Kinder- en jeugdtherapeut Petra: ‘Nu pas voelt ze zich veilig genoeg om haar verhaal te doen’

Geruisloos komt ze de praktijk binnen. Op haar tenen bijna, alsof niemand mag weten dat ze er is. Ze is bleek en mager, haar ogen liggen diep en donker in de kassen. ik schrik als ik haar zie.

Gezonde meid

Het is twee maanden geleden dat ik haar voor het laatst gezien heb, vóór de lockdown, voordat Nederland op slot ging. Toen was het een blakende gezonde meid van 18, een beetje onzeker, erg gevoelig, maar het ging goed met haar. We zouden het traject dat ze bij me volgde bijna gaan afsluiten. En nu, nu toch nog niet.

Toch niet goed

Ik vraag hoe het met haar gaat. ‘Goed’, fluistert ze. Ik zwijg en ze begint te huilen. ‘Eigenlijk niet’, vervolgt ze dan. ‘Ik kan niet uit bed komen, mijn schoolwerk lukt niet meer, en ik moet steeds huilen. Slapen lukt ook voor geen meter.’

Veilig

Ik vraag haar naar de afgelopen maanden en hoe ze die heeft beleefd. Ze was bang, maakte zich zorgen om dierbaren en zag haar vrienden niet, zo blijkt. Ondanks dat we eerder contact hebben gehad via beeldbellen en mail, blijkt maar weer dat er - voor mij - niets gaat boven één op één live-contact, op gepaste afstand, uiteraard. Nu pas voelt ze zich veilig genoeg om haar verhaal te doen, een scherm ertussen helpt niet altijd.

Zo moe

Haar opleiding gaat langzaam weer opstarten. Eén dag in de week. En na de zomervakantie? Dat weet nog niemand. Sporten mag weer. En afspreken met vrienden ook, onder voorwaarden. Maar ze doet het niet, het initiatief is weg. ‘Ik ben zó moe’, snikt ze. ‘Alles is gewoon ruk’.

Luisteren

Ik luister alleen maar. Geen advies, geen oordeel, even alleen luisteren. Na een uur lijkt ze iets minder zwaarmoedig. ‘Dank je wel, het was fijn’ zegt ze dan. Wat ze straks als eerste gaat doen, vraag ik haar. ‘Mijn beste vriendin bellen, kijken of ze iets wil doen’, glimlacht ze. Dat lijkt me een goed idee.

Groot gemis

Onderwijs is meer dan een instituut dat kennis op je afvuurt. Sporten is meer dan het leren van een vaardigheid. Het zijn ook mogelijkheden, zeker voor jongeren, om elkaar te ontmoeten. Om je sociaal te ontwikkelen en je geest te scherpen tegen de mening van leeftijdsgenoten. Om te klagen over je ouders en om je persoonlijkheid te vormen. Jongeren hebben dat nodig, meer dan we soms beseffen. Samen lachen en uitgaan, de wereld uitproberen. Dat wordt gemist. Ernstig.