Jouw Hart - 'Ik wist inderdaad al dat hij altijd een lage bloeddruk had, maar dit was echt extreem laag'

De ambulancebroeder zou me een appje via mijn man zijn mobiel sturen waar hij lag. Dit keer moest ik naar de Eerste Hart Hulp. Dat zat naast de CCU dus ik wist de weg. Voor ik naar het ziekenhuis ging, belde ik eerst nog even mijn moeder, hoe en wat, en liep ik weer richting ziekenhuis. 

Aangekomen op de Eerste Hart Hulp, is mijn man onwijs moe. Het is weekend dus voor er een arts is, zijn we uren verder, schandalig! De assistent is echt zo vaak heen en weer wezen lopen. Eindelijk na een paar uur mag hij een bepaald medicijn, wat zijn bloeddruk zou moeten verhogen. Zijn bloeddruk bleef namelijk de gehele tijd echt laag (50/30) en hij was zo onwijs moe. Gelukkig werd er dit keer geen arterielijn gelegd, maar werd alles wel zeer goed in de gaten gehouden en zat hij natuurlijk weer aan allerlei apparatuur. Het was een raar gezicht, de eerste dagen in het ziekenhuis, aan de ene kant een medicijn wat zijn bloeddruk verlaagd en aan de andere kant een medicijn wat zijn bloeddruk verhoogd.

Vanaf de Eerste Hart Hulp gingen we dus weer terug naar de CCU. Ik hoopte dat hij dan vanuit de CCU, als zijn bloeddruk weer goed was, naar huis zou mogen, maar dat werkte helaas niet zo. Hij zou eerst naar zaal moeten gaan. En vanuit daar weer naar huis. Bij deze opname hadden we een onwijs leuke verpleger, hield ook van voetbal en was een van de weinige verplegers die mij wel dingen uitlegde. Ik had namelijk nog altijd geen arts gezien. Geen gesprek gehad niks. Heb het naast me neergelegd. Het is negatieve energie en die kan ik nu niet gebruiken, maar als ik eraan denk, snap ik er daadwerkelijk niks van dat communicatie in een ziekenhuis zo onwijs ruk is! 

De zaterdag in het ziekenhuis slaapt hij onwijs veel, zijn bloeddruk wordt niet echt veel hoger, en Jeffrey legt me uit als hij 65-75 is, dat het in principe oké is. Normaal is het laag, maar voor hem is het goed. Ik wist inderdaad al dat hij altijd een lage bloeddruk had, maar dit was echt extreem laag. Het zal altijd een ding blijven, en nu met medicijnen erbij die de bloeddruk verlagen, zal hij altijd op moeten letten met opstaan etc. zodat hij niet duizelig wordt. Dat zal wennen worden, maar er zijn ergere dingen.

Het hele weekend verblijft hij weer op de CCU. Er wordt gesproken over een MRI, maar daar hadden we al een afspraak voor staan. Ze gaan maandag beslissen of deze naar voren gehaald gaat worden. Wat mijns inziens wat apart is, want ze zouden hem zo snel mogelijk plannen, dus mij lijkt het dat er eerder geen plek is dan de afspraak die wij hebben in juni.

Maandag wordt besloten of hij weer naar zaal zal gaan, maar ze gaan alles heel rustig met hem weer opbouwen. De verpleegkundige daar snapte er ook niks van dat er opeens een ander medicijn was, alles was tenslotte goed. Het rare van het hele medicijnwissel verhaal is, dat er niks in zijn dossier staat over een wissel of welke arts dan ook goedkeuring zou hebben gegeven daarvoor. Maar ze beloofde me dat ze het gingen uitzoeken en ze het zouden laten weten waar het mis was gegaan, je raad het vast al ik heb nooit meer wat gehoord.