Ineke over onverklaarbare gebeurtenissen in het verpleeghuis: ‘Na het overlijden bleef de bel op het “sterfkamertje” afgaan’

Lang geleden hadden wij in ons pg huis eenpersoonskamertjes voor personen die slecht lagen, om te voorkomen dat zij zouden komen te overlijden op de vierpersoonskamers. Op elke afdeling waren twee van deze kamertjes, die waren voorzien van een belsysteem via een knop naast de deur.

Sterfkamertje

Het kamertje werd door familie en patiënt al snel ‘het sterfkamertje’ genoemd en veel patiënten waren er best wel bang voor. De meeste sterfgevallen die ik in die instelling mee heb gemaakt, vonden plaats op dat kamertje.

Onverklaarbare bellen

Maar het vreemde was, dat wanneer er iemand was overleden en nog in het kamertje lag, of de eerste twee tot drie dagen nadat er iemand was overleden, steeds de bel afging op het kamertje. Er was niemand anders in de kamer en de deur was op slot. Dat gebeurde best wel vaak en echt niet alleen bij mij. We waren er als personeel toch allemaal een beetje huiverig door. Vooral wanneer we in de nacht zaten en alleen op de afdeling. ?

Hoe kan dat toch?

Ook in andere instellingen heb ik dat vreemde fenomeen regelmatig meegemaakt. Waar zou dit nu door veroorzaakt worden? Ik zou daar best wel eens een antwoord op willen hebben.

Witte nachtgewaden

Een ander vreemd voorval speelde zich ook af in een PG-huis. Er was een mevrouw die daar elf jaar was verpleegd en die daar op 102-jarige leeftijd was overleden. Tijdens haar leven droeg mevrouw altijd lange witte nachtgewaden en zij liep gedurende de nacht heel vaak over de gangen te dwalen op blote voetjes en met haar lange zilvergrijze haren los om haar heen.

Uitgebreid knuffelen

Het was maar een klein vrouwtje, maar ze had een ijzeren conditie. Zij hield veel van mensen en was een echte knuffelaarster. Wanneer je haar tegenkwam op de gang, kwam ze naar je toe en kroop ze  in je armen om uitgebreid geknuffeld te worden.

De dood voorspellen

Zij had ook het vreemde vermogen om sterfgevallen min of meer te voorspellen. Zelfs wanneer iemand niet eens echt ‘slecht’ lag. Dan zei ze: ‘Die zal niet lang meer onder ons zijn.’ En in vrijwel alle gevallen dat zij dit aangaf, stierf de betreffende persoon binnen een week daarna.

Ronddwalen

Nadat zij was overleden liepen mijn zwerf en ik over de gang tijdens onze ronde en toen wij van één van de kamers kwamen zei mijn zwerf opeens: ‘Hee, daar loopt mevrouw X.’ En toen ik keek, zag ik ook een kleine gedaante in een lange witte pon met loshangend grijs haar heen en weer lopen voor een kamer verderop in de gang.

Keer op keer

Toen wij daarnaartoe liepen was mevrouw opeens verdwenen. Op de vierpersoonskamer troffen wij één van de patiënten overleden aan. Ook andere verzorgenden ‘zagen’ mevrouw in de gang lopen en steeds troffen ze daarna een patiënt overleden of stervend aan op de kamer waarvoor mevrouw gezien werd. Dit heeft ongeveer drie jaar geduurd, totdat alle patiënten die samen met mevrouw daar hadden gewoond waren overleden. Daarna hebben we haar niet meer gezien.

Geen verklaring

Het boeiende hieraan vind ik dat ook collega's die eigenlijk helemaal niet in ‘die dingen’ geloofden, mevrouw hebben gezien. Maar zij probeerden er allerlei verklaringen voor te vinden die geen steek hielden, omdat er helemaal niemand die aan de beschrijvingen voldeed op de afdeling woonde.

Voor mij eens te meer een teken dat er echt veel meer is, zelfs wanneer je daar niet echt in gelooft...

Heb jij op je werk ook weleens zoiets onverklaarbaars meegemaakt?

Dit is Ineke:

Misschien heb je mijn blogs al weleens gelezen op de Facebookgroep voor verpleegkundigen en verzorgenden: daar blog ik onder mijn echte naam over mijn ervaringen. Ik werk al vanaf mijn zeventiende in de zorg. Eerst als helpende, toen als ziekenverzorgende en nu als verzorgende IG. Ik heb al veel kanten van de zorg gezien en meegemaakt. Ik deed mijn opleiding in de PG, heb jaren als uitzendkracht gewerkt, ben aan de slag geweest in het verzorgingshuis en heb in de ouderenpsychiatrie gewerkt, met uitstapjes naar de jongerenafdelingen. Momenteel werk ik vaste nachtdiensten in het verpleeghuis.