Operatieassistent Claudia - 'Een warm welkom haalt veel stress uit het systeem van de ander'

Al jaren volg ik WIDM. In 2018 heb ik zelfs een heel seizoen in één weekend gebinged. We hadden toen het grootste deel van de winter door Australië getrokken (instant heimwee als ik daar nu aan denk...) en dus had ik alles gemist - het programma zelf én eventuele spoilers via sociale media - maar ik kon nog net wél de finale meekrijgen. Gelukkig bestaat er Uitzending Gemist, dus was ik up to speed op het moment dat Dé Mol bekend werd gemaakt.

Uitzonderlijk jaar

Dat heb ik dit jaar niet nodig gehad. Waar normaal gesproken een vrije zaterdagavond een zeldzaamheid is, heb ik nu op één na alle afleveringen live gekeken. Werkelijk uniek! Alleen door mijn verjaardag, nog precies vóór de harde lockdown, keken mijn vriend en ik de derde uitzending op zondag terug. (Ben je nu ijverig aan het rekenen wanneer ik jarig ben??) Volgend jaar doe ik dat heel graag weer anders. Kom maar op met feestjes en vertier... Ik kijk de uitzendingen wel terug!

Complottheorieën

Ondertussen staat YouTube vol video's met complottheorieën over welke bekende Nederlander toch de Mol zal zijn. Je kunt er bijna niet omheen. Ook onder collega's is het programma een favoriet gespreksonderwerp. Daarom dacht ik vorig jaar, toen we steeds meer moesten gaan rouleren over de verschillende locaties van onze ziekenhuisgroep: laat ik eens een appje rondsturen voor een poule uitnodiging in de officiële WIDM-app... Zelf moest ik één van de eerste dagen van 2019 voor het eerst op de andere locatie werken, en elkaar wat informeler leren kennen mét een gespreksonderwerp voor als je 'nieuw' in de koffiekamer zit, leek me fijn.

Aangevallen

Al enkele jaren bestond er een appgroep met leden uit alle drie de ziekenhuizen erin. Ooit opgericht omdat de operatieassistenten protest gingen aantekenen tegen de FGW indeling. Een lang verhaal waar ik nog wel een keer op terugkom in een ander blog. Anyway, in die appgroep gingen regelmatig allerlei berichtjes rond. Meestal wel werkgerelateerd, maar zeker niet altijd. Omdat ik daar de meeste mensen kon bereiken, stuurde ik heel netjes één berichtje met de vraag wie er mee wilde doen in mijn poule; met een linkje erbij. Vervolgens ontplofte de appgroep met gemopper over dat 'die app daar niet voor bedoeld is...', en enkele mensen verlieten demonstratief direct de groep. Au, dat kwam wel binnen moet ik zeggen.

Ook positieve geluiden

Gelukkig kwamen er digitaal direct een paar collega's voor me op (ik kreeg zelfs ook lieve privéberichtjes). Ze gaven aan dat het een leuk initiatief was voor verbinding en dat iemand die geen andere nummers heeft, toch ook geen aparte appgroep kan oprichten (zoals werd gesuggereerd). Het ging écht maar om één berichtje... Ik voelde me vreselijk teleurgesteld. Met een klein laagje lood in mijn klompen ging ik de maandag erna naar de OK op die nieuwe locatie, waar alles toch al spannend was. Want anders, want nieuwe setting én nieuwe mensen én andere apparatuur én andere instrumentenset, et cetera. 

Leerlingen die rouleren

Zelf ben ik praktijkopleider en ik heb leerlingen onder mijn hoede die (op een enkele uitzondering na) allemaal gespannen zijn als ze in het laatste jaar naar de meer hoogcomplexe setting van het 'grotere' ziekenhuis gaan. Collega's die al jaren ergens werken, hebben soms weinig feeling meer met 'ergens nieuw en onbekend zijn', laat staan dat je dan ook nog eens onder een vergrootglas ligt omdat iedereen evaluatiebriefjes over je mag invullen (als leerling zijnde) en - te pas en te onpas - feedback mag uiten. Als ik het hier nu toch over rouleren heb, wil ik graag nog eens oproepen om vooral AARDIG te zijn voor nieuwe collega's. Om belangstelling te tonen, te vragen waar iemand woont, of iemand hobby's heeft, et cetera. Dat is niet moeilijk en niet vermoeiend, alleen maar heel gezellig. Je hoort eens wat nieuws en zo... Een warm welkom haalt veel stress uit het systeem van de ander. Dat kan ik dus uit eerste hand vertellen!

Mijn eerste dag

Na het 'poule-appje' stapte ik met een wat hoge hartslag de kleedkamer binnen. Niemand had het er meer over, maar bij mij leefde het nog wel. Gelukkig trof ik in de eerste pauze één van de sussende collega's en sprongen er nog andere collega's in die ook enthousiast over het tv-programma waren. Een normaal gesprek ontstond, mijn koudwatervrees was voorbij en het werd een hele normale dag. En toch had mijn 'ontvangst' héél anders kunnen zijn. Wat ik eigenlijk wil zeggen: denk eens na als er iemand nieuw is in je groep. Probeer je te verplaatsen in de ander. Wat is er spannend? Waardoor kan jij het leuker voor diegene maken om bij jou te komen werken? Want natuurlijk doet iedereen op elke locatie werktechnisch zijn best, maar werksfeer is zo ongelofelijk belangrijk voor je arbeidsvreugde! Wat voor nut heeft het om afstandelijk te doen? Ben je dan bang dat de nieuweling 'beter' is dan jij? Doe je daarom kattig of kortaf? Zijn we er niet allemaal bij gebaat (in ons beroep met enorme tekorten) om ervoor te zorgen dat collega's graag bij onze organisatie willen blijven werken?

Wat gij niet wilt...

Let wel: ik zeg nadrukkelijk niet dat iedereen zo doet, maar 'de koude behandeling' komt heftiger binnen dan de 'warme'... Sta je daar wel eens bij stil? Die eerste resoneert langer en heeft een veel groter effect. Je kunt je telefoon pakken en hersenloos rondscrollen omdat je te moe bent voor een conversatie in de koffiekamer. Dat doe ik ook wel eens, echt! Maar de werkdruk wordt uiteindelijk niet lager als we iedereen wegjagen... Ik ben opgevoed met de spreuk: 'Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet'. Behandel dus iedereen zoals je zelf graag behandeld zou worden. Dat lijkt me niet heel moeilijk. We zijn inmiddels een jaar verder. Bijna iedereen is ingewerkt op de 'grote locatie' en veel mensen werken op twee (of drie) OKC's. En toch hoor ik nog steeds verhalen over 'ongelijkheid' en een koude behandeling, weinig interesse in elkaar, ergens niet bij betrokken worden en meer! Wat kunnen we daaraan doen, vraag ik me af?

Finale

Ik doe in elk geval geen oproepje voor de WIDM-poule meer, in welke appgroep dan ook. Collega's komen nu wel met verzoekjes bij me. Inmiddels zitten er 22 collega's in de werkpoule en ik bungel ergens in de middenmoot qua punten. Ik heb de voorspelling eigenlijk nooit goed... Maar toch is het leuk om te volgen en te raden wie de mol is. Om hints en aanwijzingen te 'vinden' die de programmamakers en de mol zelf vermoedelijk nooit hadden kunnen bedenken. Er wordt zelfs gespeurd naar lichtbundels in een kamer en wat die wel niet zouden zeggen over de volgorde van filmen. Dat gaat mij wat ver, maar ook die theorieën bieden leuk vertier.

Kijk jij ook naar de onthulling zaterdag?