Blogger Liesje - Vader zijn is niet altijd zo gemakkelijk als dat het lijkt

Een vader begeleiden in zijn vaderschap. Zo mooi hoe vaders met hun kinderen omgaan. Deze vader zette zich 100 procent in voor zijn kinderen. Al ging niet alles volgens het boekje, er was wel liefde. Financieel was het soms echt een uitdaging om brood op de plank te krijgen maar deze vader was zo creatief dat het hem toch altijd lukte. Helaas zorgde zijn ex, de moeder van de kinderen, regelmatig voor onveilige situaties... Ook waren zijn escapades bij de gesprekken met jeugdzorg niet echt handig. Het liefst smeet hij de stoelen naar hun hoofd en trok hij de medewerkers over de tafel heen.

Doordat deze vader zijn emoties niet onder controle had, kwamen we in de gesprekken met jeugdzorgwerkers niet toe aan het doel van het gesprek. Ik moest iets verzinnen om vader om te buigen in zijn gedrag, zodat hij wel verder kwam met de gesprekken en duidelijke afspraken kon maken om de situatie te verbeteren. Het was tenslotte het beste voor zijn kinderen en dat was iets waar hij ook keihard voor wilde knokken. En om dat voor elkaar te krijgen moest deze vader er aan gaan werken dat hij zijn emoties onder controle had tijdens de gesprekken met jeugdzorg.

Doordat ik samen met de vader de gesprekken met jeugdzorg ging voorbereiden kwam er al meer rust. Door hem de vraag te stellen wat hij nodig had om rustig te blijven, vonden we de manieren om dit tijdens de gesprekken in te zetten. Door met alle partijen af te spreken dat vader even de ruimte zou verlaten als het hem te veel werd, kwam er duidelijkheid. Inmiddels waren er ook al wat gesprekken geweest waarin vader rustig was gebleven. Op die manier had hij ook ervaren wat het hem op kon brengen als hij rustig bleef. Toen er weer een pittig gesprek kwam met jeugdzorg, over het toekomstperspectief van de kinderen, heb ik samen met de vader goede voorbereiding getroffen. We hebben alle opties besproken (de positieve en de negatieve) en ook de escapes die vader kon doen als het hem te veel werd. Één daarvan was dat hij na het gesprek, tegen mij alles mocht roepen, zolang hij het maar niet in het gesprek deed.

Tijdens het gesprek zat ik naast vader. Als hij zijn stem ook maar iets verhief tikte ik zachtjes op de tafel. Het lukte hem om dan weer wat rustiger te praten. Ondanks dat deze vader te horen kreeg dat niet alle kinderen bij hem konden blijven wonen, kon hij het gesprek op een rustige manier aan gaan. Om die reden kon de jeugzorgmedewerker rustig uitleggen waarom de kinderen niet allemaal bij hem konden blijven wonen. Er konden duidelijke afspraken worden gemaakt over hoe het verder moest. Na het gesprek liep ik met vader naar buiten. Eenmaal buiten gaf ik aan dat, als hij nog behoefte had om even alles er uit te gooien, dat dat mocht. Vader keek mij aan en zei: 'Nee, het was een helder en goed gesprek. Ik snap hun punt'. Ik keek hem verbaasd aan en zei: 'Wouw... je hebt net een enorm vervelend gesprek gehad. Je hebt alle reden om nu boos te zijn'. 'Ja' , zegt vader, 'maar omdat we er rustig over hebben kunnen praten is het oké'.

Doordat vader zo gegroeid was in het beheersen van zijn emoties, kon hij laten zien dat hij in staat was om te veranderen. Uiteindelijk kon hij zijn kinderen elk weekend zien. Ook was hij sterk genoeg om zijn ex buiten de deur te houden waardoor de situatie stabiel bleef. Zoals het nu gaat, gaat het goed. En natuurlijk wil vader het liefste dat zijn kinderen bij hem wonen. Maar de momenten dat ze nu samen zijn, zijn positief en dat is voor nu het belangrijkste.