'Ik keek mijn collega aan en samen keken we naar moeder die wit wegtrok'

Ik was net een beetje wakker aan het worden, terwijl ik aan mijn ontbijt zat. Ik checkte mijn werktelefoon welke afspraken ik had voor die dag en of er eventuele afmeldingen waren of andere berichten waar ik iets mee zou moeten doen. Ik zag wat appjes en scrolde er doorheen. Ik stopte bij het appje 'Ik moet je wat vertellen...' Ik opende het appje en las het bericht. Het was een bericht van een moeder waarvan ik haar dochter begeleid. Ze waren erachter gekomen dat de dochter zwanger was. Inschatting was vijf maanden.

Ik was eerst nog niet helemaal wakker, maar nu was ik dat wel! Er ging van alles door mij heen en ik vroeg mij af wat we hier gemist hadden. Ik vond haar de vorige keer wel wat aangekomen, maar ik dacht dat het kwam van het snaaien, omdat ze meer thuis was. Het was ook echt een buikje van te veel dingen eten die je beter kunt laten staan.

Ze had ooit verkering, maar dat was al een tijdje uit. Nu had ze ook vaak een trui of een jas aan, waardoor ik haar lichaam nooit goed had bekeken. Ik appte naar moeder of ze wakker was en of ik haar kon bellen. Dat kon, dus even later sprak ik moeder en dochter aan de telefoon. Na even gebabbeld te hebben over de zwangerschap sprak ik met hen af dat ik de volgende dag even langskwam.

Samen met mijn collega waren we met moeder en dochter in gesprek over hoe het voor hun was en hoe zij in de zwangerschap stonden. Beide gaven aan dat zij echt voor het kindje wilde gaan en er voor wilde zorgen dat dit kindje goed terecht gaat komen. Dat is een mooi doel. Ik feliciteerde dochter met haar zwangerschap.

Omdat het meisje vermoedelijk al ver in haar zwangerschap was belde ik de verloskundige praktijk om een afspraak te maken. Wonder boven wonder konden we direct komen voor een termijn-echo. Mijn collega en ik zijn even meegegaan met moeder en dochter om ons even voor te stellen aan de verloskundige zodat zij weten dat het meisje er niet alleen voor staat.

Tijdens de echo wilde mijn collega en ik wel even wachten in de gang zodat moeder en dochter dit moment samen konden beleven. Maar beide gaven aan dat wij erbij mochten blijven waardoor we, samen met moeder en dochter, de beelden van de baby konden bewonderen. De verloskundige ging meten hoe ver de zwangerschap was. Kijkend naar het scherm zag ik de weken oplopen. Ik keek mijn collega aan en samen keken we naar moeder die wit wegtrok. Dochter lag glimlachend op de behandeltafel te kijken naar de baby op het scherm.

Uiteindelijk bleek het meisje al bijna 7 maanden zwanger te zijn! En dan te bedenken dat ze het zelf ook net één dag weet....Werk aan de winkel dus, want er was nog niets in huis. Inmiddels een week verder en bijna alle babyspullen verzameld, zorg aangevraagd en een stralende moeder en oma in wording. Zo mooi hoe de dochter groeit in haar nieuwe rol als moeder. Nu voorbereiden op de bevalling en het moederschap. Ik vind haar echt een kanjer!