Blogger Sandra over die onvergetelijke patiënt met die toffe wandelstok (met panterprint!)

Nadat ik mij heb ingelezen in de patiënten van die dag en de overdracht van mijn collega van de nachtdienst heb gekregen, breng ik een bezoekje aan Esther (42). Als ik de kamer binnenkom, hoor ik wat gerommel uit de badkamer komen. Ik roep even en steek mijn hoofd om de hoek van de deuropening.

Praatje

Ik zie Esther vandaag voor het eerst. We maken een praatje en ik vraag of ik nog iets voor haar kan betekenen. Ze geeft aan dat alles eerst wel gaat lukken. Ik spreek met haar af om later even terug te komen.

Vlotte vrouw

Nadat ik mijn andere patiënten goedemorgen heb gewenst, loop ik weer terug naar Esther. Ze is klaar met aankleden en ik zie een vlotte jonge vrouw, goedlachs en hip gekleed, moe maar voldaan weer in haar ziekenhuisbed zitten.

Veel pijn

Esther is bij ons op de afdeling neurologie opgenomen vanwege hevige rugklachten en heeft al jarenlang veel pijn. Na meerdere hernia’s en operaties hieraan is Esther nu in afwachting van een lumbale wortelblokkade. Hierbij spuiten ze corticosteroïden in de aangedane zenuwtak om zo de pijn te verlichten. Tijdens deze opname heeft ze al een CT-scan gehad om andere problematiek uit te sluiten. We praten hier wat over en dan zie ik in vanuit mijn ooghoeken een stok bij haar staan.

Gave stok

Ik zie geregeld mensen met stokken lopen, maar deze is een geval apart. Hij is versierd met panterprint. Ik begin te lachen en zeg dat ik het een heel gave stok vind en dat je ze zo niet vaak ziet.

Esther kijkt trots en begint te vertellen dat ze volop in het leven staat, een moeilijke periode heeft meegemaakt en voor haarzelf de knop heeft om kunnen zetten.

Gek als een deur

Ze zegt: ‘Ik ga mij niet laten tegenhouden door mijn lichaam. Ik ga niet bij de pakken neerzetten en ik laat zien wie ik ben. Ik ben niet de patiënt die met een stok loopt. Ik ben Esther, zo gek als een deur en dat laat ik zien. Ik moet nou eenmaal met een stok lopen, dus dan pak ik daar ook mee uit.’

Panterprint-rolstoel

Als ik vraag of ze het niet vervelend vindt dat mensen haar nakijken met zo’n opvallende stok zegt ze: ‘Ach, ze kijken toch wel. En dan heb ik liever dat ze dat doen als ik er goed uitzie.’ Ze begint te lachen en ze zegt: ‘Mocht ik ooit in een rolstoel terechtkomen, dan hoef je alleen maar op zoek naar een over de top panterprint-rolstoel, dan heb je me zo gevonden!’

Petje af

We worden onderbroken door mijn pieper. Ik moet weer verder. Maar de woorden van Esther blijven de rest van de ochtend in mijn hoofd hangen. Wat een tegenslag kan iemand hebben, maar toch nog zó positief in het leven blijven staan. Daar moet je heel wat wilskracht voor hebben.

Daar kan ik alleen maar heel veel respect voor hebben en mijn (zuster-)petje voor afnemen!

Kracht overbrengen

Ik kom met regelmaat patiënten tegen die juist het tegenovergestelde in hun ziekteproces staan. Ik hoop dat ik door de woorden van Esther te delen andere mensen de kracht kan geven om er minder zwaar mee om te gaan.