Wmo-consulenten Daniëlle en Maaike: ‘Alleen op het balkon was nog een plekje om te zitten’

Maaike: ‘Wij stellen vast welke zorg of voorzieningen mensen in onze gemeente nodig hebben, en zorgen dat ze die krijgen. Zo helpen we mensen onder andere aan huishoudelijke hulp, dagbesteding, begeleiding van een psycholoog, een rolstoel, tillift of scootmobiel.’

Villa of flatje

Daniëlle: ‘Onze cliënten zijn vaak zieke en gehandicapte mensen en hun mantelzorgers. Je kunt ook denken aan zwervers, verslaafden of mensen die heel eenzaam zijn. Bijna altijd gaan wij naar ze toe voor een keukentafelgesprek. De ene keer kom je dan in een villa, de andere keer in een piepklein flatje waar een groot gezin woont. Soms zit je bij iemand op bed, dan weer op de bank en soms is er helemaal geen plek om te zitten.’

Geen stap meer zetten

‘Laatst kwam ik via een wijkverpleegkundige in contact met een man van eind vijftig met verzameldwang. Hij had zoveel spullen verzameld dat hij nauwelijks nog een stap in zijn huis kon zetten. De man had niet-aangeboren hersenletsel door epilepsie. Daarom lukte het hem niet om orde in de chaos aan te brengen.’

Buik inhouden

‘Toen ik voor het keukentafelgesprek naar hem toeging, kwam ik in een huis met tienduizenden prullaria. Dozen stonden letterlijk tot aan het plafond en de stapel ongeopende post was minstens een meter hoog. Ik dacht: waar moeten we nu zitten? Met ingehouden buik zijn we uiteindelijk naar het balkonnetje gegaan. Daar was nog net een klein stukje vrij.’

Huis vol konijnen

Maaike: ‘Mensen met verzameldwang compenseren vaak een verlies – bijvoorbeeld van een partner of van hun gezondheid – met spullen of huisdieren. Zo hebben we ook wel eens een huis vol konijnen gezien. Op den duur wordt dat verzamelen een verslaving. Mensen komen dan in een sociaal isolement terecht. Ze laten geen anderen meer toe, omdat ze zich schamen en omdat er simpelweg geen plek meer is om mensen te ontvangen.’

Rondje om salontafel

Daniëlle: ‘Ook bij deze man kreeg ik een verhaal over verlies te horen. Hij had namelijk geen contact meer met zijn dochters. Ik heb voor hem een instantie ingezet die gespecialiseerd is in individuele begeleiding van mensen met niet-aangeboren hersenletsel. Nu komt er wekelijks een begeleidster die hem helpt met opruimen en met zijn administratie. Voor die hulp heb ik hele concrete doelen opgesteld. Zoals: over een half jaar heeft meneer weer genoeg ruimte om een rondje om zijn salontafel te lopen.’

Trots

‘De begeleidster vertelde dat de man nu – een paar weken later – al heel trots is: hij heeft op zijn eettafel een plekje vrijgemaakt voor een bord en bestek. Voor het eerst sinds jaren kan hij daar weer eten. Een heel mooi resultaat, dat we in een rustig tempo verder gaan uitbouwen!’

Lees ook:

Inez start dagbesteding op een unieke locatie

Psychomotorisch therapeut Stefanie helpt mensen met ingebeelde lelijkheid (BDD)