Ouderenzorg saai? Nee hoor! Vijf gouden momentjes

Henk is zoek

'Waar is Henk, ik kan hem nergens vinden. Hij moet al lang terug zijn van de zaak.' Een bewoonster dwaalt door de gang op zoek naar haar lang overleden echtgenoot. Ik pak haar zachtjes bij haar elleboog en vraag of ze misschien even naar buiten wil. Even later wandelen we samen door de tuin, ik wijs haar op een uitbundig bloeiende roos. Haar ogen lichten op, weg is de paniek.

Geluksmomentje

Meneer G. houdt van klassieke muziek, Canon in D van Pachelbel is zijn favoriet, vertrouwde hij me in een helder moment toe. Ik zie dat hij het vandaag moeilijk heeft, zijn zoon is weer niet op komen dagen. Zal ik een muziekje voor u opzetten, vraag ik. Op Spotify zoek ik zijn nummer op. Hij sluit zijn ogen en laat zich meevoeren. Mijn telefoon laat ik maar even bij hem achter.

Adrenalinekicks

Het gaat niet goed met een van de bewoners. Terwijl ik aan de lijn hang met zijn dochter, hoor ik achter me een kreet. Mevrouw de G. is met rollator en al omgekukeld in de algemene ruimte. Ik sprint erheen, zet haar met collega Anne voorzichtig overeind. Vanuit mijn ooghoek zie ik intussen meneer D. richting de uitgang sluipen, het zou niet de eerste keer zijn dat hij met bezoek mee naar buiten glipt. Never a dull day...

Citroentjesfris

Ja inderdaad, ik heb net zijn inco-materiaal vervangen en hem gewassen. Maar als ik meneer B. even later citroentjesfris bij het ontbijt aflever, vertelt hij me wél een fantastische anekdote over zijn tijd op de wilde vaart. Een vreselijke storm, een bijna schipbreuk, een stomdronken kapitein. Wat kan die man prachtig vertellen, het kost moeite om me los te rukken.

Kapitein Floor

Zo maar een avonddienst. Ik ben alleen, in geval van nood kan ik hulptroepen inschakelen maar in principe run ik de tent in mijn eentje. Natuurlijk zou het fijn zijn als we niet zo krap zaten, maar stiekem vind ik die verantwoordelijkheid heerlijk. Ik ben de kapitein op mijn eigen schip.