'Ik voel me zo schuldig dat ik alles aan hem moet vragen'

Gisteren geplaatst

In deze blog deelt Eva een waardevol moment tussen een patiënt en haar partner. Een kopje koffie vormt de aanleiding voor een openhartig gesprek over schuldgevoel, liefde en de machteloosheid die ze samen ervaren.

'Als ik het niet meer kan, doe jij het dan?'

We zijn net klaar met het afkoppelen van het infuus als haar man vraagt of ik een kopje koffie wil. Vandaag sla ik dat aanbod niet af, omdat het ruimte geeft voor een gesprek dat soms gewoon nodig is.

Samen vertellen ze hoe ze de dagen doorkomen. Ze hebben een duidelijke taakverdeling. Zij maakt de boodschappenlijstjes, hij haalt de boodschappen. Zij geeft aan welke klusjes hij moet doen, hij voert ze uit. Zij vertelt wie hij op de hoogte moet brengen, en dat doet hij dan. ‘En lukt dat allemaal zo samen?’ vraag ik.

‘Ik voel me zo schuldig dat ik alles aan hem moet vragen', zegt ze, terwijl ze hem afwachtend aankijkt. ‘Ik geef je alleen maar opdrachten', voegt ze er zachtjes aan toe.

‘Schat?’ zegt ze, wachtend op zijn reactie. Hij blijft stil, lang stil. Dat geeft mij de ruimte om de vraag direct aan hem te stellen. ‘Hoe is dat voor u?’

Hij zucht diep. ‘Ik doe het met alle liefde, het is alles wat ik voor je kan doen,’ zegt hij, terwijl hij met zijn vingers langs haar wang strijkt. Ze pakt zijn hand vast en knijpt erin.

‘Ik voel me zo machteloos', vervolgt hij. ‘Ik kan het niet van je overnemen, en ik zie dat je het zo zwaar hebt.’

‘Dan hebben we het samen zwaar', glimlacht ze naar haar man, terwijl een traan over haar wang rolt.

We praten nog een tijdje verder over wat dit met hen doet, wat ze voor elkaar betekenen, wat belangrijk voor ze is en hoeveel steun ze bij elkaar vinden.

Mijn kopje koffie is op en mijn doel voor vandaag is bereikt: ze zijn in gesprek, echt in gesprek.

‘Dank je wel', zegt haar man bij de deur. ‘Jullie bedankt voor het delen', antwoord ik.

‘Je moet het wel zelf doen, maar je hoeft het niet alleen te doen’, sluit ik af.

Dit is Eva:

Mijn naam is Eva, verpleegkundige, ondertussen ruim tien jaar werkzaam in de zorg. Toen ik als 16-jarig meisje in de ouderenzorg begon, ben ik ook begonnen met schrijven. Dit deed ik vooral om alle heftige gebeurtenissen een plekje te geven. Sinds een jaartje of twee ben ik deze verhalen ook gaan delen op een pagina, genaamd: ‘De wereld door de ogen van een zuster’. Ik ben werkzaam op de PG en in de specialistische thuiszorg. Door deze combi is mijn werk dan ook heel afwisselend en kom ik de meest uiteenlopende situaties tegen. Deze deel ik graag met jullie!

Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar!