Een artikel uit Persoonlijk
Zuster Toos: 'Met regelmaat blijven er bij cliënten spullen over na behandeling. Doodzonde om weg te gooien'
Wie heeft er ook zo'n hekel aan goede spullen weggooien? Misschien heb je dan iets aan deze blog van Zuster Toos. 'Onverwachte wonden? Besteld verbandmateriaal niet op voorraad bij de apotheek? Incontinent en niets in huis? Ik doe mijn achterklep open en er zit allicht wel wat in mijn trukendoos.'
Ken je die uitdrukking 'Jan Rap en zijn ouwe moer’? Mijn lief is ervan overtuigd dat ze die uitdrukking hebben bedacht terwijl ze in mijn kofferbak keken.
Met regelmaat blijven er bij cliënten spullen over na behandeling. Doodzonde om weg te gooien. Dus sjouw ik alles wat overblijft vaak mee. Het beland in plastic opbergbakken in mijn kofferbak.
Ik distribueer het weer aan eenieder die het kan gebruiken. Onverwachte wonden? Besteld verbandmateriaal niet op voorraad bij de apotheek? Incontinent en niets in huis? Ik doe mijn achterklep open en er zit allicht wel wat in mijn trukendoos. Reuzenhandig.
Ik probeer alles te beperken tot mijn kofferbak, maar soms is het niet te voorkomen dat ik mijn huispuber weer eens met zijn ogen zie rollen als hij een keer met me meerijdt en de halve achterbank vol ligt met incontinentiemateriaal. Hij heeft mijn blikkie al een keer omgedoopt tot de piesexpress.
Thuis mag ik het niet meer neerzetten. Mijn lief heeft namelijk een lichtelijk trauma opgelopen. Ik had een hele doos Tena Men even gauw in ons toilet geparkeerd omdat ik onverwacht een lege achterbank nodig had. Diezelfde dag kwam er een vriendje van school spelen en die vond het maar wat zielig dat Julian zijn papa nog in zijn broek plaste. Lief vond dat allesbehalve grappig.
Vandaag heb ik mijn koektrommeltje leeggesjouwd. Alles uitgezocht op datum en netjes ingepakt in de bakken. Nu even mijn auto soppen en zuigen en dan kan 'Jan Rap en zijn ouwe moer' weer in de kofferbak.
Trots show ik mijn opgeruimde blikkie aan de huispuber. Ik zie hem zuchten en bijna hardop denken: 'Hoelang zou het deze keer opgeruimd blijven.' Tja eigenlijk heeft hij wel gelijk, het is net een puberkamer dat koektrommeltje van mij. Als je even niet oplet is het weer een zootje, zomaar zonder dat ik er iets aan kan doen.
Dit is Zuster Toos:
Mijn naam is Carina (46), getrouwd en moeder van twee prachtige zoons. Ik ben al 28 jaar werkzaam in de zorg en na een aantal werkplekken te hebben gehad, weet ik dat mijn passie in de thuiszorg en wijkverpleging ligt. Elke dag stap ik met veel plezier in mijn autootje om te gaan zorgen voor ‘mijn’ cliënten. Je maakt een enorme diversiteit aan dingen mee, en bent aangewezen op je eigen kennis, kunde en inventiviteit. Na 26 jaar kan ik nog steeds met mijn hand op mijn hart zeggen dat ik het mooiste vak van de wereld heb. Mijn blogs, die ik deel via mijn Instagram-account @zustertooszorgt, zijn ontstaan doordat ik me soms erg kan storen aan het negatieve daglicht waarin de zorg soms wordt neergezet. Tuurlijk is het hard werken, maar er zijn zoveel onbetaalbare gouden momenten; als je ze maar wil zien. Daar kan voor mij geen topsalaris tegenop. Momenteel volg ik naast mijn baan een deeltijdstudie HBO-V, een pittige combinatie. Ontspannen doe ik in mijn tuin, wandelend met mijn hond, en door uitgebreid te koken voor mijn mannen, familie en vrienden. Kortom: ik ben een gelukkig mens.
Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar!
Reageren op dit bericht?
Om te kunnen reageren op dit bericht moet je ingelogd zijn. Klik hier om in te loggen.