IC-verpleegkundige Nico: ‘Ik stap op de corona-IC compleet uit mijn comfortzone’

‘Het is nu ruim een week na het vorige interview en het is duidelijk dat we een nieuwe fase in zijn gegaan. We werken sinds woensdag met het crisisrooster, wat betekent dat alle verpleegkundigen – ook de parttimers – bijna fulltime moeten werken en geen diensten mogen ruilen. Voor mij verandert er niks, maar voor mensen met jonge kinderen is dit best zwaar.’

Wennen aan nieuwe IC

‘Ik heb inmiddels een aantal dagen op de speciale corona-IC gewerkt. Die is vorige week opgericht op het OK-complex, waar normaal de uitslaapkamers zijn. Die eerste dagen waren flink wennen. Allereerst omdat IC-verpleegkundigen er in de minderheid zijn. Elke IC-verpleegkundige wordt ondersteund door twee andere functies, zoals een anesthesieassistent of een recoveryverpleegkundige. Die hebben wij vorige week één dag – zo goed als het kon – ingewerkt.’

OK-personeel op de IC

‘En ja, IC-zorg is nu eenmaal heel anders dan OK-zorg. Gelukkig zijn er ook veel raakvlakken. Anesthesiemedewerkers kunnen bijvoorbeeld ook de beademingsmachines en spuitenpompen met alle medicatie bedienen, bloed geven of een labcontrole afnemen. Daarbij heeft een aantal van hen ooit als verpleegkundige gewerkt; dat is voor mij heel prettig. De recoveryverpleegkundigen kunnen natuurlijk al verplegen, maar vinden dit superspannend met deze doodzieke patiënten. De operatieassistenten spelen ook een grote rol op de nieuwe IC. Zij zorgen ervoor dat elke unit voldoende materiaal heeft.’

Wie is dat?

‘Omdat we in onze beschermende pakken nagenoeg onherkenbaar zijn, plakken we labelstickers op onze muts, voorzien van onze naam, functie en tijdstip van binnenkomst. Zo zien we met wie we werken. Als er bijna twee uur voorbij zijn, attenderen we de ander erop dat hij of zij pauze moet nemen of in ieder geval zijn FFP2-masker moet vernieuwen.’

Allemaal nieuw

‘Wat ook anders is op deze ‘nieuwe’ IC-afdeling, is dat we narcoseapparaten gebruiken als beademingsmachines. En die werken nét even anders dan die op de IC. Daarbij gebruiken we nieuwe infuuspompen en spuitenpompen, die eigenlijk pas over een tijdje geleverd zouden worden. Daar zijn we snel voor geschoold, maar in de praktijk nog niet 100% bekend mee.’ 

Fijne dynamiek

‘Door al die grote veranderingen stap ik op de corona-IC dus compleet uit mijn comfortzone. Maar ik merk dat ik bij de dynamiek van “met z’n allen de kar trekken” goed gedij. Iedere dag hebben we een sessie bij het verbeterbord. De zaken waar we tegenaan lopen worden snel opgelost. Geen “gepolder” of bureaucratie: heel fijn.’

Vol vertrouwen

‘Natuurlijk is het allemaal wel spannend. Maar ik heb er het volste vertrouwen in dat wij het als nieuw team aankunnen, ook als het aantal patiënten straks toeneemt. Dat is ook mede te danken aan al die medewerkers achter de schermen: de schoonmakers, de facilitaire en technische dienst, de microbiologen, de vrijwilligers, de IT… De hashtag #teammartini komt nu 200% tot zijn recht!’

Allemaal dezelfde ziekte

‘Het is overigens we raar dat al mijn patiënten nu dezelfde ziekte hebben en dat er geen bezoek mag komen. Telefonisch contact is er wel en verder vragen we de contactpersonen foto’s op te sturen. Die plastificeren we en hangen we bij het bed van de patiënt. We hebben ook bij elke patiënt een kennismakingsposter hangen, waarop bijvoorbeeld staat wie zijn familie is, wat zijn hobby’s zijn en van welk eten hij houdt. Op die manier proberen we het gat van de ontbrekende familie op te vullen.’

Frustrerend

‘Of we de komende weken tijd houden voor dit soort dingen, weet ik niet. Van de week schoot ik ’s nachts al een keer wakker: ik was vergeten de echtgenoot van een patiënt de foto’s van zijn vrouw te mailen, zoals ik had beloofd. Dat soort dingen is voor mij heel frustrerend, want ik vind dat contact met de familie verdomd belangrijk. Dat kan zoveel trauma bij de familie wegnemen.’

IC-app

‘Zoals ik vorige keer ook al zei, hoop ik dat we snel contact kunnen leggen met de familie via de tablet. Collega IC-verpleegkundige Lotte Gijsbers heeft een concept voor een IC-app ontwikkeld, waarmee we bijvoorbeeld een livestream zouden kunnen maken voor de familie thuis. Inmiddels is voor de ontwikkeling van deze app een crowdfundingsactie gestart. Maar of deze app nog op tijd gerealiseerd kan worden, dat weten we niet.’

Harde keuzes

‘Zoals gezegd ben ik wel klaar voor de volgende fase. Aan het eind van deze week zal onze IC waarschijnlijk vol liggen. Dan wordt het spannend. Op een gegeven moment zullen we verzadigd raken en dan moeten we gaan kiezen: wie kan nog worden beademd? Dat zijn heel harde keuzes die snel gemaakt moeten worden. Daar moet ik niet teveel aan denken, want daar zie ik heel erg tegenop.’