'Kijk maar goed naar mij, dit is je vader bespaard gebleven'

11 jul, 2023

Zuster Toos heeft af en toe haar twijfels dat ze haar vader niet ten koste van alles hebben laten behandelen na een bloeding in zijn hersenstam. Een moment met een cliënt die dezelfde bloeding heeft gehad laat een nieuw licht schijnen over haar twijfels…

Een bijzonder moment.

Mijn vader was 59 toen hij een bloeding kreeg in zijn hersenstam. Mijn grote, ijzersterke, onverwoestbare beer van een vader. Zomaar van de ene op de andere minuut geveld. Onbegrijpelijk. Besloten werd om ons pap niet koste wat kost hierdoor te slepen en hem uiteindelijk zwaar hulpbehoevend zijn leven te laten leven. Hij stierf vijf uur na het krijgen van de bloeding.

Wat had ik het moeilijk dat ik ons pap voorgoed kwijt was. Op onverwachte momenten stak de twijfel de kop op… Hadden we misschien toch koste wat kost moeten behandelen? Hadden we wel de juiste keuze gemaakt? Hadden we niet te snel opgegeven?

Een jaar of twee na zijn overlijden werkte ik in een verpleeghuis. Op de afdeling woonde een man. Ook geveld door een zwaar CVA (Cerebro Vasculair Accident). Hij was verlamd vanaf borsthoogte, kon niet praten en was totaal afhankelijk van alles en iedereen. Een forse, grote man met kolenschoppen van handen. Het evenbeeld van ons pap. Ik vond het enorm confronterend. Zijn vrouw en dochter kwamen elke dag langs. Gaven hem te eten en te drinken. Ondertussen praatten ze met elkaar over zijn hoofd heen. Meneer huilde soms, misschien van frustratie dat hij niet deel kon nemen aan het gesprek, misschien wel van verdriet dat hij zo hulpbehoevend was geworden. Ik kon er alleen maar naar raden.

Op een dag stond ik in de huiskamer aan het aanrecht. Meneer zat in zijn rolstoel aan tafel. Door de indeling van de huiskamer was het zo dat ik met mijn rug naar meneer toestond. Ineens zag ik vanuit mijn ooghoek licht, alsof iemand een schemerlamp aanklikte. Ik draaide me om. Er was helemaal geen lamp aan en ook de zon scheen niet.

Op het moment dat ik me omdraaide, ving meneer mijn blik. Ik vergeet nooit meer de intense blik. Zonder dat er een woord viel zeiden zijn ogen: ‘Kijk maar goed naar mij, dit is je vader bespaard gebleven.’ Ik kon geen stap verzetten, voor mijn gevoel hebben we elkaar een uur aangestaard. Was het wishful thinking, een hersenspinsel of… In elk geval was het voor mij een heel bijzonder moment.

zuster-toos-blogger-carina-verpleegkundige

Dit is Zuster Toos:

Mijn naam is Carina (46), getrouwd en moeder van twee prachtige zoons. Ik ben al 28 jaar werkzaam in de zorg en na een aantal werkplekken te hebben gehad, weet ik dat mijn passie in de thuiszorg en wijkverpleging ligt. Elke dag stap ik met veel plezier in mijn autootje om te gaan zorgen voor ‘mijn’ cliënten. Je maakt een enorme diversiteit aan dingen mee, en bent aangewezen op je eigen kennis, kunde en inventiviteit. Na 26 jaar kan ik nog steeds met mijn hand op mijn hart zeggen dat ik het mooiste vak van de wereld heb. Mijn blogs, die ik deel via mijn Instagram-account @zustertooszorgt, zijn ontstaan doordat ik me soms erg kan storen aan het negatieve daglicht waarin de zorg soms wordt neergezet. Tuurlijk is het hard werken, maar er zijn zoveel onbetaalbare gouden momenten; als je ze maar wil zien. Daar kan voor mij geen topsalaris tegenop. Momenteel volg ik naast mijn baan een deeltijdstudie HBO-V, een pittige combinatie. Ontspannen doe ik in mijn tuin, wandelend met mijn hond, en door uitgebreid te koken voor mijn mannen, familie en vrienden. Kortom: ik ben een gelukkig mens.

Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar!