‘Ik ben zelf een heel gelukkig mens en dat gun ik iedereen. Mijn cliënte ook’

Moeilijk mens

Dit betreft een cliënte die door ontkenning van haar psychiatrische problemen haar omgeving terroriseert. Instanties schieten hierin zwaar te kort, helaas…

Alles is geprobeerd maar wordt door haar geweigerd.

Vanuit haar omgeving horen wij over haar eenzaamheid. Ze is ook een moeilijk mens en geniet volgens bekenden van het ruzie maken met anderen en lijkt enorm veel energie te krijgen van het pesten en lastigvallen van mensen om haar heen. Ze leeft op van negatieve acties. Zolang zij maar belangrijk is. Daarom verdraait ze vaak de waarheid als ze weet dat zij er daardoor beter uit komt.

Empathie kent zij niet.

Zij eist alles op. Ze wil aandacht, complimenten, adoratie, belangrijk zijn. Alles is volgens haar positief in haar leven. Dat zij een historie heeft van list, bedrog, agressie en bekend was bij politie en jeugdzorg wegens wangedrag naar haar kind wordt hierbij natuurlijk verzwegen.

Je kunt haar veroordelen. Maar beter zou het zijn als ze leert om haar tekortkomingen onder ogen te zien. Anders krijgt zij een leven zoals haar vader. Hij stierf en weinig mensen waren aanwezig bij het laatste afscheid. Veroorzaakt door zijn eigen gedrag. Uitgespuugd door familie en vrienden.

Eigenlijk heb ik ook medelijden met haar. Met gepaste hulp zou ze een rijker en waardevoller leven kunnen hebben. Samen met familie en vrienden.

Iets kunnen betekenen voor haar medemens. Maar dit wordt geweigerd.

Zij blijft zich zien als een soort van oppergodin die nooit iets fout doet en geeft iedereen de schuld van alles. Zelfinzicht is haar vreemd.

Voor haar hoop ik dat aan het einde van haar moeilijke leven, ze inziet wat ze heeft aangericht aan alle mensen om haar heen. Dat ze alsnog verandert.

En dat er dan ook oprecht meer mensen aan haar doodskist staan. Dat heeft toch iedereen wel een beetje verdiend.

Want van binnen is zij eenzaam en mist zij iets. Wat weet ik niet exact. Liefde? Dat ze mag zijn wie ze is met al haar zwakheden? Ik durf het haar niet te vragen. Dan wordt ze boos en stuurt ze me weg. En richt ze haar pijlen op mij. Ik weet hoe giftig die zijn. Dus doe ik wat iedereen om haar heen doet. Ontwijken, geen aandacht geven. Afstand bewaren. Je niet laten meevoeren in de strijd. Negeren en je ding doen. Sommige mensen zijn te ver heen om nog te helpen.

Ik ben zelf een heel gelukkig mens en dat gun ik iedereen. Mijn cliënte ook.