'Ik hoor het ongeloof aan de andere kant van de lijn'

Slang

Lunchpauze tijdens mijn dienst in het verpleeghuis; samen met twee collega’s zit ik in het restaurant. Plots gaat de telefoon. Het is mijn collega die nog op de afdeling is.

“Berend, wat is het nummer van de beveiliging?”, vraagt ze met lichte paniek in haar stem. “Nummer van de beveiliging? Hoezo, wat is er aan de hand?”, vraag ik snel. “Er kruipt een grote slang door de tuin, het bezoek van mevrouw Jansen heeft die net gevonden.” “Een slang, serieus?”, vraag ik verbaasd, mijn collega’s kijken me ondertussen nieuwsgierig aan. “Wat voor slang is het?” “Geen idee... wij weten niet zo goed wat we moeten doen.” “Wil je dat ik naar jullie toe kom? Dan bel ik onderweg de beveiliging wel.” “Heel graag”, zegt ze opgelucht. “Als jij ervoor zorgt dat er niemand de tuin in gaat, komen we nu jullie kant op.”

Ik pak mijn spullen bij elkaar en praat vlug mijn collega’s bij. Terwijl we teruglopen (nog net niet rennend) naar de afdeling, bel ik de beveiliging. Ik hoor het ongeloof aan de andere kant van de lijn. Ook hij wil weten wat voor slang het is: “Ik heb geen idee”, zeg ik eerlijk. “Oké, maakt ook niet uit,” zegt hij. “Ik kom eraan.”

Wanneer we op de afdeling aankomen, komen mijn collega en het bezoek van mevrouw Jansen gespannen naar ons toegelopen. Gelukkig zie ik geen stress bij de bewoners, die rustig aan tafel zitten. De zoon van mevrouw Jansen laat op zijn telefoon een foto zien: “Kijk, deze ringslang heb ik net in de tuin gezien”, zegt hij enthousiast. “Serieus, gaat het om een ringslang? Die zijn toch helemaal niet gevaarlijk?” “Ik heb ook niet gezegd dat het een gevaarlijke slang was”, zegt de zoon verdedigend. Samen lopen we de tuin in. De slang is in geen velden of wegen meer te bekennen, die is allang weer de bosjes ingekropen. Dan komt de beveiliging aangesneld. “Sorry”, zeg ik gelijk, “de situatie is toch minder gevaarlijk dan we in eerste instantie dachten.” We praten hem bij over de situatie en laten de foto’s zien.

Wanneer iedereen weer is gekalmeerd en de beveiliging is vertrokken, evalueren we de situatie. “Ik ben echt heel bang voor slangen”, geeft mijn collega toe. Gelukkig is er nooit sprake geweest van een gevaarlijke situatie. Achteraf hadden we de beveiliging niet hoeven bellen, maar aan de andere kant; zo beleven we nog eens wat, ook de beveiligingsmedewerker.