‘Bidden voor het eten was niet nodig, mijn moeder kon goed koken’ – Ineke over een bijzonder scherpe patiënt (98)

Ik had eens een patiënt die, hoogbejaard als zij was, heel scherpe en ook sarcastische humor had. Zij kon slecht tegen mensen die zich dom gedroegen en maakte dan sarcastische opmerkingen. Toen zij bij ons kwam wonen was zij 98 en we hebben haar ongeveer 5 jaar mogen verplegen.

Lik op stuk

Ik ben meestal een vrij snelle denker en mijn tong gaat ook nog weleens met mijn verstand op de loop, dus meestal kon ik haar vrij goed volgen. Als ze tegen mij sarcastisch deed, gaf ik haar een lik op stuk-reactie, wat zij bijzonder waardeerde.

Mooi haar… luizen?

Zij kon meestal geen complimentjes maken zonder er een sneer aan toe te voegen. Zo maakte ze mij eens een compliment over mijn haar wat ik toevallig net even los had hangen omdat ik bijna naar huis zou gaan. Ze zei met een zucht: ‘Wat heb jij een prachtig haar’. Om er meteen aan toe te voegen: ‘Je barst zeker van de luizen?’ Ach ja....

Betuttelend

Er woonden op die setting oude en jonge mensen door elkaar heen. De jonge mensen verfden vaak leuzen die niet echt vriendelijk waren op de muren van het toilet. Dan kwam de manager en die hield dan een belerend en betuttelend praatje. Waar niemand (buiten hijzelf) van onder de indruk was.

John en Jan

Twee jongen mannen waren er om af te kicken. Die twee konden elkaar niet echt uitstaan en zetten dus te pas en te onpas onvriendelijke kreten over elkaar op de muur. Laten we ze voor het gemak maar even Jan en John noemen. Jan had boos op de muur gezet: ‘John heeft aids’ (wat niet waar was). De manager vond dat zulke taal niet kon en hij riep iedereen bij elkaar voor zijn praatje. De mevrouw over wie ik het heb had een bloedhekel aan die manager omdat ze zijn belerende toontje niet kon uitstaan.

Geen zorgen

De manager zei: ‘Ik maak me ernstig zorgen. Ik zag op de muur van het toilet staan dat John aids heeft.’ Mevrouw stak haar hand op om hem te onderbreken. Hij keek haar aan en vroeg haar wat zij wilde zeggen. Waarop zij antwoordde: ‘Volgens mij hoef je je geen zorgen te maken, als je maar een condoom hebt gebruikt.’ Iedereen begon te lachen en het praatje ging de mist in.

Voorbijlopen

Hij probeerde haar nog tot de orde te roepen door haar te zeggen dat het niet vriendelijk was om zo tegen hem te praten, omdat hij zichzelf voorbijliep om alles zo prettig mogelijk te laten verlopen. Daarop zei mevrouw dat het haar onwaarschijnlijk leek, omdat meneer met zijn postuur en conditie zichzelf onmogelijk voorbij kon lopen. Daarmee was het praatje voorbij.

Bidden is niet nodig

In die instelling werd altijd voor en na het eten gebeden. Mevrouw hield daar doorgaans wel rekening mee, maar vergat het soms omdat zij totaal niet gelovig was. Een collega sprak haar nog al betuttelend aan toen zij eens begon te eten voor er was gebeden met de woorden: ‘Wij bidden altijd voor het eten.’ Mevrouw antwoordde: ‘Sorry, dat was bij ons niet nodig, want mijn moeder kon goed koken.’

Geshockeerd

Later kwam er een pastor die regelmatig langskwam op de afdeling. De man liep al tegen de 70 en hij zat aan de tafel bij mevrouw en nog wat anderen en vertelde dat hij uit een groot gezin kwam. Hij zei dat de ooievaar twaalf maal bij zijn ouders was langs geweest. Mevrouw repliceerde: ‘Daar waren mijn ouders te arm voor. Mijn vader moest nog zelf neuken’. De pastor was wel wat geshockeerd maar kon er wel om lachen.

Dit zijn maar een paar anekdotes over deze dame. Je hoefde je met haar nooit te vervelen 

Dit is Ineke:

Misschien heb je mijn blogs al weleens gelezen op de Facebookgroep voor verpleegkundigen en verzorgenden: daar blog ik onder mijn echte naam over mijn ervaringen. Ik werk al vanaf mijn zeventiende in de zorg. Eerst als helpende, toen als ziekenverzorgende en nu als verzorgende IG. Ik heb al veel kanten van de zorg gezien en meegemaakt. Ik deed mijn opleiding in de PG, heb jaren als uitzendkracht gewerkt, ben aan de slag geweest in het verzorgingshuis en heb in de ouderenpsychiatrie gewerkt, met uitstapjes naar de jongerenafdelingen. Momenteel werk ik vaste nachtdiensten in het verpleeghuis.