‘Hij heeft een mooie AA-cup’ - Hospiceverpleegkundige Esther over Ads eerste bh

In het hospice worden laatste wensen vervuld, nog voordat ze verzonnen zijn. Ik word naar de kamer van Ad geroepen. ‘Esther, wil je me even helpen?’ Ik zie Ad met een frons achter zijn laptop zitten; een online webshop met afbeeldingen van bh’s, in allerlei soorten en maten. ‘Welke maat zou ik nodig hebben?’ vraagt Ad met een serieuze blik.

Helse pijn

Ik kijk hem verbaasd aan. ‘Waarom heb je die nodig, Ad?’ Hij legt uit dat de pijn op zijn borst minder wordt door de hot-packs die ik hem gegeven heb om uit te proberen. ‘Die dingen blijven niet zitten, wat we ook geprobeerd hebben’, zegt hij gefrustreerd. De uitzaaiingen van de longkanker zorgen voor helse doorbraakpijnen op zijn ribben.

AA-cup

Voor ik het weet, meet ik met een meetlint zijn borstomvang: een mooie AA- cup. Na op de knop ‘bestelling afronden’ gedrukt te hebben, zegt hij met een triomfantelijke lach: ‘Mijn eerste bh!’ Twee dagen later steekt hij zijn hoofd om het hoekje van het kantoor waar ik zit te werken. ‘Zuster, mijn tieten zakken niet meer af hoor!'

Dit is Esther:

Ik ben Esther en werk na 18 jaar in de wijk sinds 2019 als hospiceverpleegkundige bij Careyn DWO/NWN. Het werken in een hospice brengt mij veel ervaringen, bijzondere momenten, inzichten en emoties. Schrijven helpt me om te verwerken wat ik allemaal meemaak. Met het delen van mijn verhalen wil ik graag het taboe rond de laatste fase van het leven doorbreken. Want we praten er niet graag over, weten er niet veel van en willen er al helemaal niet aan denken. De laatste levensfase is echter niet alleen verdriet, maar net zoals in het ‘normale’ leven is er ook lachen, genieten, huilen, sarcasme, lol, boosheid en ja, zelfs feesten. Ik schrijf verhalen en gedichten om deze fase van het leven in het licht te zetten. Meer verhalen lezen? Klik hier voor mijn Facebookgroep: ‘De laatste bladzijde -hospice verhalen en gedichten-‘.