'Ik was nummer 900 nog wat in de festivalwachtrij, maar vond het geweldig om er weer eens onderdeel van te zijn'

De meningen zijn er nogal over verdeeld. Evenementen. Deze zomer. Zou het weer kunnen? Kunnen we weer naar een concert, feestje, festival? Zien we onszelf weer hutjemutje op een festival staan? Als ik heel eerlijk ben, zie ik dat laatste nog niet bepaald voor me. Maar dat zal er ongetwijfeld mee te maken hebben dat het nu al bijna een jaar niet meer zo is geweest en alles sinds vorig jaar maart enorm is veranderd.

En toch… Tóch sloot ik me afgelopen week bij de online wachtrij aan voor het kopen van mijn eerste festivalkaartje sinds tijden. Noem het naïef, noem het enthousiast, noem het hoop tegen beter weten in: het maakt me eigenlijk niet uit. Want hoewel ik nummer 900 nog wat in de wachtrij was en mijn poppetje tergend langzaam stapjes vooruitliep naar het moment dat ik eindelijk de site op mocht om mijn eigen eerste kaartje te kopen, vond ik het ge-wel-dig om überhaupt weer eens onderdeel te zijn van een wachtrij voor een festival.

Het deed me daadwerkelijk goed. Het lukte; de aanbetaling voor 2 kaartjes - eentje voor een vriendin en eentje voor mezelf - is gedaan. Er zijn nog steeds onwijs veel mensen die er geen vertrouwen in hebben dat het deze zomer weer kan. En ja, ook voor mij voelt het ver weg en spannend. We weten het gewoon niet. We hebben nu meerdere keren gezien dat het alle kanten op kan gaan, maar is het niet fijn om die hoop te houden en toch het idee te hebben dat je ergens naar uit kan kijken?

Ik vind het fijn dat we dit jaar, naar mijn idee, in ieder geval weer iets meer uitzicht hebben. We weten nog steeds weinig, maar het feit dat er überhaupt al festivals zijn die het zien gebeuren en hun best ook doen om het komende zomer weer mogelijk te maken, geeft me hoop.

Toen ik de bevestigingsmail dan ook zag binnenkomen, kon ik het niet laten om even te glimlachen en toch lichtelijk enthousiast te worden. Gewoon, omdat het idee van op een festival staan nog steeds zo’n fijn idee is. Omdat dat altijd van die gelukkige momenten zijn, dat je daar in het zonnetje staat, met wat zonnebrand op je neus gesmeerd, jezelf in een mooie outfit gehesen, genietend van de mensen om je heen die ook zo blij zijn met een zonnetje, muziekje en een dansje.

Het is uitkijken naar en herinnerd worden aan betere tijden. Als ik eerlijk ben, begint het bij mij echt weer te kriebelen. Ik durf weer uit te kijken naar hopelijk een festivalzomer. Keihard DUIMEN dat het doorgaat!

Volgende week weer een nieuwe dag uit het leven van Floor…