'Kon ik maar wat doen voor deze baby en alle baby’s met een oneerlijke start in het leven'

6 mrt, 2024

Verpleegkundige Anouk is op bezoek bij een gezin waar de ouders geen interesse tonen in hun pasgeboren baby. "Ik hoop op een gelukkig leven voor dit kind, waarin hij veel liefde mag voelen. Maar ik vrees het tegenovergestelde."

Ik kijk naar het kleine babyhandje dat mijn duim vasthoudt. Het is 04:00 uur ‘s nachts en ik heb een schattig kind in mijn armen. Nog geen 24 uur oud, en amper 3 kg zwaar, en dit baby’tje heeft nu al problemen.

Een ongewenste zwangerschap. Uiteindelijk welkom. Geen verblijfplaats. Gerookt tijdens de zwangerschap. Waardoor een intra-uteriene groeivertraging. Stress en huiselijk geweld. Diabetes gravidarum. Waardoor dit baby’tje prematuur geboren moest worden middels een sectio. Veilig Thuis betrokken. En nu, om 04:00 uur ‘s nachts, heeft de baby honger en tonen de kersverse ouders geen interesse in de verzorging of voeding van hun kind.

De gedachte spookt door mijn hoofd dat dit kindje een betere toekomst zou hebben als hij niet bij zijn ouders opgroeit. Meteen schaam ik mij ook voor die gedachte. Ieder kind verdiend zijn vader en moeder natuurlijk.

Met alle liefde die ik momenteel kan geven verschoon ik de luier en geef ik een flesje. Ik knuffel de baby eventjes en leg hem terug in zijn wiegje, tussen een snurkende moeder en vader in.

Het valt mij en mijn collega’s steeds vaker op dat we zorgen voor moeders en baby’s met een sociaal maatschappelijk probleem. Veelal situaties als deze patiënt met huisvesting problematiek, huiselijk geweld en intoxicaties in de zwangerschap. Zwangeren die drugs gebruiken, in een auto slapen bij gebrek aan een verblijfsvergunning of kraamvrouwen die uit de ouderlijke macht worden gezet.

Kon ik maar wat doen voor deze baby en alle baby’s met een oneerlijke start in het leven, die ik in mijn armen heb gehad.

Ik kan me enkel een voorstelling maken van het leven wat dit baby’tje gaat krijgen. Ik geef hem nog een laatste aai over zijn bol. Twee grote bruine ogen kijken naar boven, fijne zwarte haartjes komen onder zijn mutsje vandaan.

Ik hoop op een gelukkig leven voor dit kind, waarin hij veel liefde mag voelen. Maar ik vrees het tegenovergestelde.

Dit is Anouk:

Ik ben Anouk en ik woon in een knus appartement in Utrecht, met uitzicht op de Domtoren. Ik werk vanaf mijn vijftiende in de zorg. Eerst als Verzorgende IG’er, nu als verpleegkundige.

Doordat ik zo intensief met mensen werk, maak ik van heel dichtbij de meest intieme momenten mee. Dat doet iets met me. Het maakt indruk op me, laat me lachen, zet me aan het denken. Een aantal jaar geleden besloot ik dat ik mijn verhalen wilde vertellen. Eerst alleen aan familieleden en vrienden, later via mijn Facebookpagina 'Zuster Anouk'.

Met trots neem ik jullie mee in mijn dagelijks leven als verpleegkundige binnen het ziekenhuis waar ik werk op de afdeling verloskunde, en in de evenementenzorg.

Veel leesplezier! Liefs, Anouk

Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar!