Blogger Claudia - Kan je autorijden met een dwarslaesie?

Deze keer zal ik je dingen vertellen die je als ‘dwarslaesie-leek’ misschien niet wist, zoals dat autorijden in veel gevallen gewoon mogelijk is. Dat schemerde in mijn vorige blog al door en veel mensen staan ervan te kijken. Hoog tijd voor wat meer informatie dus!

Handbediening

Als je benen het niet meer doen lijkt autorijden een onmogelijke serie handelingen, maar gelukkig bestaan er ondertussen allerlei foefjes, zoals handbediening. Bij mijn vriend zitten er twee stangen ingebouwd. De ene is vernuftig in lijn met het stuur gevormd en daarmee geeft hij gas, door het beugeltje naar het stuur toe te knijpen. De remstang is wat lomper en steekt meer uit. Door die van je af te duwen (met dezelfde hand als je ‘gashand’) komt de auto zeer abrupt tot stilstand, als dat moet. Schakelen lukt natuurlijk niet (tenzij je flippers op het stuur hebt), dus een (semi)automaat is wel nodig. Voor mensen met benen die wél werken zitten de normale pedalen ook gewoon nog in de auto. Er is een ‘klap-mechanisme’ geïnstalleerd, waardoor de pedalen omhoog geklapt worden. Daarmee voorkom je dat een onwillig been door bijvoorbeeld een spasme ineens op het pedaal uitkomt en je gevaarlijke situaties krijgt.

45km autootjes

Als je nu verwacht dat zulke hulpmiddelen alleen in 45km autootjes of busjes ingebouwd kunnen worden, heb je het gelukkig mis. Héél vroeger was dat wel zo en als je een hoge dwarslaesie hebt waarbij de armen ook beperkt zijn - of door een andere aandoening weinig armkracht hebt - is er vaak een stoel uit de auto gesloopt en kan je vanuit de rolstoel chauffeuren. Dan is een busje of bestelauto meestal wel aangewezen, maar de mechanieken kunnen tegenwoordig in praktisch alle auto’s ingebouwd worden. Zodoende heeft Salvador een Ford Mustang (grote Amerikaanse sportauto).

Vooroordelen

Nu schijnt het zo te zijn (als we de ‘gemiddelde passant’ als referentiekader nemen) dat je niet in zo’n mooie luxe auto kan of mag rijden, wanneer je gehandicapt bent. Het levert standaard boze blikken op als mijn vriend deze sportauto op een mindervalide parkeerplaats neerzet. Met de vorige auto (een VW Scirocco, ook sportief) heeft hij zelfs eens een woordenwisseling gehad met iemand die niet geloofde dat de Europese Gehandicaptenkaart écht van Salvador was. Pas toen ik de rolstoel uit de kofferbak toverde (die ligt daar gedemonteerd als ik mee ben, als Sal alleen reist tilt hij de wielen en de kuip voor zich langs naar de passagiersstoel), droop de man af. Met een beetje verstand in je donder kan je zien dat het geen ‘ziekenhuisrolstoel’ is en bovendien staat Salvador’s pasfoto op de parkeerkaart…

Niet overtuigd

Het leek ons iets te veel moeite om én de blauwe kaart én de rolstoel van je oma of ander beperkt familielid te lenen, puur en alleen om dichter bij de ingang te kunnen parkeren als je gaat boodschappen doen. Toch bleef die man ons telkens als hij ons in de winkel tegenkwam wat wantrouwig aankijken. Ik ben ook fel tegen oneigenlijk gebruik van gehandicapte parkeerplekken hoor, dus dat mensen opletten vind ik niet erg. Maar dit ging wel heel ver…

Lees meer van Claudia over dwarslaesie gerelateerde onderwerpen en haar relatie:

• Samenleven met een dwarsleet: ‘Ik dacht alleen wat onhandig zo’n langeafstandsrelatie’
• Er gebeurt in ons leven in elk geval geregeld wat bijzonders.
• We gaan graag op vakantie, ondanks de onhandigheden en nadelen.
• Claudia schrijft ook voor Dwarslaesie Magazine.