‘In één roetsj stond ik in mijn ondergoed’ – dit maakten jullie mee in zorguniform

Au!

Claudia is operatieassistent: ‘Vrij in het begin van mijn carrière op de OK - ik was nog leerling - plofte ik zo enthousiast neer in de koffiekamer dat mijn verse thee uit het plastic bekertje klotste. HEET!! Ik rende direct naar de kleedkamer om mijn natte broek uit te doen en de pijnlijke huid te koelen. Ik had alleen geen tijd om te douchen en in de wasbak zitten lukte ook niet zomaar. Toen zag ik de handenalcohol staan. Van mijn vroegere carrière op de dierenartsenpraktijk wist ik dat alcohol goed koelt. Terwijl ik de halve fles over mijn kruis stond te gieten, kwam net één van de vrouwelijke dokters te kleedkamer binnen… Je snapt haar verbaasde blik! Ik had geen droog ondergoed bij me en heb de operatie gedaan met mijn ‘blote kont’ in het OK-pak.’

#fail

Marte is revalidatieverpleegkundige: ‘Rondlopen met je gulp open en daar pas achter komen als je na uren een keer naar de wc gaat. Of aan het begin van je dienst je naambordje ondersteboven opspelden. En dat merken als je hem er weer afhaalt als je op het punt staat naar huis te gaan. Fijn als mensen je alert maken op je fouten ?.’

In een scheur

Femke werkt in de ouderenzorg: ‘Ik werkte op een plek waar je je eigen broeken droeg. Voor het werk trok ik mijn ‘oude’ broeken uit de kast. Je raadt het al: één broek trok ik net iets vaker aan dan kon. Terwijl ik druk bezig was op de werkvloer, hoorde ik hem scheuren. De laatste uren van mijn dienst leken een eeuwigheid te duren.’

Het is bruin en het zit op je uniform

Renske werkt in een verpleeghuis: ‘Vast heel herkenbaar: dat er ineens een bruine plek op je broek of schort zit. En je vervolgens geen idee hebt hoe die is ontstaan…’

Ook Susanne heeft weleens een bruine vlek in haar zorguniform gehad: ‘De geur van hopjesvla brengt herinneringen naar boven van mijn eerste stage. Toen viel er een kom rechtstreeks op mijn broek. Helaas had ik geen schone bij me, en mocht ik nog even door met een bruine vlek in mijn witte broek.’

Roetsj…

Fanny is verpleegkundige: ‘Het is inmiddels 30 jaar geleden, maar vergeten doe ik het nooit meer. Ik werkte als leerling-verpleegkundige op de urologie-afdeling in het ziekenhuis. Destijds hadden we als uniform een jurk met drukknopen. In een mannenzaal was een wedje gelegd om die knappe blonde zuster eens te grazen te nemen. In één roetsj stond ik in mijn ondergoed, voor 14 lachende mannen. De dader heb ik bij het scheren voor zijn operatie – hij had een liesbreuk – teruggepakt met een plens koud water over zijn edele delen.’