‘Niet mee bemoeien? Dit kan echt niet hoor!’

Ochtenddienst gehad. En daarna met mijn zoon naar een bezichtiging voor een huisje. Onze afspraak meldt dat ze later is omdat ze in de file staat. Dan maar even een bakkie koffie. Dus we duiken de koffiecorner van de Hema in. Naast ons zitten twee dames die duidelijk herkenbaar in uniform te lunchen, met achterop in koeienletters de naam van de organisatie. Het is tenslotte een prioriteit om ook goed voor jezelf te zorgen als je goed voor anderen zorgt. Tot zover geen vuiltje aan de lucht.

Terwijl wij opwarmen met een lekkere cappuccino horen we luid en duidelijk hun gesprek. Over collega X die niet wilde schuiven en daarmee het vakantierooster in de war gooide. Over een irritante stagiaire. Maar ook over de situatie van zowel cliënt A als cliënt B.  

Onder de tafel kreeg ik een schop tegen mijn schenen. ‘Niet mee bemoeien,’ sist kindlief tegen me. Mijn gezicht sprak waarschijnlijk weer boekdelen zoals gewoonlijk. Niet mee bemoeien? Dit kan echt niet hoor! Maar om verdere schade aan mijn schenen te voorkomen hou ik braaf mijn mond.  

Maar wellicht een wijze les. Dat collega's samen gezellig lunchen is natuurlijk prima. Maar een tip: als het een werklunch is kun je beter je broodje meenemen naar je kantoor. Dat is beter voor het naleven van je beroepsgeheim... En persoonlijk hoop ik maar voor de betreffende stagiaire dat deze twee dames niet haar eindbeoordeling hoeven te schrijven.