'oh' of andere verschrikte uitroep.) Wat handig is om eruit te komen: Een echte trap (i.p.v. zo'n rekje aan de muur in het water) het liefst met een leuning. Bij het eruit komen wordt praktisch altijd onnodige hulp aangeboden. We zien alles variërend van moeilijke blikken, twijfelende mensen, omhoog springen en uitgestoken handen tot het vragen of hulp wenselijk is.

Ongevraagde hulp

Als je lekker relaxt op een bedje op het strand ligt komen er weleens mensen hulp aanbieden om de zee in te gaan. Erg lief, maar wat ons betreft onnodig. Sowieso is ongevraagd hulp aanbieden ongewenst. Als het nodig is vragen we er echt wel om hoor! Maar wij zijn op elkaar ingespeeld en weten precies wat er lukt en wat niet (zonder hulp).

Lastige excursies

Als je een excursie wil doen moet je altijd éérst uitzoeken of het kan en kan je daarna pas boeken. Heel wat extra stapjes als iemand anders moet doorlopen. Daar gaat veel tijd in zitten. Soms moet je zelfs werkelijk eerst langsgaan om de situatie te beoordelen voor er iets te beslissen valt.

Op vakantie gaan vergt dus veel geregel, gezoek en creativiteit plus een flinke dosis aanpassingsvermogen ter plaatse. Als je de verwachtingen daarop niet aanpast kan het teleurstellend uitpakken… Mocht je nou tips willen van ons als ‘reis-experts’, zoek mij dan gerust op social media op en stel me je vraag.

Claudia

Dit is Claudia:

Ik ben Claudia Stinne, auteur en coach. In mijn blogs vertel ik graag over mijzelf en het samenleven met mijn partner Salvador, die een dwarslaesie op Th11 niveau heeft. Hij is vanaf zijn navel verlamd en dus rolstoelgebonden, maar dit weerhoudt ons niet van een actief leven. We gaan graag op reis (naar de zon!) en dichterbij huis langs bij vrienden voor avondjes vol hapjes, drankjes en bordspellen. Hierbij maken we geregeld iets bijzonders mee en daarover vertel ik graag...

banner

Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar! 

You have already unliked it!